συστήματος που κλυδωνιζόταν από την τεχνολογική ακμή και την οικονομική απογείωση του μεγάλου ανταγωνιστή των Σοβιέτ, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Το σχέδιο του Γκορμπατσόφ ονομάζεται “ΠΕΡΕΣΤΡΟΪΚΑ” (ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ) και περιλαμβάνει οικονομικές και διοικητικές μεταρρυθμίσεις που φιλελευθεροποιούσαν την οικονομική ανάπτυξη, τη σύνθεση και τη λειτουργία της Ε.Σ.Σ.Δ.
Οι ιστορικοί ακόμα δεν έχουν συμφωνήσει εάν απέτυχαν οι μεταρρυθμίσεις της Περεστρόικα ή το ίδιο το σοβιετικό καθεστώς, το τέλος όμως της “Αναδόμησης” σήμανε και το τέλος του ψυχρού πολέμου όπως και την αυγή μιας νέας εποχής για την ανθρωπότητα.
------------------------
Οι δύο ήττες στα ντέρμπι με την Α.Ε.Κ. και τον Ολυμπιακό αλλά ιδιαίτερα ο οδυνηρός αποκλεισμός της ομάδας από το θεσμό του Κυπέλλου έφεραν γκρίνιες και προβληματισμό. Ενδεικτική της κατάστασης που επικρατούσε στο σύλλογο ήταν η εικόνα των μισογεμάτων κερκίδων του Κλεάνθης Βικελίδης και η αγωνιστική εικόνα του πρώτου δεκαλέπτου στην αναμέτρηση με τον Ατρόμητο.
Αυτό που χρειαζόταν η ομάδα ήταν μια ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ ώστε να αξιοποιήσει βαθμολογικά τους εντός έδρας αγώνες που ακολουθούν και να διεκδικήσει ό,τι καλύτερο στην κρίσιμη αναμέτρηση της Πέμπτης με τη Λεβερκούζεν. Την αποστολή αυτή ανέλαβε ο γνωστός κυματοθραύστης Έκτωρ Ραούλ Κούπερ.
Η αναδόμηση ξεκίνησε στον αγώνα με τον Ατρόμητο και στηρίχθηκε σε τέσσερις πυλώνες:
Πυλώνας 1ος: Η ψυχολογία των παικτών. Αν εξαιρέσουμε το πρώτο δεκάλεπτο όπου η ομάδα αναζητούσε τη χαμένη στα Τρίκαλα αγωνιστική της ταυτότητα, ο Άρης είχε την κατοχή της μπάλας και τον έλεγχο της αναμέτρησης. Η άνετη επικράτηση και η καλή απόδοση ανέβασαν την αυτοπεποίθηση των παικτών.
Πυλώνας 2ος: Η στήριξη του κόσμου. Στο διάστημα 10-45΄ του αγώνα η ομάδα είχε εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας και ξεδίπλωσε τις επιθετικές της αρετές. Στο τριανταπεντάλεπτο αυτό σημειώθηκαν τα δύο τέρματα και το δοκάρι του Κάλβο ενώ απειλήθηκε άλλες δύο φορές η εστία του Μιχαηλίδη που προέβη σε εντυπωσιακές αποκρούσεις. Η απόδοση της ομάδας έπεισε και τον πιο απαισιόδοξο και καχύποπτο οπαδό και αναγκάζει τους πάντες να ξαναπιστέψουν και να πράξουν το καθήκον τους γεμίζοντας τις κερκίδες και τα ταμεία του Κλεάνθης Βικελίδης.
Πυλώνας 3ος: Ο ποδοσφαιρικός ρεαλισμός. Ο Άρης “πάτησε γκάζι” όσο χρειαζόταν και ενθουσίασε στο πρώτο ημίχρονο. Στο δεύτερο ημίχρονο έγινε συντήρηση δυνάμεων, Ο Κούπερ προτίμησε να μη ρισκάρει τη συγκέντρωση και τις αντοχές της ομάδας επιδιώκοντας μία εντυπωσιακή νίκη. Ο μνημειώδης ποδοσφαιρικός του ρεαλισμός άλλωστε δικαιώθηκε και στο παρελθόν μετά τη μεγάλη εκτός έδρας νίκη με το συμπολίτη και την άρνησή του να μεταβεί η ομάδα στο γήπεδο για τους πανηγυρισμούς.
Πυλώνας 4ος: Η διαχείριση του ρόστερ. Στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο έλαμψε με την παρουσία του ο Μ.Ναφτί. Ο ποδοσφαιριστής που βρέθηκε ένα βήμα πριν από την έξοδο δικαίωσε την εμπιστοσύνη του προπονητή του και με την απόδοσή του έθεσε εκ νέου υποψηφιότητα για τη βασική ενδεκάδα ακόμα και όταν εκλείψουν οι απουσίες. Από κοντά σε απόδοση και ο Τόχα που στα δύο τελευταία παιχνίδια ανέβασε στροφές και δείχνει έτοιμος να υποδυθεί το ρόλο που του αναθέτει ο Κούπερ στη μεσαία γραμμή. Παράλληλα με την αξιοποίηση των Ναφτί και Τόχα που έμοιαζαν σε κάποιους “τελειωμένοι”, στην ομάδα αρχίζουν να ενσωματώνονται χωρίς βιασύνες και προχειρότητες οι τελευταίες προσθήκες στο ρόστερ. Στο παιχνίδι του Σαββάτου κέρδισε χρόνο συμμετοχής ο Φαμπιάνο ο οποίος ωστόσο δεν μπορεί ακόμα να κριθεί για την απόδοσή του λόγω της σύντομης παρουσίας του.
Η αναδόμηση του Κούπερ ξεκίνησε με τον Ατρόμητο και οι σταθεροί πυλώνες στους οποίους στηρίζεται μας κάνει να ελπίζουμε πως δε θα έχει την ίδια μοίρα με την αναδόμηση του Γκορμπατσόφ..
http://sundaysportstories.blogspot.com
