H πρώτη μου σκέψη όταν είδα την ανακοίνωση στο φαισμπουκ ήταν να πατήσω λαϊκ αυτομάτως, μου φάνηκε εκ πρώτης καλή ιδέα μιας και δεν υποκινούταν από κόμματα και λοιπά. Όταν έφτασε η πρώτη μέρα της συγκέντρωσης των πολιτών στο Σύνταγμα άρχισα να σκέπτομαι περισσότερο για το αν θα έπρεπε να ενισχύσω με την παρουσία μου μια τέτοιου είδους "κινητοποίηση".
Οι λόγοι ξεκάθαροι:
Πως γίνεται να αντιδράς-επαναστατείς στα πλαίσια που σου δίνει το ίδιο το σύστημα;
Πως γίνεται να αντιδράς-επαναστατείς με πανό, πλακάτ, σφυρίχτρες, κατσαρόλες;
Πως γίνεται να αντιδράς-επαναστατείς με κατασκήνωση και καφεδάκι;
Πως γίνεται να αντιδράς-επαναστατείς με συνθήματα και φωνούλες;
Πως γίνεται να αντιδράς-επαναστατείς όταν αύριο θα πας στην δουλειά σου κανονικά και θα δεχτείς κάθε σφαλιάρα από το Χ αφεντικό σου;
ΠΩΣ; ΠΩΣ; ΠΩΣ; ΠΩΣ..
Το μόνο που κάνεις είναι να βγάλεις λίγο από το άχτι σου, αλλά μην γελιέσαι αύριο το ίδιο μακάκας θα είσαι .Χθες, σήμερα και αύριο θα συνεχίσουν να γελούν μαζί σου όλοι αυτοί που κατηγορείς, γιατί πολύ απλά σου πέταξαν άλλο ένα δόλωμα και εσύ τσίμπησες (όπως τότε που τους ψήφισες θυμάσαι;). Εγώ δεν θα γελάσω με κανένα, ούτε θα σε κατηγορήσω φίλε μου που ανέβασες και photos στο fb από την διαδήλωση και τα τελευταία 10 στάτους σου είναι περί "επαναστάσεως" και "αφύπνισης" αφού αυτός πιστεύεις είναι ο τρόπος.
Επέτρεψε μου όμως να λυπηθώ για ένα λαό ολόκληρο που δυστυχώς έχει έλλειψη κριτικής σκέψης, είναι καθοδηγούμενος, έχει παρωπίδες και είμαι πεπεισμένος τώρα πια χωρίς σωτηρία .Αυτό που χρειαζόσουν τη δεδομένη στιγμή ήταν να "επαναστατήσεις" και αυτό σου έδωσαν. Μια "επανάσταση" κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Σε λίγο καιρό θα έχει ξεχαστεί σαν χιτάκι στα καλοκαιρινά κλάμπς. Αν όμως βγάλω τα διαλυτικά από την λέξη επανάσταση μου έρχονται στο μυαλό ακραίες καταστάσεις, θυσίες ,όπλα ,αίμα,νεκροί , πόλεμος ,προσήλωση στο σκοπό μεχρι τέλους, γεγονότα τα οποία χαράχτηκαν στην ιστορία .Έτσι μου έμαθε η ιστορία, όχι το φαισμπουκ. Ακόμα και αν όμως φίλε Έλληνα έχω μείνει πίσω και όλα αυτά δεν έχουν σχέση με την Ελλάδα του 2011, θα απομονώσω μια λέξη από όλες αυτές. ΘΥΣΙΕΣ αλήθεια είσαι έτοιμος να κάνεις κάποια πραγματική θυσία που ίσως θέσει το πρόσκαιρο "βόλεμα" σου σε κίνδυνο; Όχι βέβαια! Η πλειοψηφία ακόμα είναι στο "OXI BEBAIA". Κρίμα ! Έρχονται δύσκολοι καιροί, ήδη πολλοί συμπολίτες μας δεν έχουν τίποτα να χάσουν όμως παραπλανόνται από την όλη κατάσταση. Τι μου επιφυλάσσει το μέλλον στην Ελλάδα δεν γνωρίζω, αλλά έχω πάντα ένα απόφθεγμα του κρητικού Νίκου Καζαντζάκη στο μυαλό μου!
Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα. ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
