Χτες το βράδυ λοιπόν είμαι με ένα φίλο στο κέντρο. Τι θα κάνεις? του λέω. Περιμένω λέει έναν Ισπανό που γνωρίσαμε χτες για να πάμε Σκαραμαγκά να κανονίσουμε να κοιμηθεί εκεί. Αράζω λοιπόν να κάνω παρέα μέχρι να έρθει ο Ισπανός. Σκάει ο τύπος. Κλασσικός ταξιδιώτης. Απ'αυτούς που μαζεύουν λίγα φράγκα και πάνε και γυρίζουν τον κόσμο με ένα σακίδιο. Που πιάνουν μια χαζοδουλειά εδώ, μια άλλη εκεί, κοιμούνται όπου βρούν και κάπως τα βγάζουν πέρα.
Ξεκινάμε λοιπόν να πάμε στην Αναρχικη Κατάληψη Σκαραμαγκά.
Πάμε πάνω και βρίσκουμε καμιά δεκαρία Αναρχικούς να τα λένε.
Τους λέμε λοιπόν το και το, το παλικάρι απο δώ ψάχνει ένα πάτωμα να κοιμηθεί απόψε, είναι και κρυωμένος και δεν ψήνεται να κοιμηθεί στο δρόμο. Μπορείτε να του παραχωρήσετε μια γωνια?
"Χμμμ ναι, κοιτάξτε να δείτε. Για να φιλοξενηθεί κάποιος στην κατάληψη, πρέπει το ζήτημα να συζητηθεί στη Συνελευση που γίνεται την Κυριακή και να ληφθεί μια απόφαση απο κοινού. Αυτή είναι η πολιτική μας. Άμα θέλει, ας έρθει το παλικάρι την Κυριακή κατά τις 7 να δούμε αν μπορεί να γίνει κάτι."
Ας κοιμηθεί δηλαδή δυο βράδια στο δρόμο, κι ας έρθει την Κυριακή που θα είναι όλο το παρείνι εδώ, να το κουβεντιάσουμε μπας και του κάνουμε τη χάρη. Μπας και μας δώσουν το ΟΚ τα Μεγάλα Κεφάλια.
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΑΣ.
Κόκκαλο.. ο Ισπανός, που έχει μείνει σε δεκάδες καταλήψεις ανα την Ευρώπη.
Αφού καθόμαστε λίγο και σκεφτόμαστε που αλλού θα μπορούσαμε να απευθυνθούμε, τους ξανανοίγω εγώ τη συζήτηση και ρωτάω, πολύ ήρεμα, "και τώρα δηλάδη εσείς, οι και καλά αναρχικοί, θα κοιμηθείτε με τη συνείδηση σας καθαρή, γνωρίζοντας πως αφήσατε έναν άνθρωπο να κοιμηθεί στο δρόμο?"
Οι μισοί κάνανε τις πάπιες, αλλά ακούστηκαν και οι παρακάτω συγκλονιστηκές ατάκες:
-Εδω δεν είναι ξενοδοχείο.
-Εμείς δε μπορούμε να κάνουμε κάτι από μόνοι μας.
-Κι εσύ τέλος πάντων τι ρόλο βαράς? Ποια είσαι και τι κάνεις εδω μέσα?
-Αν δε σας αρέσει, αδειάστε μας τη γωνιά.
Και άλλα τέτοια όμορφα και γραφικά.
Θέλω να πω ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στους Αναρχικούς της Κατάληψης Σκαραμαγκά, για την αξιοζήλευτη Οργάνωση και Πολιτική που τους διέπει σαν συλλογικότητα. Θέλω επίσης να τους ευχαριστήσω που έχουν μετατρέψει σε Ιδιοκτησία Τους το κτιριάκι αυτό και μου επιτρέπουν να ΓΕΛΑΩ μες τη μούρη τους με τον τραγελαφικό βαθμό στον οποίο αναιρούν όλα τα υποτιθέμενα πιστεύω τους, επιβεβαιώνοντας τα δικά μου για την πάρτη τους.
Ο Ισπανός κοιμάται στον καναπέ μου, μείνετε ήσυχοι, όλα είναι καλά.
Πηγαίντε σπάστε καμιά τράπεζα και αλλάξτε τον κόσμο.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
