Οκ, καταλαβαίνω, υπάρχουν κι αυτοί που για τη μόστρα τους μπορεί να εξοπλίζουν το σπίτι με...
στερεοφωνικά και τηλεοράσεις, με σκοπό να γίνει το σπίτι γκομενομαγνήτης. Εντάξει, έχουν κι αυτοί ανάγκες, κάπως πρέπει να τις καλύψουν! Εμείς όμως τί φταίμε;
Από καιρό την είχα ψιλιαστεί τη δουλειά. Από τότε που ξεκίνησαν οι διαφημίσεις με την Πόπη και την βαρεμένη οικογένεια της, εμένα κάτι δεν μου πήγαινε.Το παραδέχομαι, με είχε τραβήξει η διαφήμιση. Αποκαλούσα τον πατέρα μου "κλικλίκο" για να του σπάω τα νεύρα και έκανα διάφορες σκέψεις πάνω στην γενικότερη ιδέα-έμπνευση του διαφημιστή. Είναι λες και κάθε οικογένεια που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να έχει ένα μπαμπά που δεν μπορεί να βάλει δυο καλώδια (hello, κι εγω το κάνω αυτό), μια μαμά-νοικοκυρά εξαρτημένη στις τηλεοπτικά προβαλλόμενες κηδείες, μια γιαγιά που αιωρείται, ένα emo και, φυσικά, την κόρη που είναι μέσα στα πράγματα (Πατερούλη; Το'χω!).
(Δεν ξέρω για εσάς, εμένα πάντως η οικογένεια μου δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Βέβαια, το τρελοκομείο το δικό μας σαφώς δεν αποτελεί πρότυπο, οπότε δεν θα επεκταθώ.)
Και καλά, πες ότι η "οικογένεια" ήταν έτσι αλλοπρόσαλλη για να κάνει εντύπωση. Δεκτό. Το θέμα άλλωστε δεν είναι στη διαφήμιση, αλλά στο διαφημιζόμενο προϊόν.
Εδώ στη Ρόδο, έρχεται το ψηφιακό σήμα από τις 25 Φεβρουαρίου και μετά. Πώς το ξέρω; Κάθε φορά που βλέπω τηλεόραση, κάτω από το σήμα του καναλιού βγαίνει ένα μήνυμα που μου λέει να κόψω τον κώλο μου να πάρω αποκωδικοποιητή, αλλιώς δεν θα ξαναδώ το "αγαπημένο" μου κανάλι. Εντάξει, δεν το λέει ακριβώς έτσι, όμως αυτό εννοεί. Δηλαδή, ή παίρνεις αποκωδικοποιητή ή παίρνεις ένα σεμεδάκι και σκεπάζεις την τηλεόραση μη σου σκονίζεται. Μεγάλο δίλλημα. Το "to be or not to be" ξεπεράστηκε. Από εδώ και πέρα θα λέμε "to click-click or not to click-click".
Αυτό που ουσιαστικά με απασχολεί είναι ότι μας έχουν για τόσο ηλίθιους. Θα γίνει το σήμα ψηφιακό και κάτι τρέχει στα γύφτικα. Ο σκοπός δεν είναι να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο της τηλεόρασης, αλλά τον κόσμο που ζούμε. Το να μας απειλούν ότι δεν θα ξαναδούμε τηλεόραση δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί σε σημείο να παραπονιόμαστε που δεν θα ξαναδούμε Next top model και τα συναφή. Αν είναι δυνατόν! Εγώ λέω, ας κάνουν ό,τι θέλουν. Εμείς θα πρέπει να δούμε πως το να μην έχει "καλή εικόνα" η οθόνη μας δεν είναι η καταστροφή του κόσμου. Στρέφουμε την προσοχή μας εκεί που δεν αξίζει και αγνοούμε άλλα πιο σημαντικά πράγματα.
Για να ξυπνάμε σιγά-σιγά!
Εγώ πάντως σταμάτησα να βλέπω τηλεόραση εδώ και κάτι μέρες. Βιβλία, κιθάρα, ραδιόφωνο και Internet για το σπίτι, και πολλές βόλτες! Δεν μπορώ να πω πως με χαλάει ιδιαίτερα. Όταν θέλω να ενημερωθώ, το κάνω. Μη μου πείτε τώρα πως αν δεν μάθεις από τα δελτία ειδήσεων δεν ξέρεις τι γίνεται! Μην τρελαθούμε τελείως!
neropsaro.blogspot.com
