(όπως γίνεται εδώ και δεκαετίες), η Hellenic Seaways έχει διαφορετική γνώμη! Διότι το πλοίο «Νήσος Μύκονος» της εν λόγω εταιρίας που πάει στη Σύρο, χρησιμοποιεί την προβλήτα των πλοίων για τα ...Δωδεκάνησα, δηλαδή από τη μεριά της Δραπετσώνας, χωρίς αυτό να αναφέρεται πουθενά, ούτε σε κάποιο φυλλάδιο, ούτε στο site της HS, αλλά ούτε σε αυτό του OΛΠ. Όλα αναφέρουν «από/προς ΠΕΙΡΑΙΑ» και άντε τρέχα εσύ να βρεις από ποιο σημείο φεύγεις ή σε ποιο σημείο φτάνεις.
Το Σάββατο 18/6 αποφασίσαμε 2 άτομα να πάμε στη Σύρο με το «Highspeed 6» της HS και να επιστρέψουμε την άλλη μέρα Κυριακή με το «Νήσος Μύκονος» της ίδιας εταιρίας. Κλείσαμε τα εισιτήριά μας τηλεφωνικά με πιστωτική κάρτα και κατεβήκαμε στο λιμάνι αφήνοντας το αυτοκίνητό μας σε ένα από τα parking κοντά στην προβλήτα που αναχωρούν τα πλοία για τις Κυκλάδες. Στη συνέχεια πήγαμε σε ένα από τα κιόσκια της HS να παραλάβουμε τα εισιτήριά μας. Μας τύπωσαν αυτό για το «Highspeed 6» αλλά για την επιστροφή μας με το «Νήσος Μύκονος», έπρεπε να πάμε στα κεντρικά γραφεία τους (τέτοια μηχανογράφηση!). Τέλος πάντων, τυπώσαμε τα εισιτήριά μας «κεντρικά» και φύγαμε για το νησί. Την επομένη, δηλ. Κυριακή 19/6, επιβιβαστήκαμε κανονικά από τη Σύρο στο «Νήσος Μύκονος» για την επιστροφή μας στον Πειραιά. Φτάνοντας όμως στον Πειραιά διαπιστώνουμε ότι το πλοίο δεν πιάνει εκεί που δένουν όλα τα καράβια των Κυκλάδων, αλλά εκεί που δένουν αυτά των Δωδεκανήσων, δηλαδή από τη μεριά της Δραπετσώνας και φυσικά μερικά χιλιόμετρα μακρυά από το parking που είχαμε αφήσει το αυτοκίνητό μας την προηγούμενη μέρα. Ρωτώντας ένα μέλος του πληρώματος γιατί συμβαίνει αυτό η απάντηση ήταν ότι το συγκεκριμένο πλοίο «πάντα δένει σε αυτό το μέρος του λιμανιού κι έπρεπε εμείς να το ξέρουμε». Δεν μας είπε όμως πώς. Ρωτώντας δυο άλλα μέλη του πληρώματος αν ξέρουν να μας πουν από πού μπορούμε πάρουμε το εσωτερικό λεωφορείο του ΟΛΠ για να πάμε στο σημείο που θέλαμε, δεν είχαν ιδέα (καλά, ασχολούνται με τον τουρισμό αυτοί οι άνθρωποι;) και μας σύστησαν να πάρουμε ταξί!
Και το κερασάκι στην τούρτα. Κατά την έξοδο από το πλοίο, η κυλιόμενη σκάλα δεν λειτουργούσε για λόγους ασφαλείας όπως μας είπαν. (Να το πούμε σε όλα τα αεροδρόμια, λιμάνια, σταθμούς μετρό κλπ. ανά τον κόσμο, ότι για την ασφάλεια των επιβατών δεν πρέπει να λειτουργούν οι κυλιόμενες σκάλες). Όσοι λοιπόν συμπολίτες μας είχαν πρόβλημα υγείας, άτομα με ειδικές ανάγκες κλπ και δεν μπορούσαν να κατέβουν τη σκάλα, έπρεπε να περιμένουν να αδειάσει πρώτα όλο το πλοίο και μετά το πλήρωμα να θέσει σε λειτουργία την κυλιόμενη σκάλα για να κατέβουν κι εκείνοι. Περίμεναν λοιπόν υπομονετικά πάνω από μισή ώρα. Εξυπηρετήθηκαν στο τέλος; Όχι! Διότι το πλήρωμα δεν μπορούσε να βάλει σε λειτουργία τη σκάλα! Τότε κάποιος πρότεινε αυτοί οι άνθρωποι να εξυπηρετηθούν από το ασανσέρ της τροφοδοσίας του εστιατορίου του πλοίου. Τους πέρασαν λοιπόν μέσα από την κουζίνα του εστιατορίου στο συγκεκριμένο ασανσέρ, το οποίο έβγαζε στο γκαράζ του πλοίου. Έφυγαν από εκεί; Όχι! Διότι την έξοδο έφραζαν καμιά 10ριά νταλίκες. Τι έγιναν τελικά αυτοί οι άνθρωποι; Ίσως να ξέρει η HS…
Αναγνώστης
