αδυνάμων, το τέλος του αδηφάγου κράτους, που μόνο παίρνει και ποτέ δεν δίνει… Κυρίως, η αρχή του τέλους του παραδοσιακού τρόπου προτίμησης των πολιτών σε πολιτικά πρόσωπα,άλλαξαν τα κριτήρια.
Πιστεύουμε πως πάλιωσε αυτό το σύστημα, των μεγάλων συγκεντρώσεων, των μεγάλων ιδεών, των ανυπόστατων «θα». Η οικογενειοκρατία λαμβάνει τέλος. Και μαζί της, τελειώνει και η εποχή της τρομοκρατίας της αυθεντίας που έχουν επιβάλει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης,στον ελληνικό λαό .Εάν φύγουν αυτοί δεν θα γυρίσουμε πίσω στην χούντα, δεν θα περιφέρονται - εντός και εκτός Ελλάδος- δεν θα διαφεντεύουν την μοίρα του κράτους με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα και αυτά των πατρώνων τους. Πολλά χρόνια ζήσαμε έτσι, πολλά χρόνια στερηθήκαμε….
Στερηθήκαμε ελευθερία, την δυνατότητα να ονειρεύομαστε και το χειρότερο; ατρόφησε το όραμα για δικαιοσύνη,αξιοκρατία,ισότητα Είτε με τους ανασταλτικούς παράγοντες όπως η ανεργεία, είτε ακόμη χειρότερα, με την κατευθυνόμενη εκπτωση παιδείας.
Μετά από 10ετίες προπαγάνδας, εκφύλισαν ακόμη και την Τέχνη,πισωγύρισαν τον Πολιτισμό.Η Τέχνη είναι για τους χασομέρηδες, πως «τα μέγαρα» είναι για τους «φλώρους» πλουσίους, πως η ποίηση, είναι ένα τέχνασμα για να ρίχνεις τις «άβγαλτες» μικρούλες, πως το διάβασμα είναι για τα «φυτά»… Πάει η παιδεία, και μαζί τα ερεθίσματα για μεγάλα όνειρα…
Καταφέρανε λοιπόν να στερήσουν από τον μέσο Ελληνα την χαρά του πολιτισμού,της δημιουργίας,της ανάπτυξης, προνόμια που απολαμβάνουν οι άλλοι λαοί της Ευρώπης. Σε εμάς μοναδική ευχαρίστηση έμεινε ο φραπές και τα ορθάδικα με την εκκωφαντική μουσική. Ώρες ατελείωτες έχω δει παρέες, όλοι ντυμένοι στην τρίχα, να περιφέρονται άσκοπα πάνω κάτω σε μια πλατεία, σε ένα πεζοδρόμιο… Ώρες ατελείωτες έχω παρακολουθήσει τις άδειες θέσεις στο Μέγαρο Μουσικής από νέους, μα γεμάτες από γέρους, απομεινάρια μιας άλλης εποχής. Και ακόμη χειρότερα, έχουν πλευρίσει αυτούς του χώρους, οντότητες και στερεότυπα αυτού του είδους που υπακούνε στην περιγραφή «χασομέρηδες, φλώροι, πλούσιοι», αφού στην νέα γενιά, ο χώρος της τέχνης έτσι διαφημίζεται…
Φυσικά σε αυτό, όπως και κάθε κανόνα υπάρχουν εξαιρέσεις. Υπάρχουν νέοι που από τύχη καλή, ίσως βρίσκονται σε αυτούς τους χώρους πολιτισμού και δίνουν τον δικό τους αγώνα αντίστασης στην παρακμή Θα πρότεινα λοιπόν… Εσείς που απόψε, θα πάτε στο Σύνταγμα, να απαιτήσετε την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, με σκοπό να αλλάξει η ποιότητα ζωής όλων μας , να σκεφτείτε πως αυτή δεν θα αλλάξει προς το καλύτερο μόνο διώχνοντας τους προδότες από τις θέσεις τους. Αλλά και με το να διεκδικήσετε την παιδεία που τόσα χρόνια στέρησαν από όλους μας.
Είναι καιρός για αλλαγές, ας αλλάξουμε όλοι, ας δούμε την πραγματικότητα με άλλη ματιά, ας κάνουμε και εμείς αλλαγές και ας τις μεταδώσουμε και στους γύρω μας. Τώρα πια η οικονομία είναι ο δρόμος και η παιδεία η Ιθάκη.
Σωτήρης Νικόλας Κάσσος
Συνθέτης, Φοιτητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου
