Λέω στον εαυτό μου καθημερινά, να κοιτάζω τα παιδιά μέσα στα μάτια! Είναι το αντίδοτο, μου λέω! Τους μεγάλους τους βαρέθηκα!Έχουν μιζέρια στις μπροστινές τσέπες και...
απωθημένα στις πίσω! Δε λέω κωλότσεπες γιατί καμία τσέπη δεν είναι του κώλου! Χρήσιμες όλες.. Τα άτομα και η κοινωνία, είναι του κώλου, με ό,τι περιλαμβάνει αυτή η μεταφορά! Δε το παίζω Άγιος, γιατί δεν είμαι. Ούτε και θα 'θελα, να σου πω την αλήθεια! Μου φτάνει να είμαι χρήσιμος.. Έστω και κωλότσεπη! Στις πίσω τσέπες, βάζω συνήθως αυτά που θέλω να θυμηθώ πρώτα! Στην αριστερή, διάφορα σκουπιδάκια, όπως περιτυλίγματα καραμέλας, αποδείξεις, ίσως κάποιες φορές και λίγο παρελθόν.. Στην δεξιά, τα κλειδιά μου! Είμαι αριστερόχειρας βέβαια, αλλά νιώθω ασφάλεια να τα ελέγχω με το δεξί. Και φυσικά το δεξί, δεν το βάζω ποτέ σε καμία τσέπη, για πάνω από λεπτό! Η γροθιά μου, θέλω να είναι ετοιμοπόλεμη πάντα! Ναι, είμαι αριστερόχειρας όπως σου είπα και πριν, αλλά σε κάποιες στιγμές της ζωή μου.. Τώρα ας πούμε που γράφω, χρησιμοποιώ και τα 2 χέρια, αφού πληκτρολογώ στον υπολογιστή. Αν έγραφα σε χαρτί, θα πραγματωνόταν με το αριστερό! Δεν είμαι αριστερός, ούτε δεξιός. Αυτό συμβαίνει πάντα! Ανήκω σε οτιδήποτε είναι χρήσιμο! Στις τσέπες όλες.. Δεν σου είπα τι βάζω συνήθως στις μπροστινές. Στην αριστερή, πορτοφόλι, καμιά κάρτα που μου έκανε εντύπωση και πήρα από κάποιο κατάστημα πρόσφατα, ενώ στην δεξιά, καραμέλες και στυλό! Για να γράφω με το αριστερό και να ξετυλίγω με τα δύο! Σκέψου εσύ τι βάζεις στις τσέπες και ποια αγαπάς περισσότερο.. Μιλήσαμε για τις 4 του παντελονιού μόνο, βέβαια. Υπάρχουν και άπειρες άλλες. Σε μπουφάν, σακάκια, πουκάμισα, ταγιέρ, φούστες, φορέματα κ.α. Όλες τις αγαπώ! Οι τσέπες είναι σαν τα παιδιά. Αθώες. Εμείς τις κάνουμε ένοχες, με το τι διαλέγουμε να κρύψουμε μέσα τους.. Οι τσέπες μπορούν να κρατήσουν μυστικά, αλλά όχι για πολύ. Κάποια στιγμή, κάποιο χέρι θα τρυπώσει και θα ανακαλύψει ό,τι κρύβεται εκεί, για λεπτά, ώρες, μέρες, μήνες ή μπορεί και χρόνια! Φαντάσου απόψε, να αρχίσεις να ψάχνεις ό,τι τσέπη υπάρχει σπίτι σου, τι θα γίνει.. Πολλά μπορούν να συμβούν. Αν ψάξεις τις δικές σου, θα βρεις πράγματα που θα σου γεννήσουν χαμόγελο, σκέψη, συγκίνηση και ποιος ξέρει τι άλλο.. Αν ψάξεις κάποιου άλλου κοντινού προσώπου (που δεν είναι σωστό) ίσως να μάθεις μυστικά που λέγαμε λίγο πριν και θα έπρεπε να μείνουν ακόμα ανενεργά! Είναι ρίσκο, να βάζεις τα χέρια σε ξένες τσέπες. Κάποιες φορές αυτές οι ξένες τσέπες, έχουν γιαούρτι, που το φυσάς και δεν κρυώνει και κάποιες άλλες είναι άδειες. Κενές. Σαν την μέχρι τωρινή στιγμή σου, που ήθελες απλά μία αφορμή για να αλλάξεις.. Δεν σου μίλησα για τις κυριότερες τσέπες. Τις τρύπιες. Τις κράτησα για το τέλος. Ίσως γιατί κάθε τρύπια τσέπη είναι ένα τέλος. Αλλά και μία αρχή ταυτόχρονα. Θα σου πω κι ένα παράδειγμα. Αν βάλεις μέσα σε μία άδεια τσέπη, το τηλέφωνο κάποιου ανθρώπου που γνώρισες στο πλοίο, θα το χάσεις. Αυτό σημαίνει τέλος, στην αρχή που θα μπορούσες να δώσεις.. Αλλά ο άλλος άνθρωπος που έχει το τηλέφωνό σου, μπορεί να δώσει αρχή, σε ένα τέλος που αργότερα θα προκαλέσεις.. Οπότε η συγκεκριμένη τρύπια τσέπη, μπορείς να πεις πως γλιτώνει και τον χαμένο χρόνο! Σε μια άλλη τρύπια τσέπη όμως, που θέλησες να βάλεις την ταυτότητα και σου έπεσε στον δρόμο και την βρήκε κάποιος άνθρωπος και την πήγε στην αστυνομία και σε κάλεσαν να σου την δώσουν και θέλησες να μάθεις ποιος την βρήκε, - για να τον γνωρίσεις - και έτσι γνώρισες την μητέρα των παιδιών σου ή τον καλύτερο σου φίλο, πάλι σε γλίτωσε από χαμένο χρόνο! Τον χαμένο χρόνο που θα ζούσες μακριά τους.. Συμπέρασμα; Ποτέ μην ράβεις τρύπιες τσέπες. Είναι σαν να ράβεις το σωστό και να το κάνεις λάθος.. Μία τρύπια τσέπη, μπορεί να χωράει ολόκληρη την ζωή σου! Θα χωρούσε μία ολόκληρη ζωή, σε έναν πλανήτη 7Χ7;
