Στην νοτιοδυτική Πελοπόννησο, στην επαρχία Τριφυλίας, υπάρχει μία γραφική πόλις με 9.000 κατοίκους, τα Φιλιατρά. Πολιούχος της πόλεως είναι ο Αγιος Χαράλαμπος, και κάθε χρόνο στις 10 Φεβρουαρίου γίνεται μεγάλο πανηγύρι προς τιμήν του, και κατεβαίνουν σ' αυτό και οι Φιλιατρινοί που μένουν στην Αθήνα.
Σ' αυτό το πανηγύρι πηγαίνει κάθε χρόνο και ένας ηλικιωμένος Γερμανός, ονόματι Κοντάου, με την οικογένειά του. Έρχεται από μακρυά. Και θα έλεγε κανείς: «Τι τού ήρθε, ώστε έτσι στα καλά καθούμενα να ξεκινά από την Γερμανία για ένα τόσο μακρινό ταξείδι»!
Ο άνθρωπος αυτός στην περίοδο της κατοχής ήταν αξιωματικός τού Γερμανικού στρατού, και για ένα διάστημα χρημάτισε φρούραρχος Φιλιατρών. Εκείνο τον καιρό — βρισκόμαστε στο 1944 — μερικοί Έλληνες αντάρτες έκαναν κάποιο σαμποτάζ, φονεύοντας σε ενέδρα αρκετούς Γερμανούς. Εξαγριώθηκαν τότε οι κατακτητές και από το στρατηγείο της Τριπόλεως δόθηκε εντολή στον Κοντάου, την ημέρα που θα ξημέρωνε, στις 6 το πρωί, να καούν τα μισά Φιλιατρά και να εκτελεσθούν εκατό περίπου Φιλιατρινοί. Όπως ήταν φυσικό, τρόμος και πανικός κατέλαβε όλους τους κατοίκους. Ήξεραν ότι οι Γερμανικές διαταγές ήταν αμετάκλητες. Τίποτε δεν τους έσωζε από τον όλεθρο και την συμφορά. Το πρωί (19 Ιουλίου) όμως ενώ έφθασε η κανονισμένη ώρα δεν έβλεπαν καμμία κίνησι. Απόρησαν. Τι άραγε να είχε συμβή;
Εκείνη την νύχτα οι πιστοί εζήτησαν με καυτά δάκρυα την προστασία τού Αγίου Χαραλάμπου. Και εκείνος ενήργησε θαυμαστά. Παρουσιάσθηκε στον Γερμανό φρούραρχο, τον Κοντάου, και τού είπε να μην εκτέλεση την διαταγή. Τού υποσχέθηκε ακόμη πως δεν θα τιμωρηθή από τον ανώτερο του και ότι θα επιστρέψη και αυτός και οι στρατιώτες του σώοι στην πατρίδα τους. Ο Κοντάου, στην αρχή έδειχνε ψυχρός και ασυγκίνητος. Συνολικά ο Αγιος τού εμφανίσθηκε τρεις φορές για να τον πείση πως πρόκειται για κάτι το υπερφυσικό και πρέπει να υπακούση.
Το αξιοθαύμαστο είναι ότι ο Αγιος παρουσιάσθηκε και στον Γερμανό στρατηγό στην Τρίπολι. Το πρωί ο Κοντάου εζήτησε τους ιερείς των τεσσάρων ενοριών της πόλεως. Εκείνοι παρουσιάσθηκαν έντρομοι εμπρός του. Που να ήξεραν το τι είχε μεσολαβήσει εκείνη την νύχτα! Μαζί τους εγύρισε στις Εκκλησίες των Φιλιατρών και παρατηρούσε τις εικόνες. Στην τέταρτη Εκκλησία, στα Εισόδια της Θεοτόκου, στην επιλεγόμενη «Γουβιώτισσα» βλέποντας μία εικόνα — ένα γέροντα με κάτασπρη γενειάδα, ντυμένο ιερατικά άμφια — ανεφώνησε: «Να! αυτός είναι!» και έπεσε εμπρός του να τον προσκυνήση. Μόλις σηκώθηκε λέει στους έκπληκτους ιερείς: «Σας έσωσε ο Άγιος αυτός, που έσωσε κι' εμένα από βαρύ κρίμα».
Έτσι με την επέμβασι τού πολιούχου η πόλις εγλύτωσε από την φωτιά και την σφαγή. Θαύμα ολοζώντανο και συγκλονιστικό. Οι ψυχές όλων των Χριστιανών βυθίσθηκαν σε βαθειά συγκίνησι.
Το 1945 ενώ πια ο πόλεμος είχε λήξει, οι επίσημοι των Φιλιατρών ειδοποιήθηκαν από τον Κοντάου, να τον περιμένουν κι' αυτόν στην πανηγύρι τού Αγίου. Θα ερχόταν με την οικογένειά του να ευχαριστήση τον Άγιο που, όπως τού υποσχέθηκε, τον επέστρεψε σώο στην πατρίδα του. Έτυχε μάλιστα λόγω βλάβης τού αυτοκινήτου του και μερικών άλλων εμποδίων να φθάση στις 12 Φεβρουαρίου. Οι Φιλιατρινοί και όλοι οι κάτοικοι της περιφερείας τού επεφύλαξαν ενθουσιώδη υποδοχή. Προς χάρι του επανέλαβαν την πανηγύρι. Εκείνος ανέβηκε σ' έναν εξώστη και μίλησε ελληνικά προς τα πλήθη. Τους είπε μάλιστα ότι πριν αναχώρηση για την Ελλάδα είδε πάλι στον ύπνο του τον Άγιο Χαράλαμπο και τού είπε: «Σε περιμένω στα Φιλιατρά, όπου έδειξες την πίστι σου. Όλοι θα σε υποδεχθούν με μεγάλη χαρά». Συγκίνησις και ιερός ενθουσιασμός είχε καταλάβει τους πάντες.
Και το τοπικό αγιολόγιο σημειώνει:
«Τη αυτή ημέρα, δεκάτη ενάτη Ιουλίου, μνήμην ποιούμεθα τού εξαισίου θαύματος τού Αγίου ενδόξου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, ος ταίς προς Θεόν πρεσβείαις πολλοί των πολιτών της Εράνης εσώθησαν εκ βεβαίας εις θάνατον καταδίκης υπό των Γερμανικών δυνάμεων κατοχής εν έτει 1944».
Πράγματι, «θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού».
