tromaktiko: Για το θέμα των θρησκευτικών

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Για το θέμα των θρησκευτικών



Διαβάζω από το μεσημέρι τα όσα σχετικά έχουν αναρτηθεί στο blog με τα θρησκευτικά στο σχολείο και βλέπω πως οι απόψεις πάνω στο θέμα έχουν ξεφύγει. Μια κυρία εξέφρασε την γνώμη της, με την οποία και συμφωνώ και επειδή κάποιοι κοντόφθαλμοι διαφωνούν βγήκαν ξαφνικά να το...
παίξουν ιεροκήρυκες της θρησκείας που μας επιβάλλουν από νεογέννητα. Και μάλιστα με τρόπο τέτοιο που αν δεν συμβαδίσεις με τα πιστεύω αυτά θα καείς στο πυρ το εξώτερον και θα είσαι παιδί ενός κατώτερου "θεού". Γιατί να βαφτιζόμαστε απο πριν ακόμα κάνουμε τα πρώτα μας βήματα; Ποιο είναι αυτό το προπατορικό αμάρτημα που πρέπει να φύγει από πάνω μας με το μυστήριο της βάφτισης; Και γιατί πρέπει να πληρώνουμε την εκκλησία ακόμη και για να βαφτιστούμε; (Αυτό το απαράδεκτο είναι άλλο θέμα που δεν θα ήθελα να το θίξω τώρα) Για να υιοθετήσουμε μια θρησκεία την οποία απλά μας περνάνε χωρίς ουσιαστικά να γνωρίζουμε τι πρεσβεύει; Αν είναι έτσι, όπως περιμένουμε να γίνουμε 18 χρονών για να ψηφίσουμε, ας αποφασίσει ο καθένας τότε λοιπόν στην ηλικία αυτή σε ποια θρησκεία θέλει να πιστεύει και σε ποιόν θεό θέλει να προσεύχεται. Μέχρι τότε λοιπόν ας γίνει το μάθημα των θρησκευτικών επιλογής σε όλα τα στάδια της εκπαίδευσης, να δούμε αν όντως μας εκφράζει αυτή η θρησκεία και τότε όποιος θέλει γίνεται χριστιανός ή ότι άλλο, πάει προσκυνάει σε όποια εκκλησία ή τζαμί θέλει και προσεύχεται σε όποιον θεό του αρέσει. Ας σταματήσει το μάθημα αυτό έστω να είναι βαθμοθηρικό, να περιμένουμε από τέτοια μαθήματα να μας ανεβάσει τον μέσο όρο του απολυτηρίου. Να σταματήσουμε να έχουμε άνθρωπους φανατισμένους και οπισθοδρομικούς, κολλημένους με το κήρυγμα που κάνει ο κάθε παπάς την κυριακή, για θεολόγους. Που μόλις πάει κάποιος μαθητής να εκφράσει μια αντίθετη άποψη μέσα σε μια τάξη πέφτουν και τον τρώνε. Που αυτός ο μαθητής δεν διάβασε πότε για την θρησκεία του, δίαβαζε απλά μια φορά το τρίμηνο 5 ή 10 κεφάλαια για να γράψει στο τεστ των θρησκευτικών. Αυτό είναι το νόημα; Εκεί φαίνεται ο χριστιανός; Που κάθε φορά που με το σχολείο μας πήγαιναν για λειτουργία μια φορά το χρόνο, την κοπανούσαμε όλοι;

Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα λοιπόν. Και για να κλείσω να κάνω μια ερώτηση στους "ιεροκήρυκες" που ανέφερα παραπάνω. Αν ο Χριστός ζούσε σε μια πιο σύγχρονη κοινωνία και ο μαρτυρικός του θάνατος γινόταν πάνω σε ηλεκτρική καρέκλα, εμείς τι θα είχαμε να προσκυνάμε;


Αναγνώστρια
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!