το ξέρω πως είσαι μεγαλόψυχος.
Το ξέρω, πως εύκολα ξεχνάς και εύκολα δικαιολογείς.
Όλα αυτά τα προτερήματα τα έλαβα υπόψη μου και θέλοντας να σε ευχαριστήσω για τη μεγαλοκαρδία σου, πήρα τις παρακάτω αποφάσεις:
Τη Δευτέρα θα επικοινωνήσουμε, μέσω της συνέντευξης που θα δώσω, όχι, γιατί φοβάμαι μήπως πατώσω στις επικείμενες εκλογές, όπως θα πουν οι εχθροί μου, αλλά για να έχω την ευκαιρία να σε κοιτάω κατάματα και να γευτώ κι εγώ λίγη από τη χαρά που θα ζωγραφιστεί στο πρόσωπό σου, όταν μάθεις ότι:
1. Εγώ, που σου έκοψα το 13ο και 14ο μισθό της σύνταξης για πάντα, θα σου δώσω δώρο - επίδομα στο τέλος της χρονιάς 100 μέχρι 300 ευρώ. Σου δίνω ξανά το χαμένο σου όνειρο, τις χαμένες σου ελπίδες. Σου δείχνω έτσι, πως υπάρχει προοπτική για το αύριο. Κάνε λιγάκι υπομονή. Μετά από δέκα χρόνια η ζωή θα είναι πάλι χαμογελαστή μπροστά σου και θα μπορείς να ονειρευτείς ένα καλύτερο μέλλον. Γνωρίζω επίσης, πως η χαρά γίνεται δυο φορές μεγαλύτερη μετά από μια μεγάλη στενοχώρια και αυτή τη χαρά δε δικαιούμαι να σου τη στερήσω.
2. Όσοι πάλι είστε κάτω από εξήντα χρονών δε θα πάρετε, επίδομα, γιατί θέλω να σας θυμίσω, πως δεν είστε ηλικιωμένοι κι έχετε όλη τη ζωή μπροστά σας. Αυτό θα είναι το δώρο μου σε σας.
Τέλος,σας εύχομαι να κάνετε σωστή διαχείριση των χρημάτων, που τόσο απλόχερα σας δίνει το κράτος. Φάτε, πιείτε, διασκεδάστε, ταξιδέψτε, δώστε και κάτι στα εγγόνια σας, αλλά μην ξεχνάτε το πιο ουσιαστικό. "Αποταμιεύστε και κάτι τις στις τράπεζες, για να έχετε αύριο να πληρώσετε τα...σάβανά σας".
Και μην ξεχνάτε! Στις 7 του Νοέμβρη ραντεβού στις κάλ(τσ)πες!
Καλοφάγωτα και ...καληνύχτα σας!
