Το πείραμα ανοίγει το δρόμο για την ανάπτυξη ηλεκτρονικών εμφυτευμάτων που θα υποκαθιστούν κατεστραμμένες περιοχές του εγκεφάλου μετά το εγκεφαλικό, ελπίζουν οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ.
Η παρεγκεφαλίδα, μια μεγάλη δομή στο πίσω μέρος του εγκεφάλου, δέχεται και επεξεργάζεται σήματα από τα αισθητήρια όργανα και τους μύες για να συντονίζει τις κινήσεις του σώματος.
Σε πρώτη φάση, η ομάδα του Δρ Μάτι Μινζ ανέλυσε τα σήματα που δέχεται η παρεγκεφαλίδα από το εγκεφαλικό στέλεχος, μια δομή στην κορυφή του λαιμού, καθώς και τα σήματα που μεταδίδει η παρεγκεφαλίδα πίσω στο στέλεχος, προκειμένου να δοθεί η εντολή για την κίνηση των μυών.
Στη συνέχεια οι ερευνητές δημιούργησαν ένα τσιπ που αναπαράγει αυτή τη λειτουργία.
Η συσκευή εμφυτεύτηκε στη συνέχεια σε έναν αρουραίο στον οποίο είχε καταστραφεί τεχνητά η παρεγκεφαλίδα.
Στην επόμενη φάση, οι ερευνητές προσπάθησαν να διδάξουν στο πειραματόζωο να ανοιγοκλείνει τα μάτια κάθε φορά που άκουγε έναν συγκεκριμένο ήχο. Συγκεκριμένα, φύσαγαν αέρα στα μάτια του ζώου ενώ ταυτόχρονα έπαιζαν τον ήχο, μέχρι που ο εγκέφαλος έμαθε να κλείνει τα μάτια στο άκουσμα του ήχου ακόμα και αν δεν συνοδευόταν από το φύσημα.
Το πείραμα έδειξε ότι το πειραματόζωο δεν μπορούσε να μάθει αυτή την αντίδραση παρά μόνο αν ήταν ενεργοποιημένη η τεχνητή παρεγκεφαλίδα.
Αυτό αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι το τσιπ αποκατέστησε -τουλάχιστον εν μέρει- τη λειτουργία της κατεστραμμένης δομής.
Η επιτυχία ήταν εντυπωσιακή. «Είναι μια απόδειξη επί της αρχής ότι μπορούμε να καταγράψουμε πληροφορίες από τον εγκέφαλο, να τις αναλύσουμε όπως τις αναλύουν τα βιολογικά δίκτυα και να τις επιστρέψουμε στον εγκέφαλο» σχολίασε στο περιοδικό New Scientist o Δρ Μινζ.
Ο ίδιος επισήμανε πάντως ότι η παρεγκεφαλίδα έχει σχετικά απλή αρχιτεκτονική και είναι μια από τις καλύτερα κατανοητές περιοχές του εγκεφάλου.
Αυτό σημαίνει ότι το τσιπ θα ήταν προς το παρόν δύσκολο έως αδύνατο να αναπαράγει τη λειτουργία πιο περίπλοκων περιοχών του εγκεφάλου.
