«Δεν συνεργώ στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας»
Έντονη δραστηριότητα παρατηρείται τους τελευταίους μήνες στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ)...
Νομοσχέδια για τη ρύθμιση των αυθαιρέτων, για την καταστροφική αλλαγή των όρων δόμησης σε βιότοπους και αρχαιολογικούς χώρους, για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, για την έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων κ.α. ψηφίζονται στη Βουλή.
Νομοσχέδια για τα οποία υπάρχουν μεγάλες αντιδράσεις από τους επιστημονικούς φορείς, που όμως η κυβέρνηση δεν τους ακούει. Μέσα σ’ όλα το ΥΠΕΚΑ έθεσε σε λειτουργία και το ονομαζόμενο «Φόρουμ Υδρογονανθράκων», στο οποίο συμμετέχουν όλοι οι επιστημονικοί φορείς και τα επιμελητήρια της Ελλάδας.
Σκοπός του φόρουμ είναι να παρέχει στον υπουργό την επιστημονική του βοήθεια για την χάραξη και διαμόρφωση της πολιτικής του υπουργείου σε σχέση με τους υδρογονάνθρακες. Από το φόρουμ αυτό, στη δεύτερη συνεδρίασή του αποχώρησε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας καταθέτοντας στη συνεδρίαση το κείμενο που ακολουθεί. Κατά τη γνώμη του ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να κάνει προκειμένου να τονίσει την αντίδραση του στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του ορυκτού πλούτου της χώρας.
«Αγαπητοί συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ
Επικροτώ την πρωτοβουλία του Υπουργείου σας για τη δημιουργία αλλά και τη λειτουργία του Φόρουμ Υδρογονανθράκων. Αυτό δείχνει ότι αναγνωρίζετε, σέβεστε και σας ενδιαφέρει η γνώμη των επαϊόντων επιστημόνων, που ενδεχομένως να σας βοηθήσει στη χάραξη της πολιτικής του Υπουργείου σας.
Διαφωνώ όμως με την πολιτική σας. Μια πολιτική που συνδέεται με την εκποίηση και ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου.
Δε θέλω να χρησιμοποιηθεί η όποια γνώση μου επί θεμάτων που αφορούν το Φόρουμ για να φτιαχτεί ένα ‘’ωραίο’’ προϊόν που θα εκχωρηθεί σε τρίτους, οι οποίοι θα συνεχίζουν να καταληστεύουν τη χώρα μας και τον πλούτο μας.
Το λέω αυτό διότι με μεγάλη έκπληξη, πριν ακόμη προλάβει να στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών των συμμετεχόντων σ’ αυτό το αλλοπρόσαλλο κατά τη γνώμη μου κυβερνητικό, υπό τον κ. Παπαδήμα, σχήμα, διάβασα ότι:
‘’Με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων μεταβιβάστηκε στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, μεταξύ των άλλων, η Νότια Καβάλα. Πιο συγκεκριμένα μεταβιβάστηκαν: Τα υφιστάμενα και μελλοντικά περιουσιακής φύσεως δικαιώματα του Δημοσίου, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας, που απορρέουν από την από 23 Νοεμβρίου 1999 σύμβαση μεταξύ του Δημοσίου και της εταιρίας ΚΑΒΑΛΑ OIL Α.Ε.’’
Επισημαίνω ότι με προηγούμενη διυπουργική απόφαση έχει ήδη μεταβιβαστεί στο Ταμείο και το 35,77% των Ελληνικών Πετρελαίων Α.Ε.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη τα παραπάνω σε συνδυασμό με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, σύμφωνα με τις οποίες:
Πρώτο, στο Ταμείο Αξιοποίησης μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς αντάλλαγμα κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή όλη η Δημόσια περιουσία κάθε τύπου και μορφής.
Δεύτερο, το πράγμα ή το δικαίωμα που μεταβιβάστηκε ή παραχωρήθηκε στο Ταμείο , δεν μπορεί να αναμεταβιβαστεί στον προηγούμενο κύριο ή δικαιούχο, καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
Τρίτο, δηλώνεται ευθύς εξ αρχής, με ρητή διάταξη ότι τα έσοδα από την πώληση ή εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας πηγαίνει κατευθείαν στους τοκογλύφους δανειστές μας και
Τέταρτο, την απαξίωση και απογύμνωση του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών από το εξειδικευμένο προσωπικό του.
Δηλώνω ότι δεν μπορώ να συνεχίσω να συμμετέχω στις εργασίες του Φόρουμ Υδρογονανθράκων. Δεν μπορώ να συμμετέχω στη διαμόρφωση καλύτερων συνθηκών για το ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου.
Απ. Αλεξόπουλος».
Όπως σημειώνει ο Απ. Αλεξόπουλος, Στο νόμο 4001/2011, όπου μεταξύ των άλλων γίνεται και η «Σύσταση Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρίας Υδρογονανθράκων Α.Ε.», στο άρθρο 156 παράγραφος 1, προβλέπονται ρητά τα παρακάτω: «Το δικαίωμα αναζήτησης, έρευνας και εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων που υπάρχουν στις χερσαίες, στις υπολίμνιες και υποθαλάσσιες περιοχές στις οποίες η Ελληνική Δημοκρατία ασκεί αντιστοίχως κυριαρχία ή κυριαρχικά δικαιώματα σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως κυρώθηκε με το ν. 2321/1995 ανήκει αποκλειστικά στο Δημόσιο (άρα μπορεί άνετα να μεταβιβαστεί πλέον στο Ταμείο Αξιοποίησης) και η άσκησή του αφορά πάντοτε τη δημόσια ωφέλεια».
(*) Αναπληρωτής καθηγητής Tμήματος Γεωλογίας και
Γεωπεριβάλλοντος Πανεπιστημίου Αθηνών,
Πρόεδρος της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας
