Είναι όμως μεγάλο ψέμα αυτό! Τα χρήματα που εισπρατει το κράτος από άμεσους και έμμεσους φόρους αρκούν για αυτά.Ίσως όχι για όλα ,αφού υπάρχει κάθε έτος έλλειμα, αλλά αν περικοπουν άλλα έξοδα του Δημοσίου ,μισθοι και συντάξεις είναι σίγουρα.
Όμως είναι αλήθεια ότι πρεπει να γινει ένα νοικοκύρεμα. Έτσι και αλλιώς πρέπει να συμμαζευτούμε και να αλλάξουμε με οδυνηρό δυστυχώς τρόπο. Αλλά αυτό γίνεται και τώρα . Η διαφορά είναι ότι τώρα ζοριζόμαστε περισσότερο γιατι εκτός από τα έξοδα του Δημοσίου πρεπει να πληρώσουμε και τα χρέη προς τους πιστωτές μας ( αυτους που αγόρασαν στο παρελθόν τα ελληνικά όμόλογα,τραπεζες , ασφαλιστικά ταμεια, ξένους επενδυτές κλπ.)
Αν όμως αρνιόμασταν να τα πληρώσουμε τοτε όλοι αυτοί θα κατέρεαν. Οι τραπέζες θα χρεοκοπούσαν και θα έπρεπε να χαριστούν τα υπόλοιπα των δανείων.Οι καταθέτες θα έχαναν τα λεφτά τους ή όσα θα ήταν πάνω από αυτά που εγγυάται το ελληνικό κράτος.Σε τελευταία ανάλυση τόσα χρόνια που οι τράπεζες πινουν το αίμα του λαού με ληστρικά επιτόκια σε σχέση με την Ε.Ε. και με τις ευλογίες του κράτους, έιναι δίκαιο? Έχουν πληρωθεί με το παραπάνω μέχρι σήμερα τα δάνεια και τα επιτόκιά τους. Οι τράπεζες τα θέλουν όλα δικά τους. Να παίρνουν τα υψηλότερα επιτόκια και να δινουν τα χαμηλότερα αλλά με το παιχνίδι στημένο και όχι με ελέυθερο ανταγωνισμό. Γιατι οι τράπεζες τα έχουν όλα οργανωσει πριν από εμάς για εμάς! Εμεις οι Έλληνες μπορούμε να ζησουμε από μόνοι μας. Αλλά και οι τοκογλύφοι θέλουν τα λεφτά τους . Έτσι αποφάσισαν να εγκατασταθούν μέσα στο σπιτι μας.
Εάν ειχαμε τη δραχμή τα εισαγόμενα προιόντα θα γινόντουσαν πολύ ακριβά και όσοι ειχαν αποθηκη θα αποκτούσαν περιουσία.Αυτοκίνητα,υπολογιστές,ηλεκτρονικά,εισαγομενα ρουχα και πολλά άλλα θα ακρίβαιναν γιατι θα υπήρχε και υποτιμηση. Βεβαια οι ντομάτες, το ψωμί,το λάδι, η φέτα , το κουλούρι, ο καφές, ο υδραυλικός, το παρκιν και πολλά άλλα θα γύρναγαν σιγα-σιγα στις τιμές που ειχαν σε άλλες εποχές. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι θα μπορούσαμε να γίνουμε «φτηνοι» για τους ξένους μέσα σε μια νύχτα. Θα πουλούσαμε φτηνα τα προιόντα μας ( γεωργικά και κτηνοτροφικά προιόντα,υπηρεσιες – τουρισμος,μεταφορές,εργατικά χέρια για παραγωγικές επενδύσεις κλπ)και θα είχαμε μια μοναδική ανάπτυξη σε λίγα χρόνια. Ανάπτυξη που θα μας έδινε την άνεση να βάλουμε μετά εμεις τους όρους μας. Κάποτε κοροιδεύαν κάποιοι τους Κινέζους και τώρα αυτοί είναι η 2η μεγαλύτερη βιομηχανική χώρα στο κόσμο και κάνουν ό,τι θέλουν με το νόμισμα τους ενώ τους φοβούνται όλοι πλέον.
Μετά από μερικά χρόνια και με μεγάλες θυσιες θα γύρναγαν ξανα τα λεφτα΄στην Ελλάδα. Όταν θα υπήρχε μια σταθεροποιημένη κατάσταση και οργανωμένη κοινωνία.
Τότε θα χτιζαμε μια Ελλάδα που θα ειμασταν περήφανοι και μετά από δέκα χρόνια θα μπορούσαμε να σηκωσουμε το κεφάλι ψηλά να κοιτάξουμε όλο τον κόσμο στα μάτια, και να πουμε ότι ήμασταν και ειμαστε περήφανοι που λεγόμαστε Έλληνες.
Τότε θα νιώθαμε ότι αφήνουμε μια καλύτερη χώρα στα παιδιά μας και ατενιζουμε τους προγόνους μας με το χέρι στη καρδιά μας.
Οποιο δρόμο και να διαλέξουμε θα πονέσουμε !
Το θέμα δεν είναι πως θα πονέσουμε λιγότερο αλλά ο πόνος μας να πιάσει τόπο, να πάρουμε ό,τι μας αξίζει, να αποκτήσουμε και πάλι ελπιδα, όνειρο , στόχους.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
