Ακούω εδώ και εκεί "μπράβο στην κ. Παπανδρέου", "συγχαρητήρια στην κ. Παπανδρέου", "έτσι πρέπει να ασκείται η δικαιοσύνη" και άλλα τέτοια. Ακούω επίσης ότι δε σταμάτησε την έρευνα η κ. Παπανδρέου παρά το γεγονός ότι θίγονταν συμφέροντα μεγαλοεπιχειρηματιών-
μεγαλοπαραγόντων-μεγαλομαφιόζων κτλ κτλ κτλ. Αυτό που έχω να πω εγώ είναι, τρίχες κατσαρές.
Η όλη κατάσταση με την αποκάλυψη του "σκανδάλου" τώρα που η κυβέρνηση υπογράφει το δεύτερο μνημόνιο και βάζει σε ισχύ το μεσοπρόθεσμο σχέδιο, είναι καρα-ύποπτη. Μου θυμίζει τις μέρες που ο Γιωργάκης μας έβαζε στο ΔΝΤ, και τα κανάλια ασχολούνταν με ένα άλλο "μεγάλο γεγονός-φούσκα", την εξάρθρωση του Επαναστατικού Αγώνα και τη σύλληψη του Μαζιώτη, που η αστυνομία μπορούσε να τον πιάσει όποτε ήθελε, αφού εδώ και 20 χρόνια ήξεραν που έμενε, αλλά διάλεξαν να τον πιάσουν εκείνες τις μέρες.
Τώρα με το μνημόνιο 2 και το μεσοπρόθεσμο, το μόνο που θα μπορούσε να αποπροσανατολίσει τη σκέψη του Έλληνα είναι ένα υπερ-σκάνδαλο, με μεγάλα ονόματα να εμπλέκονται, μεγάλα συμφέροντα να θίγονται, και στο τέλος να μην πάει κανείς φυλακή (ή να πάει κάποιος μικρότερης σημασίας απατεώνας, λιγότερο λαμόγιο, να την πληρώσει ίσως ο αθώος όπως ο Τσοβόλας στην υπόθεση Κοσκωτά, να ψηφιστεί εντωμεταξύ το μνημόνιο και να ξεχαστούν ξαφνικά όλα. Και Μαρινάκηδες, και Μπέοι, και Μάκαροι, και όλα.
Εγώ δηλαδή νομίζω ότι έπαιρνε εντολές η κυρία Παπανδρέου, να αποκαλύψει όσα περισσότερα γίνεται, ώστε να είναι μεγαλύτερο το σκάνδαλο και να ξεχάσει ο Έλληνας αυτά που θα έπρεπε να θυμάται.
Το μέλλον θα δείξει αν η κ. Παπανδρέου πήρε εντολή να βγάλει στη φόρα το σκάνδαλο τώρα με το μνημόνιο και όχι μετά. Και ξέρετε πώς θα φανεί αυτό; Αν πάρει δυσμενή μετάθεση ή χάσει τη θέση της, σημαίνει ότι πράγματι δούλεψε μόνη της και όχι για λογαριασμό της κυβέρνησης. Αν όμως πάρει μπει σε κανέναν Άρειο Πάγο, θα σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ την ανταμείβει για τις προσφορές της, όχι για εξυγίανση του ποδοσφαίρου (αφού καμιά ομάδα δε θα υποβιβαστεί και κανένας μεγαλοπαράγοντας δε θα μπει μέσα) αλλά για το πολύτιμο έργο που πρόσφερε τώρα που ξέχασε Î! ¿ λαουτζίκος τα πραγματικά του βάσανα (γιατί μπορούσε η κυρία Παπανδρέου να τα είχε βγάλει όλα αυτά στη φόρα 2 μήνες πριν ή 2 μήνες μετά).
Πώς το συμπεραίνω αυτό; Απλούστατα, υπάρχει παλιό παράδειγμα. Ο Γ. Φλωρίδης, από τους λίγους πραγματικά τίμιους και πραγματικά σοσιαλιστές πασόκους, όταν ακόμα ήταν υπουργός επί Σημίτη, είχε φτάσει ένα βήμα από την εξυγίανση του ποδοσφαίρου, με στοιχεία και δικά του και του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, και είχε βάλει σε κίνδυνο ακόμα και τον Κόκκαλη. Αποτέλεσμα: ο Σημίτης τον έδιωξε από το υπουργείο. Γιατί ο Σημίτης δεν ήθελε να πάει φυλακή ο Κόκκαλης, ο συνδετικός κρίκος Ζίμενς-ελληνικής κυβέρνησης. Και ούτε θέλει ο Γιωργάκης ή ο Βενιζέλος ν! α μπει φυλακή ο Μαρινάκης ή ο Πατέρας, γιατί μετά σε ποιους θα δώσουν τις αποκρατικοποιημένες επιχειρήσεις του δημοσίου;;;
Το μέλλον λοιπόν θα δείξει. Πάντως το σίγουρο είναι ότι είτε το ήθελε είτε δεν το ήθελε, η Παπανδρέου δούλεψε για τον Παπανδρέου.
Αναγνώστης
