1)Τον Ιούλιο του 2008 στο Νεροχόρι Χανίων σκυλάκι κακοποιήθηκε μέχρι θανάτου, σουβλίστηκε και εν συνεχεία κρεμάστηκε.
2) Το Μάιο του 2009 στην Σητεία βρέθηκαν 5 σκυλιά κρεμασμένα απο δέντρο. Μάλιστα, σύμφωνα με τους κτηνίατρους τα σκυλιά κρεμάστηκαν έτσι ώστε τα πίσω πόδια να πατούν λίγο στο έδαφος και έχασαν τη ζωή τους 8 ώρες μετά το κρέμασμα.
3) Ποίος ξεχνάει τον ευαίσθητο νεαρό που τον Σεπτέμβριο του 2009 έκοψε τα αυτιά του σκύλου του και τα παζάρευε στο Facebook έναντι 350 ευρώ, ανεβάζοντας προφανώς και σχετικές φωτογραφίες του σκύλου μέσα στα αίματα.
4)Τον Ιούνιο του 2009 στα Μάλλια κοντά στον αρχαιολογικό χώρο βρέθηκαν άλλα 2 σκυλιά κρεμασμένα σε κατάσταση αποσύνθεσης.
5)Στις 5 Αυγούστου 2009 κοντά στον φάρο του λιμανιού της Σητεία βρέθηκε ένας σκύλος πνιγμένος .....με μια πέτρα δεμένη στο λαιμό του.
Δεν συνεχίζω να αναφέρω μεμονομένα περιστατικά διότι μόνο το 2009 φτάνει και αρκετά μου χάλασε τη διάθεση όσο τα έγραφα. Να συμπληρώσω πως σχεδόν ΚΑΘΕ μήνα βγαίνει και μια περίπτωση για μαζικά φωλιάσματα γατιών και σκυλιών (αν και κυρίως στα Χανιά θυμάμαι τέτοιες περιπτώσεις). Τέλος να αναφέρω το γεγονός ότι ΚΑΘΕ μα ΚΑΘΕ χρόνο, 2 με 3 φορές, στην πανεπιστημιούπολη Βουτών όπου φοιτώ μας παρατάνε αδέσποτα κουτάβια. Εμείς προφανώς τα καλοδεχόμαστε, τα ταίζουμε, τα νταντεύουμε, και δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιος παίρνει κάποιο κουτάβι σπιτι του. Ωστόσο τα κουτάβια κατουράνε, αφοδεύουν, μαλώνουν μέσα στους διαδρόμους και τα αναγνωστήρια κάνοντας το διάβασμα και την κυκλοφορία καμια φορά αρκετά δύσκολη...για να μην αναφέρω τις καθαρίστριες, για τρείς και εξήντα που παίρνουν δε φαντάζεστε πόσες ακαθαρσίες μαζεύουν καθημερινά στο κτήριο του φυσικού. Και δυστυχώς δεν έχουμε τον απαραίτητο χρόνο για να τα εκπαιδεύσουμε σωστά και μεθοδικά.
Δεν ήθελα να το παίξω ηθικολόγος ούτε να κάνω κύρηγμα ωστόσο οι Κρητικοί το έχουν χάσει το τόπι. Τέτοιες συμπεριφορές υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα αλλά σε ποσοστιαία κλίμακα οι Κρητικοί κρατάνε τα ηνία....όπως επίσης κρατάνε τα ηνία και στον αριθμό παιδιών που παρατάνε το σχολίο καθώς το 50,3% των παιδιών έχει εκπαίδευση μέχρι το δημοτικό (στην υπόλοιπη χώρα έχουμε περίπου 35%) πράγμα που δεν νομίζω να είναι ασύνδετο. Όχι οτι το σχολείο μπορεί να κάνει πολλά άμα δεν έχεις παιδεία από το σπίτι. Και όλα αυτά από ανθρώπους που φημίζονται για την λεβεντιά τους και την διαφημίζουν σε κάθε ευκαρία....κοτούλες λυράτες θα πώ εγώ όσοι φέρονται έτσι.
Τη μεγαλύτερη ευθύνη όμως την είχε, την έχει και θα την έχει εσαεί το κράτος που κι εδώ φαίνεται ανεπαρκές. Πρέπει δηλαδή να βασιζόμαστε σε φιλοζωικές οργανώσεις για να δούμε άσπρη μέρα πάνω στην κακοποίηση ζώων? Δε θα έπρεπε να υπάρχουν καν φιλοζωικές οργανώσεις, ΠΑΙΔΕΙΑ πρέπει να υπάρξει και υπεύθυνο για αυτό είναι το κράτος. Δεν έχω ελπίδες όμως, η υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου έχει γίνει μεθοδικά από τις κυβερνήσεις, το κράτος δεν ενδιαφέρεται να δημιουργήσει ανθρώπους με παιδεία, δεν ενδιαφέρεται να έχει εκπαιδευτικούς και όχι απλά δασκάλους που σου μαθαίνουν ότι 5+5=10.
Μέσα στην υπάρχουσα κρίση αξιών που υπάρχει στην κοινωνία (όχι μόνο την ελληνική) καλό θα ήταν όλοι μας να προσπαθούμε να είμαστε όλοι (και δε βγάζω την ουρά μου απ’ έξω) περισσότερο άνθρωποι, ο ένας απέναντι στον άλλον και όλοι μας απέναντι στα ζωάκια τα οποία κυριολεκτικά δεν μας βλάπτουν. Κι αν επιτεθούν σε κανέναν ή θα φοβήθηκαν πολύ ή έχουν κι αυτά μια πονεμένη ιστορία από κάποιον προηγούμενο ιδιοκτήτη κι έχουν ψυχολογικά.
Όμως σε χώρα χωρίς παιδεία....τί να συζητάμε τώρα...
Αναγνώστης
