ΕΧΕΙ τον Δήμο της η Θεσσαλονίκη, αυτός την TV100 του κι αυτή είχε τον Γκιουλέκα της. Στο «κάστρο» τους, ένιωθαν ασφαλείς οι δεμένοι ομοϊδεάτες και για δεκαετίες δεν πάτησε πόδι «βαρβάρου». Από ‘κει ο Κώστας στη Βουλή και βάλε.
Αν δείχνεις καλό παιδί (ο κ. Γκιουλέκας είναι και το πιστεύουμε, ωστόσο, η πολιτική δεν διαφθείρει τους διεφθαρμένους) και κρατάς τους κανόνες της (νεο)εθνικοφροσύνης, δεν βρίσκεται δύναμη να σε εξοντώσει. Εξοντώνεις άλλους, μεθοδικά, ο κόσμος δεν προσέχει την ταχυδακτυλουργία και τραβάει προς τις κάλπες.
Η Θεσσαλονίκη γιόρταζε, στην εκκλησιά «τρανοί», ο επουράνιος Άγιος (Δημήτριος) αγάλλιαζε και ο…επίγειος κράταγε το ευαγγέλιο. Όπως παλιά στην…ταπεινή Αλεξανδρούπολη που την εγκατέλειψε για μεγάλο «καράβι» (το’ σκασε απ’ το καράβι ο καπετάνιος), για ποίμνιο που θα κουμαντάρει(;) απ’ τον άμβωνα. Εκεί, λοιπόν, μες την κατάμεστη εκκλησιά και με την κάμερα να καταγράφει λόγια, προθέσεις και ανθρώπινους χαρακτήρες, ασπάζεται ευλαβικά το ευαγγέλιο και την ΧΕΙΡΑ του δεσπότη ο κ. Γκιουλέκας (ο κ. Μπουτάρης μόνο το ευαγγέλιο) και ο «Άγιος» ρίχνει τους κεραυνούς του. Με λόγο προσωπικό κατά του…αντιπάλου, ως μετεμφιεσμένος κομματάρχης με τα στολίδια και την ασυλία του-ολόφτυστος…Χριστός και λειτουργός του Υψίστου μέσα στον οίκο του. Ο κ. Μπουτάρης τον ακούει και αποχωρεί σιωπηλός. Ο κ. Γκιουλέκας ήδη έχει…ψηλώσει 2-3 πόντους, με τον αρωγό δίπλα του, με την «βοηθητική» στην ανηφόρα. Η απειλή πέρασε, τα καντήλια δεν έπεσαν…
ΑΥΤΟΙ θα’ χαν οργανώσει εκλογές βίας και νοθείας, αν το μπορούσαν. Θα ψήφιζαν τα δέντρα κι οι αποθαμένοι, θα τους ψήφιζαν «μονοκούκι» οι στρατιωτικοί, θα τους υπερψήφιζαν οι δημόσιοι υπάλληλοι για…αντάλλαγμα και ο στρατός θα’ κανε «ασκήσεις» έξω από χωριά. Καμαρώνει ο κ. Γκιουλέκας και τους υπερφαλαγγίζει. Με την «αντιΜπουταρική του προπαγάνδα μέσω φίλων του, μέσω τρίτων και «μιλημένων» κι ούτε το υποψιάζεται πως ΟΛΑ λειτουργούν σε βάρος του. Ο κόσμος «πιάνει» τις πονηριές και δεν αντέχει τους βρικόλακες της «εθνικοφροσύνης» και θα πάρει τα μέτρα του. Χίλιες φορές ένας σεμνός, δημοκρατικός και ειλικρινής Μπουτάρης από έναν «ανεξάρτητο», με τακτική «προγόνων», καταδικασμένης και καταδικαστέας.
