Είμαι 57 χρονών, άρα ένας από αυτούς που κατηγορείς για την καταστροφή της Χώρας. Δεν θα σου δώσω άδικο, έχεις τα δίκαια σου να παραπονιέσαι και να κατηγορείς. Πολλά στραβά και άσχημα έκανε η γενιά μου στον τόπο, στις υποδομές και τους θεσμούς, με μεγαλύτερο κακό να έχει υποθηκεύσει το μέλλον των νέων παιδιών με το τεράστιο χρέος που συσσώρευσε. Αλλά για μένα προσωπικά το μεγαλύτερο κακό που έκανε η γενιά μου είναι ότι εξέθρεψε μια νεολαία μαλθακή και κακομαθημένη, που τα περιμένει όλα έτοιμα στα χέρια, ανίκανη να αντιμετωπίσει δυσκολίες και να αναλάβει πρωτοβουλίες, ανίκανη να κοιτάξει τα προβλήματα της ζωής κατάματα. Όταν εγώ ήμουν 18 χρονών , και είδα ότι τα όνειρα μου δύσκολα θα εκπληρώνονταν στην τότε Ελλάδα, και επειδή οι οικονομικές δυνατότητες των γονιών μου ήταν περιορισμένες, πήρα τη ζωή στα χέρια μου, ξενιτεύτηκα, σπούδασα, εργάστηκα, έκανα οικογένεια και παιδιά. Κουράστηκα δεν λέω, αλλά το αποτέλεσμα με δικαίωσε. Έκανα μια σωστή οικογένεια, έκανα περιουσία. Δεν παραπονέθηκα για την Ελλάδα που μου παρέδωσαν οι γονιοί μου και πίστεψε με ήταν πολύ χειρότερη από τη σημερινή. Ερχόμουν κάθε χρόνο στην Ελλάδα γιατί την αγαπώ. Ξέρεις τι μου έκανε εντύπωση; Να βλέπω τα νέα παιδιά να κάθονται ώρες στις καφετέριες και να πίνουν φραπέδες, νέα παιδιά που καταλάβαινες ότι δεν είχαν εργασία, να οδηγούν ακριβά αυτοκίνητα, παιδιά 30 και χρονών να μένουν ακόμη με τους γονείς τους και να χαρτζιλικώνονται από αυτούς. Νέα παιδιά να σπουδάζουν άσχετες επιστήμες σε άσχετα υποβαθμισμένα πανεπιστήμια και ΤΕΙ της επαρχίας και παίρνοντας ένα άσχετο πτυχίο να απαιτούν μια θέση στο Δημόσιο, με το σκεπτικό ότι εξασφαλίζουν ένα σταθερό εισόδημα. Εχοντας ένα εξοχικό σε κάποιο νησί χρειάστηκα για διάφορες εργασίες τεχνικούς. Ε, να σου πω ότι Έλληνα δεν είδα ποτέ να έλθει να εργαστεί αν και πλήρωνα τα νόμιμα μεροκάματα με ΙΚΑ. Μεγαλώσαμε προφανώς τα παιδιά μας για να γίνουν κάτι καλύτερο από εμάς, αλλά δεν είναι δυνατόν να σπουδάσουν όλα τα παιδιά. Αφενός δεν έχουν όλοι οι νέοι τα προσόντα για σπουδές, αλλά ούτε και η αγορά μπορεί να δώσει δουλειά σε όλους τους πτυχιούχους (συν το γεγονός ότι πολλά πτυχία δεν αξίζουν ούτε το χαρτί πάνω στα οποία είναι τυπωμένα). Και βλέπουμε ότι στην Ελλάδα εργάζονται περίπου 1.000.000 μετανάστες σε δουλειές που δεν κάνουν οι δικοί μας, και περιμένουν όλοι ένα διορισμό στο Δημόσιο.
Λοιπόν νέε που παρονιέσαι, μην ρωτάς εμάς πως θα κάνεις οικογένεια και πως θα δουλέψεις να τη θρέψεις. Ρώτα τον εαυτό σου. Αναρωτήσου τι δυνατότητες και ικανότητες έχεις και τι μπορείς να κάνεις με αυτές. Την απάντηση δεν θα σου την δώσει κανένας, μόνος σου θα την απαντήσεις!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
