Παρουσιάστηκα στο Ρέθυμνο, στο γνωστό στρατόπεδο (547 Α/Μ ,Τ.Π ) το οποίο έχει γίνει αερομεταφερόμενο τάγμα. Η εμπειρία μου δυστυχώς δεν ήταν καθόλου καλή, καθώς από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα συνεβαίνανε γεγονότα, τα οποία κινούνταν στα πλαίσια της παρανομίας, αλλά και η όλη συμπεριφορά των αξιωματικών ήταν γεμάτη αισθήματα σαδισμού, και υπήρχε το κλίμα του να τηρούνται οι προβλεπόμενες διαταγές χωρίς διάκριση και με στρατιωτική μορφή.
Από τις 20 μέρες όπου έμεινα εκεί , ελάχιστα ήταν τα καλά γεγονότα , συνεχώς ήθελαν να μας μαυρίζουν τη διάθεση και δικαίως αυτό το στρατόπεδο έχει χαρακτηριστεί μαύρο.Ακόμα και στιγμές όπου πήγαινε να χαλαρώσει η κατάσταση ερχόταν μια διαταγή από το πουθενά, και χαναμε κανενα δίωρο ή τρίωρο για πλάκα…π.χ. αναφορά ονομαστική (κατι οπου επαιρνε γύρω στη μιαμιση ώρα για να συμβεί).
Καναμε γύρω στις 7-8 ! αναφορές τη μέρα κατι το οποίο είναι πολύ ψυχοφθόρο και εξαντλητικό για το φαντάρο .
Το γενικότερο κλίμα ηταν για κλάματα χωρίς καμία ουσιαστική εκπαιδευση, αλλά μόνο χάσιμο χρονου και απειλητική και προσβλητική συμπεριφορά από όλους.
Επι παραδείγματι, κατά την διάρκεια της αναφοράς μας έβαζαν να κανουμε τιμωριτικά συνεχόμενα μεταβολές ενώ μπορει να ψιλοέβρεχε και να μασταν ήδη καμια ώρα όρθιοι ασκόπως.Αυτά και άλλα πολλα συνεβαίνανε στο στρατόπεδο αυτό , τα οποία εξόργιζαν όλους αλλα κανένας δεν κάνει κάτι.
Όμως και εκεί όπου μετατέθηκα, στη Ρόδο, δεν ήταν και πολύ καλύτερα τα πράγματα. Η βλακεία συνεχίζονταν στον έπακρο βαθμό. Θα αναφέρω ένα –δύο περιστατικά για να καταλάβει κάποιος το κλίμα όπου επικρατούσε.
Ενώ ας πούμε είχαμε 10 μέρες να βγούμε από το στρατόπεδο ,έπρεπε να τους χιλιοπαρακαλάμε να μας δώσουν ένα υπηρεσιακό για να βγούμε έξω ένα δίωρο,κατι το οποίο είναι πάλι παράνομο αλλά αν τολμήσεις να το καταγγείλεις θα στοχοποιηθείς και θα υποφέρεις .
Ακόμη μας είχαν πεταμένους 20 άτομα σε θάλαμο όπου ούτε καν αερίζονταν και δεν χωρούσε κανονικά πάνω από 10..! Συνθήκες στα πλαίσια της αθλιότητας .Όλα αυτά όμως υποκρύπτονται τεχνηέντως σε τυχόν επιθεωρήσεις.
Αυτά και πολλά άλλα πολύ χειρότερα για τα οποία θα μπορούσα να γράφω και να μιλάω για ώρες.
Δυστυχώς η εμπειρία μου από τον στρατό ήταν πολύ αρνητική .Βέβαια γνώρισα και αξιόλογα άτομα μεταξύ των οποίων και ο στρατηγός Μ. ,ο οποίος πιστεύω ότι ήταν μικρή όαση μέσα στην καταραμένη έρημο του στρατού.
Όμως η πλειοψηφικά των καταστάσεων ηταν απογοητευτική και σου δίνεται συνεχώς η αίσθηση ότι χάνεις το χρόνο σου, καταστρέφεται η προσωπικότητα σου καίγεται ο εγκέφαλος σου αλλά και θα πάρει πολύ καιρό μετά την απόλυση για να συνέλθει κάποιος. ..Λυπάμαι πολύ για το στρατό ....κρίμα….Περαστικά τους….
Είναι πολλά χρόνια πίσω και εν τέλει πιστεύω πως η θητεία πρέπει να καταργηθεί ή να μειωθεί στο δίμηνο και όχι φυσικά να αυξηθεί όπως πιθανόν να γίνει.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
