Θα ήθελα να σας καταθέσω με δυο λόγια την άποψη μου για την συνοριακή αστυνομία (εάν υπάρχει). Πριν από χρονιά, όταν ξεκίνησε να λειτουργεί, πολλά νέα παιδιά από την περιοχή κατέθεσαν τα χαρτιά τους μπας και διοριστούν σε μια υπηρεσία.
Ομως η πολιτεία για άλλη μια φορά έδειξε το ποσό ενδιαφέρεται για την παραμεθόριο, και εγένετο θαύμα. Οι νέοι από την περιοχή έμειναν εκτός. Πλην ελάχιστων περιπτώσεων στις οποίες υπήρχε μια άνωθεν βοήθεια. Το τραγικό είναι ότι οι δήμαρχοι έδωσαν πιστοποιητικά σε υποψηφίους οι οποίοι δεν έμειναν στα χωριά τους, αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων στα Γιάννενα και επίσης στην Αθηνά. Έτσι οι νέοι της περιοχής οι οποίοι θα έπαιρναν μισθό, θα εξακολουθούσαν να μένουν στα χωριά τους και τα χρήματα θα γυρνούσαν στην περιοχή. Αντί αυτού οι νέοι έμειναν άνεργοι και από την άλλη οι συνοριακοί τα μόνα χρήματα που αφήνουν στην περιοχή είναι ένας καφές και στην καλύτερη των περιπτώσεων ένα/δυο τσιπουράκια. Επίσης ένα άλλο που πρέπει να γνωρίζετε είναι το μεγάλο κόστος της μεταφοράς του προσωπικού από την πόλη στους σταθμούς της συνοριακής. Γιατί να πληρώνει το κράτος (δηλαδή εγώ και συ) τα έξοδα μεταφοράς των συνοριακών για να πάνε στην δουλειά τους; Επίσης όταν ζητούσαν τα δικαιολογητικά για τον διαγωνισμό ζητούσαν να έχουν (άκουσον ακουσον) πτυχία γαλλικών, γερμανικών 'η αγγλικών. Λες και οι παράνομοι Αλβανοί δεν θα σταματούσαν για έλεγχο αν δεν τους μιλούσαν στις παραπάνω γλώσσες. Το γράφω αυτό γιατί έπαιρναν μόρια αν είχαν τέτοια πτυχία. Στην αρχή ο θεσμός ήταν για 5 χρόνια. Μετά έγιναν μόνιμοι και φυσικά τους πήγαν στην πόλη για να καλύψουν τις μεγάλες ανάγκες. Τα χωριά όμως, φίλοι μου, έμειναν χωρίς την παρουσία της συνοριακής, και το αίσθημα ανασφάλειας, φόβου και απογοήτευσης έμειναν ζωγραφισμένα στα πρόσωπα των κατοίκων της περιοχής.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας.