Την έχουμε εξάγει από πάμπολλα κείμενα που έχουμε κατά καιρούς διαβάσει και τα οποία είναι διανθισμένα με ποικιλία λέξεων και φράσεων που προσδιορίζουν και χαρακτηρίζουν τα "παλικάρια" μας : ρουσφέτια, διαφθορά, πελατειακές σχέσεις, ασυδοσία, ρεμούλα, σκάνδαλα, λαδώματα, συκοφαντίες, μίζες, κατηγορίες, εξεταστικές, μπλε, πράσινοι, καραγκιόζηδες...
Ποια είναι όμως η πραγματική έννοια της πολιτικής και των αντιπροσώπων αυτής; Θυμάται κανείς; Να σας κάνω μια περίληψη εγώ λοιπόν:
Ο πολιτικός είναι αντιπρόσωπος της πολιτικής του άποψης. Είναι παραγωγός και εκφραστής μιας συγκεκριμένης πολιτικής πρότασης, την οποία εκθέτει στο λαό και του ζητά την ψήφο του για να την εφαρμόσει. Αν δηλαδή το σώμα των βουλευτών αντιπροσωπεύει το σύνολο του λαού, το σώμα των πολιτικών αντιπροσωπεύει το σύνολο των απόψεων του λαού.
Κατά τον Αριστοτέλη - για να πάμε και λίγο παλιότερα, στη γέννηση αυτών των θεσμών - σκοπός της πολιτικής είναι να προωθηθεί και να καλλιεργηθεί η αρετή των πολιτών του κράτους.
Με λίγα λόγια ο πολιτικός πρέπει να είναι υπηρέτης του λαού και όχι το αντίθετο. Πρέπει να υπηρετεί τα κοινά και να μάχεται για αυτά χωρίς προσωπικό συμφέρον και όφελος. Πρέπει αυτό που κάνει να είναι λειτούργημα και αγγαρεία ώστε να μπαίνουν στη πολιτική μόνο αυτοί που θέλουν να προασπίσουν το κοινό καλό. Πρέπει να είναι ταπεινοί και να μην έχουν μεγάλες μασέλες και μεγάλες τσέπες. Πρέπει να είναι άνθρωποι...
Τα συμπεράσματα από τη σύγκριση δικά σας..
http://saktsak.blogspot.com
