tromaktiko: Η μουσική μας παράδοση

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Η μουσική μας παράδοση



Από τα πιο γνωστά και παραδοσιακά τραγούδια της Μικράς Ασίας. Αναφέρεται σε ένα αληθινό γεγονός : Η Έλλη Π. στα τέλη του 19ου αιώνα, εγκατέληψε τον άντρα της και τα παιδιά της και έφυγε μαζί με τον Τούρκο διοικητή της χωροφυλακής των Βουρλών.
Τα αντανακλαστικά της τοπικής κοινωνίας ενεργοποιούνται άμεσα. Πρέπει να στιγματίσει την ανεύθυνη πράξη της εγκατάλειψης των παιδιών και του συζύγου. Πρέπει να ρίξει χολή στο γεγονός ότι μία Χριστιανή ζει με έναν αγαρηνό. Πρέπει να ανυψώσει το ηθικό των ανδρών (μας έφαγε την κοπέλα ο Τουρκαλάς). Και τι κάνει; Μήπως βία, μαχαίρια και αίματα; Τίποτα από αυτά. Ενεργεί με άμεσο και διαχρονικό τρόπο. Πλάθει ένα από τα ομορφότερα τραγούδια μας, καταδικάζοντας για πάντα την κακούργα Έλλη στο πανελλήνιο. Η οικογένεια της Έλλης προσπάθει από ντροπή, να αποτρέψει την κυκλοφορία του τραγουδιού μάταια όμως, όπως φαίνεται και από τις πολλαπλές εκτελέσεις του και ηχογραφήσεις του. Η πιο γνωστή ηχογράφηση είναι η άνωθεν, που έγινε το 1919 από τον Γιώργο Κατσαρό, με τους εξής στίχους : Βρε η Έλλη άντε θέλει σκότωμα με δίκοπο μαχαίρι με δίκοπο μαχαίρι, (δις) γιατ’ άφησε άντε βρε τον άντρα της και πήρε κομισέρη και πήρε κομισέρη. Α! βρε κακούργα Έλλη φαντάρος δεν σε θέλει, γιατί ‘σαι φιλημένη από τον κομισέρη. Βρε η Έλλη άντε τ’ απεφάσισε λεβέντισσα να ζήσει λεβέντισσα να ζήσει, (δις) βρε και δεν τη νοιάζει άντε στο ντουνιά στους δρόμους κι ας ‘πομείνει στους δρόμους κι ας ‘πομείνει. Αμάν αμάν Έλλη κανένας δε σε θέλει, γιατί ‘σαι φιλημένη στη γάμπα τσιμπημένη. Α! βρε κακούργα Έλλη φαντάρος δε σε θέλει, παράτησες τον άντρα σου και πήρες κομισέρη. Βρε η Έλλη άντε θέλει ζάχαρη και ρούσικο αλεύρι και ρούσικο αλεύρι, (δις) βρε να φτιάξει άντε τα γλυκίσματα να πάει στον κομισέρη να πάει στον κομισέρη. Α! βρε κακούργα Έλλη φαντάρος δεν σε θέλει, γιατί ‘σαι φιλημένη από τον κομισέρη. Βρε η Έλλη άντε (ε)περπάτησε στης Σμύρνης τα σοκάκια στης Σμύρνης τα σοκάκια, (δις) κι οι Τούρκοι άντε ενομίσανε πως είναι ραμαζάνια πως είναι ραμαζάνια.


* Αξίζει να τονιστεί η αρνητική σημασία της λέξης "λεβέντισσα" στις γυναίκες σε αντίθεση με το λεβέντης που ήταν θετικό για τους άντρες.
* Κάπου υπάρχει και ένα δίστίχο για το ίδιο τραγούδι, εξαιρετικά ενδιαφέρον που λέει : Αμάν αμάν Έλλη κανένας δε σε θέλει, γιατί ‘σαι φιλημένη, στου νταβατζή δοσμένη.
Έχει ενδιαφέρον το βαρύ και "κατανυκτικό" ύφος της εκτέλεσης του Γιώργου Κατσαρού, ώστόσο παρατίθενται και ορισμένες άλλες :
http://www.youtube.com/watch?v=A_k2DAmyF6U
http://www.youtube.com/watch?v=sbdRWdlKD4c&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=65OBlxVI-SM&feature=related

πηγή : http://enaskosmosypogeios.wordpress.com/
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!