Η λογική και ο τρόπος αξιολόγησης των φοιτητών είναι σχεδόν κοινός σε όλα τα πανεπιστήμια.
Στον τελικό βαθμό μετράει συνήθως το 30% των εργασιών του μαθήματος και το 70% των εξετάσεων με την προυπόθεση και τα 2 να είναι πάνω απο τη βάση.
Οι εργασίες μπορεί να είναι ατομικές η ομαδικές.
Στις ατομικές δίνονται διαφορετικά δεδομένα σε κάθε φοιτητή για την αποφυγή αντιγραφής. Ο χρόνος παράδοσης των εργασιών (DEADLINE) είναι αυστηρό. Για έναν αξιοπρεπή βαθμό, δηλαδή πάνω απο 65% (70% και πάνω θεωρείται άριστα) ο φοιτητής θα χρειαστεί, εκτός απο το να έχει παρακολουθήσει τις παραδόσεις και να έχει σωστές σημειώσεις, αρκετές ώρες προσωπικού διαβάσματος και ψαξίματος στη βιβλιοθήκη (το λεγόμενο independent study) ώστε να μπορεί να φέρει σε πέρας την εργασία και να γράψει σωστά συμπεράσματα (πολύ βασικό) Οι εργασίες εκτός απο "λύση προβλημÎ! �των", συνδυάζονται με πειράματα εργαστηρίου (όπου υπάρχει υποχρεωτική παρακολούθηση) ή με επίλυση μοντέλων σε υπολογιστή. Ο μόνος τρόπος για να παραδώσεις σωστή εργασία χωρίς να έχεις κάνει όλα τα παραπάνω, είναι να στην κάνει κάποιος άλλος συμφοιτητής σου. (Που δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει όχι μόνο για τους προφανείς λόγους αλλά και λόγω έλλειψης χρόνου)
Οι ομαδικές εργασίες είναι μεγαλές και χωρίζονται ανα τμήματα μεταξύ των φοιτητών. Τηρούνται πρωτόκολλα συναντήσεων και προόδου τα οποία παραδίδονται μαζί με την εργασία. Στο τέλος υπάρχει και παρουσίαση απο τον φοιτητή για το κομμάτι που ασχολήθηκε. Η περίπτωση να μπει το όνομα σου σε μια τέτοια εργασία χωρίς να έχεις κάνει τίποτα είναι μηδαμινή. Και να γίνει αυτό, υπάρχει η παρουσίαση στην οποία όταν θα σου απευθύνουν ερώτηση, γίνεσαι απλά ρόμπα.
Όλες οι εργασίες ελέγχονται για plagiarism (αντιγραφή απο βιβλία, Internet ή άλλες εργασίες) στο οποίο αν βρεθείς ένοχος τιμωρείσαι μέχρι και με αποβολή απο το πανεπιστήμιο. Επίσης δείγμα εργασιών αποστέλλονται σε καθηγητές εκτός ιδρύματος για έλεγχο αντικειμενικότητας της βαθμολογίας.
Όσον αφορά τις εξετάσεις, ο χρόνος που έχεις για revision είναι περίπου 2 εβδομάδες. Μεταξύ των μαθημάτων μπορεί να υπάρχει κενό απο καμία εώς και 3 ημέρες ανάλογα με το πρόγραμμα.
Κοινώς, αν δεν έχεις ιδέα (που σημαίνει ότι έχεις αποτύχει και στο στάδιο των εργασιών) δεν προλαβαίνεις να διαβάσεις και το κυριότερο ΔΕΝ ξέρεις τι να διαβάσεις. Επίσης και σε αυτό το στάδιο δεν υπάρχει περίπτωση να βοηθηθείς απο άλλον συμφοιτητή λόγω έλλειψης χρόνου αλλά και επειδή θα έχεις ήδη περιθωριοποιηθεί λόγω αποχής απο το πανεπιστήμιο.
Οι εξετάσεις είναι συνήθως τρίωρες με επιλογή θεμάτων με την υποχρέωση να έχεις ασχοληθεί με τον αριθμό θεμάτων που σου δίνουν το 100% των βαθμών (δηλαδή 2/4, 3/6 κ.ο.κ.) Ο χρόνος είναι είναι οριακός για αυτόν που ξέρει να επιλύει τα θέματα. Για κάποιον που πρέπει να σκεφτεί, απλά δεν φτάνει.
Ο χώρος των εξετάσεων ποικίλει και μπορεί να είναι κάποιο κλειστό γήπεδο μπάσκετ όπου γράφουν πάνω απο 300 φοιτητές ή μια αίθουσα διδασκαλίας. Σε κάθε περίπτωση τηρούνται αυστηρά κανονισμοί απόθεσης προσωπικών αντικειμένων και κινητών καθώς και αναγνώρισης φοιτητών. Ο κάθε φοιτητής έχει προκαθορισμένη θέση.
Σε κάθε περίπτωση η αντιγραφή είναι ΑΔΥΝΑΤΗ! (Ελέγχουν ακόμα και τις μνήμες απο τα κομπιουτεράκια.) Αν κάποιος έχει καταφέρει να αντιγράψει είναι πολύ μάγκας. Η συνομιλία μεταξύ των φοιτητών είναι και αυτή εξαιρετικά δύσκολη όχι μόνο λόγω της επιτήρησης αλλα και της δυσφορίας που θα εκδηλωθεί απο άλλους φοιτητές.
Η βαθμολόγηση γίνεται απο δυο καθηγητές και μετράει ο μέσος όρος. Και στις εξετάσεις, δείγμα γραπτών αποστέλεται για έλεγχο βαθμολόγησης εκτός ιδρύματος.
Κοινώς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ!! Και καλώ οποιονδήποτε να με διαψεύσει.
Όσον αφορά την αξιολόγηση, νομίζω ότι η σύγκριση με τα Ελληνικά πανεπιστήμια απλά δεν υφίσταται. Δεν υπάρχουν παρακάλια στον καθηγητή για να διορθώσει τον βαθμό ούτε κομματόσκυλα που υπόσχονται άλλη μεταχείρηση, ούτε αντιγραφές oύτε τίποτα. Η ξέρεις και γράφεις και περνάς ή μένεις
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
