79 της χρόνια από ανακοπή καρδίας.
Ήταν γνωστή από παλιά από τα ορατόρια που ερμήνευε, στο κατάμεστο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, με τους τότε μαέστρους Κώστα Παρασκευόπoυλo, Eλευθέριo Μπινιάρη και Γιώργο Τσαρή, ως σολίστ σοπράνο, ειδικά στο ορατόριο «ο Ιησούς στο Ορος των Ελαιών» του Μπετόβεν, το 1962 ως μέλος της Μεικτής Χορωδίας Πειραιώς 1960.
Ακόμη ήμουν ευτυχής όταν την άκουσα πολλές φορές στην oδό Φωκαίας στο «Μπέλ Μαιζόν» με την Koμπανία «Τρoβαδoύρoι», κουαρτέτο με τον βαρύτονο άντρα της Ανδρέα Λαζάρου και το ζεύγος Γεωργίου Kακίτση με κιθάρες σε ερμηνείες νέου κύματος, και αξέχαστες παλιές μελωδιες και οπερέτες το 1970 όπου βάπτισα την πρώτη μου κόρη και έχω όμορφες αναμνήσεις
Είχα την ευτυχία να ζήσω τις τελευταίες της ηµέρες κοντά της και ιδίως την Μεγάλη Παρασκευή στα εγκώµια στη Ραπεντώσα στον Άγιο Παντελεήµονα. Ήµασταν µαζί, κουβεντιάζαµε πριν µπούµε µέσα στην εκκλησία όπου διαισθανόταν ότι έρχεται το τέλος της και µου το έλεγε συνέχεια. Της έδινα κουράγιο. Ήταν άτοµο αξιοσέβαστο, τίµιο και σωστό.
Υπήρξε άριστη µητέρα που ανέθρεψε µε ηθικές και χριστιανικές αρχές το µονάκριβο παιδί της Τάσο, που υπεραγαπούσε καθώς και υποδειγματική και πιστή σύζυγος. Έχαιρε τον σεβασµό και την εκτίµηση όλων για το σωστό χαρακτήρα της.
Ως εκπρόσωπος της Μεικτής Χορωδίας Πειραιώς 1960 και ως υπεύθυνος Τύπου του Οµίλου UNESCO Πειραιώς και Νήσων σου ευχόµοστε oλόψυχα «Καλό ταξίδι» και ας είναι ελαφρύ το Αττικό χώµα που θα σε σκεπάσει. Θα ‘σαι πάντα µέσα στις καρδιές µας. Ας είναι αιωνία η µνήµη σου.
