Τα μέλη της Επιτροπής εξέφρασαν την έντονη ανησυχία τους στο μείζον ζήτημα που έχει ανακύψει για την ελληνική κοινωνία με τις συγχωνεύσεις –καταργήσεις σχολείων σε όλη την χώρα.
Μεταξύ άλλων καταδίκασαν την κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας για την πολιτική αιφνιδιασμού που ακολούθησε για τη «διαγραφή» σχολείων από τον εκπαιδευτικό χάρτη της χώρας, χωρίς να ληφθούν υπόψη παιδαγωγικά κριτήρια, κτιριακή και υλικοτεχνική υποδομή, η απόσταση, η μεταφορά και ασφάλεια μαθητών, ιστορικοί και πολιτιστικοί λόγοι.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του σχολείου της Δημητσάνας και των Λαγκαδίων που συγχωνεύονται με το σχολείο της Βυτίνας, ενώ για λόγους και μόνο ιστορικούς θα έπρεπε, όχι μόνο να παραμείνουν, αλλά να αποτελέσουν σχολεία στα οποία θα έπρεπε η Πολιτεία να επενδύσει με ιστορικές βιβλιοθήκες και πλούσιο πολιτιστικό και λαογραφικό υλικό.
Επιπλέον τόνισαν, το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις όπως στα Γρεβενά, στην Φλώρινα, στην Καρδίτσα και στην Αρκαδία, η απόσταση των σχολείων από τον τόπο κατοικίας των μαθητών υπερβαίνει τα δέκα χιλιόμετρα και μάλιστα σε πολλές των περιπτώσεων οι κακές καιρικές συνθήκες, κατά τους χειμερινούς μήνες, σε συνδυασμό με το ακατάλληλο οδικό δίκτυο, επιτείνουν την επικινδυνότητα της μεταφοράς των μαθητών. Καυτηρίασαν το φαινόμενο που παρατηρήθηκε σε νομούς, όπου το ΠΑΣΟΚ είναι πλειοψηφούσα παράταξη να μην συγχωνεύεται μεγάλος αριθμός σχολείων, σε αντίθεση με περιοχές όπου η Νέα Δημοκρατία στις τελευταίες εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης επικράτησε, όπως για παράδειγμα στη Θεσσαλία και την Κεντρική Μακεδονία.
Επίσης, επεσήμαναν το γεγονός ότι καταργήθηκαν ή συγχωνεύθηκαν σχολεία στα οποία οι διευθυντές δεν πρόσκεινται ιδεολογικά στην κυβέρνηση, σε αντίθεση με περιπτώσεις σχολείων που ενώ έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά, διατηρήθηκαν. Οι συγχωνεύσεις –καταργήσεις των σχολείων έγιναν, δυστυχώς, με λογιστικά και κομματικά κριτήρια.
