tromaktiko: Αξιολόγηση ένστολων δημοσίων υπάλληλων

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Αξιολόγηση ένστολων δημοσίων υπάλληλων



Θα ήθελα να πω δύο λόγια για την κριτική που ασκείται τον τελευταίο καιρό στους ένστολους υπαλλήλους του ελληνικού δημοσίου.
(αφορά: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/07/blog-post_1811.html)
Τι καινούριο «φρούτο» είναι τώρα αυτό ότι δεν έχουμε δικαίωμα να σας κρίνουμε και να σας αξιολογούμε; Μήπως έχουν καταλάβει οι φίλοι που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας και στο στρατό ότι είναι απλοί ένστολοι δημόσιοι υπάλληλοι και ότι η δουλειά τους, όπως και κάθε δημόσιου λειτουργού, είναι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στου Έλληνες πολίτες; Ποιος λοιπόν είπε ότι την ποιότητα των υπηρεσιών και την αποδοτικότητα αυτών που τις προσφέρουν, οι οποίοι πληρώνονται από τον Έλληνα φορολογούμενο, δεν μπορεί να την κρίνει και να την αξιολογεί αυτός που τις πληρώνει, δηλαδή ο κάθε Έλληνας πολίτης; Όπως κύριοι και εσείς πηγαίνετε σε ένα εστιατόριο και έχετε γνώμη για το φαγητό που πληρώνεται και σας σερβίρουν, έτσι και όλοι εμείς μπορούμε και έχουμε άποψη για την αποτελεσματικότητα σας και την ποιότητα της δουλειά σας. Πολύ περισσότερο όταν δεν υπάρχει κανενός είδους ουσιαστική εσωτερική αξιολόγηση στο δημόσιο για να διαχωρίζει τους ικανούς από τους ανίκανους και όταν μάλιστα όλοι εσείς έχετε βρέξει-χιονίσει διασφαλισμένη τη δουλειά σας την ίδια ώρα που στον ιδιωτικό τομέα η ανεργία έχει φτάσει στα ύψη και η στάση πληρωμών είναι γεγονός σε πολλές επιχειρήσεις (δεν τολμώ να φανταστώ τι θα κάνατε εσείς αν σας καθυστερούσαν τον μισθό σας όχι 5 μήνες, αλλά 5 μέρες). Αφήστε λοιπόν τα απειλητικά «πως τολμάτε και μιλάτε για εμάς», δεν μπορείτε να τα θέλετε όλα δικά σας, και την εργασιακή ασφάλεια του δημοσίου, και την παντελή απουσία αξιολόγησης και την ασυλία όσο κακής ποιότητας και αν είναι η δουλειά που κάνετε. Καταλάβετε ότι και θα κρίνεστε και θα αξιολογήστε από τους πολίτες που σας πληρώνουν. Και ίσως μάλιστα να σταθήκαμε ως τώρα και πολύ επιεικείς απέναντί σας, όπως και απέναντι σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, γι’ αυτό και το θράσος περισσεύει πλέον.

Αναγνώστης
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!