Καλούμαστε σήμερα να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε για αλλαγές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ζήτημα εξόχως σημαντικό, παραμένει ένας δομικός πυλώνας του κράτους και του ίδιου του ελληνισμού.
Το ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ Κόμμα πιστεύει ότι η παιδεία μαζί με την υγεία και τις ένοπλές δυνάμεις, θα έπρεπε ευθύς εξαρχής να έχουν τεθεί έξω από κάθε μνημονιακή λογική συρρίκνωσης!
Δεν συνέβη και για αυτό εξακολουθεί να «πληρώνει το μάρμαρο» και το σημερινό νομοσχέδιο για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπως και οι αλλαγές στην τεχνική εκπαίδευση, αλλά και το σχέδιο «Αθηνά» για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Όλα αυτά αποτελούν μία πρόχειρη και γενική συρραφή κάποιων αλλαγών, που διέπονται από την λογική του «μαχαιριού» της τρόικας.
Συρρίκνωση και περιορισμός εκπαιδευτικών, σχολείων, ακόμα και μαθητών ει δυνατόν, προκειμένου να περιοριστούν κάποια έξοδα, παρότι είναι αποδεκτός πως κάθε ευρώ που επενδύεται, θα επιστραφεί πολλαπλάσιο στο μέλλον.
Κατά συνέπεια οι Έλληνες Χριστιανοδημοκράτες διαφωνούμε.
Δυστυχώς είναι ένα μνημονιακό «λίφτινγκ», με ορισμένα επιχρίσματα αλλαγών, για να μπορεί να δικαιολογηθεί η ουσιώδης και εκτεταμένη συρρίκνωση.
Θυμίζω εξάλλου, τόσο στον υπουργό Παιδείας, όσο και στους συναδέλφους από τη Νέα Δημοκρατία, ότι το 2006, η κυβέρνηση Καραμανλή, με υπουργό την κ. Γιαννάκου, εισηγήθηκε μία μεταρρύθμιση στην γενική και επαγγελματική εκπαίδευση.
Θυμίζω, ότι η δική μας και όχι η μεταλλαγμένη, ΝΔ τότε έλεγε -διά στόματος Κώστα Καραμανλή- πως «μία χώρα που επιθυμεί και θέλει να έχει προοπτική, πρέπει να επενδύσει στη γνώση.
Πρέπει να προετοιμάζει τους νέους να αντιμετωπίσουν τη νέα εποχή με επιτυχία».
Λίγο μετά υπερψήφισε ένα άλλο νομοσχέδιο, που έφερε το ΠΑΣΟΚ, το οποίο στην πορεία υπηρέτησαν και οι άλλοι Νεοδημοκράτες υπουργοί Παιδείας, όπως ο Ευριπίδης Στυλιανίδης και ο Ανδρέας Λυκουρέντζος.
Σήμερα λοιπόν, έρχεται ο νέος υπουργός, ο κ. Αρβανιτόπουλος, να εισηγηθεί ένα τελείως διαφορετικό νομοσχέδιο.
Και ρωτάω:
Εσείς και όσοι ψηφίσουν την δική μας πρόταση συμφωνούν με εκείνο ή με το σημερινό νομοσχέδιο;
Γιατί και με τα δύο, δεν μπορούν να συμφωνούν…
Και εν πάση περιπτώσει σε ποιά ευρωπαϊκή χώρα αλλάζει το εκπαιδευτικό σύστημα πριν περάσουν 20 χρόνια και πριν το προηγούμενο σύστημα αξιολογηθεί;
Αλήθεια:
Ποιος αξιολόγησε το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα;
Ποιος αξιολόγησε το ενιαίο λύκειο;
Ποιος, την επαγγελματική σχολή;
Με ποια κριτήρια έγινε η αξιολόγηση;
Και με ποια κριτήρια, κάποιος αποφάσισε να τον θέσει σε διαθεσιμότητα, τον εκπαιδευτικό καταργώντας το τμήμα του;
Απαντήσεις και μάλιστα πειστικές σε όλα αυτά τα ερωτήματα δεν δόθηκαν γιατί δεν υπάρχουν.
Τις απαντήσεις, ήδη τις έχει δώσει η κοινωνία, η οποία ξέρει πως… απλό μέτρημα κεφαλών και κονδυλίων γίνεται, για να κοπούν όσα περισσότερα γίνεται.
Όλα τα υπόλοιπα, είναι προφάσεις εν αμαρτίαις και προπετάσματα καπνού για να κρυφτεί η αλήθεια.
Εγώ, όμως, ως πολιτικός που σταθερά υποστηρίζω αυτό που κι η ΝΔ υποστήριζε μέχρι τον προπερασμένο Ιούνιο, ότι δηλαδή το μνημόνιο είναι το φάρμακο που σκοτώνει τον ασθενή, αλλά και ως πατέρας τεσσάρων παιδιών και ως πολίτης αυτού του τόπου, δεν γίνεται, δεν μπορώ να κρυφτώ πίσω από προφάσεις και να μιλήσω για δήθεν μεταρρυθμίσεις…
Ναι, πιστεύω και εγώ πως η παιδεία μας χρειάζεται πολλές τομές και σοβαρές αλλαγές, με ρήξεις.
Όμως με μέθοδο, με σύστημα, με κοπιαστική επεξεργασία και με συγκεκριμένες στοχεύσεις.
Όχι νομοσχέδια του ποδαριού, που έρχονται για διαβούλευση μέσα στον Δεκαπενταύγουστο για να ψηφιστούν λάχα – λάχα, παράλληλα με το ξεκίνημα της σχολικής σεζόν.
Η τροικανή λογική τα κατάφερε και διέλυσε την τεχνική εκπαίδευση.
Δεν έγινε καμία αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων αρκετά από τα βιβλία είναι κακή αντιγραφή συγγραμμάτων των Α.Ε.Ι., τα «νέα μαθήματα» που προτείνει, δεν είναι νέα.
Διέλυσε ακόμα και τον τομέα της υγείας, ο οποίος ήταν ο πρώτος στις προτιμήσεις μαθητών, με ποσοστό, 20,3%.
Και να το αποτέλεσμα είναι, φέτος οι εγγραφές στα επαγγελματικά λύκεια να είναι το 30% των περσινών.
Δεν ερωτώ για το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο τι γνώμη έχει γιατί το αντικαταστήσατε με τον επικοινωνιολόγο που «γνωρίζει» τα θέματα της παιδείας .. όπως ο μπαρμπαγιώργος από πυραύλους.
Ποιος θα το πίστευε ενώ τα Σχολεία άνοιξαν, η Επαγγελματική Εκπαίδευση σήμερα δεν λειτουργεί γιατί κανείς δεν γνωρίζει τι ισχύει.
Τα ίδια ζήσαμε λίγο καιρό πιο πίσω, όταν η μνημονιακή λογική αποσυντόνισε μεγάλο κομμάτι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Σύρθηκε ο Υπουργός σε αλλαγές επί αλλαγών, προκειμένου η «Αθηνά» να μετατραπεί σε έναν ανεκτό συμβιβασμό με πολλαπλά συμφέροντα, χωρίς όμως να αναστείλει τις μεγάλες ανατροπές που έκανε σε δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και τις οικογένειές τους.
Σήμερα, μιλάμε για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση…
Μία από τα ίδια.
Για παράδειγμα, η Χημεία είναι ένα από τα μαθήματα που εξοβελίζονται, ακόμα και στο επίπεδο της Β΄ Λυκείου, τι και αν 266 καθηγητές των Ανώτατων και των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων υπογράφουν και εκπέμπουν SOS.
Καταθέτω την πρόταση – διαμαρτυρία τους.
Να μιλήσω για το μάθημα των θρησκευτικών που τόσα και τόσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί.
Να διεκτραγωδήσω τα πολλαπλά προβλήματα που εκ νέου δημιουργούνται στους μαθητές με αναπηρίες.
Καταθέτω τα υπομνήματα της Ομοσπονδίας Τυφλών, της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία και ης Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νέων ατόμων με αναπηρία.
Κύριοι βουλευτές: 112.000 οικογένειες παιδιών του Αυτιστικού Φάσματος ένας εξ ’αυτών είναι και ο έχων την τιμή να σας ομιλεί σας λέμε ότι
-Αποτελούν αναβίωση του μεσαίωνα και μνημείο ντροπής οι ναζιστικές απόψεις που προωθούνται εναντίον των παιδιών με αναπηρίες του Αυτιστικού Φάσματος
Η βίαιη ιδρυματοποίησή τους, η ασυλοποίηση και η ψυχοκοινωνική εξόντωση των παιδιών μας χάριν συντεχνιακών συμφερόντων, πολιτικών συναλλαγών και ταπεινών ενστίκτων, είναι φαινόμενο υπάρχει στη νομοθεσία κανενός ευνομούμενου κράτους.
Παρατηρήθηκε μόνο στο μεσαίωνα και στην εποχή του ναζισμού.
Είναι κάποιος από το Υπουργικό συμβούλιο ή από το κοινοβούλιο που δεν έλαβε ένα έως και εκατοντάδες mails από τον ΕΟΔΑΦ και από τους γονείς των παιδιών με αυτισμό ;
Δεν νοιάζει τον Υπουργό ότι εγγράφως προειδοποιούν ότι θα τα καταγγείλουν σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες, τον ΟΗΕ και τους φορείς Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;
Μετά από αυτά αληθινά τι να πω για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή για το «σίριαλ» των μετεγγραφών, ειδικά για τους μαθητές και φοιτητές των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών.
Και για να είμαι ξεκάθαρος:
Σε μια εποχή που όλοι σχεδόν οι Έλληνες αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα, θα έπρεπε όσο το δυνατόν περισσότεροι να έχουν το δικαίωμα να μεταφέρουν τα παιδιά τους στον τόπο κατοικίας τους, ακόμα και καθ’ υπέρβαση.
Δυστυχώς όμως για μία ακόμη φορά, απουσιάζουν διατάξεις που έπρεπε να υλοποιούν τη Συνταγματική επιταγή περί ειδικής φροντίδας του Κράτους για τις πολύτεκνες οικογένειες. Ανταγωνίζεστε, όπως φαίνεται, το Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο καταγράφει στο “ενεργητικό” του σωρεία εκθέσεων της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής περί αντισυνταγματικότητας των διατάξεων που δεν προβλέπουν ειδική μέριμνα για τους πολυτέκνους.
Και το μεν Υπουργείο Οικονομικών επικαλείται τη δημοσιονομική συγκυρία, το δε δικό σας Υπουργείο δεν έχει ούτε αυτό το “φύλλο συκής”, καθόσον οι ελεύθερες Μετεγγραφές των παιδιών των πολυτέκνων επί δεκαετίες και οι διορισμοί των πολυτέκνων εκπαιδευτικών καμία απολύτως δημοσιονομική επιβάρυνση δεν προκάλεσαν, καθώς λειτούργησαν ως καθαρά δημογραφικά κίνητρα για τη χώρα, με απτά αποτελέσματα στις γεννήσεις νέων παιδιών τα έτη 2004 - 2008.
Οι δήθεν διατάξεις περί μετεγγραφών μόνο ως κοροϊδία μπορεί να χαρακτηρισθούν!…
Δεν αντιλαμβάνεστε το δράμα των παιδιών μας, που δεν μπορούν πλέον καν να σπουδάζουν παρά μόνο εφόσον βρεθούν κοντά στις πατρικές οικίες με τη διαδικασία της μεταφοράς θέσης φοιτητή.
Για 1η φορά είχε ως αποτέλεσμα φέτος παιδιά και υπερπολυτέκνων οικογενειών (με 7 και 13 αδέλφια!) να μην πάρουν Μετεγγραφή, παρότι το εισόδημα των ήταν χαμηλό..
Το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος ζητά δικαίωμα μεταφοράς θέσης εισαγωγής σε όλους τους αιτούμενους πολύτεκνους φοιτητές κατά απόλυτη προτεραιότητα και χωρίς ποσόστωση. Δεν έχει κανένα κόστος, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να μην θεσπισθεί.
Για το σκοπό αυτό, στο τέλος της παρ.1 του άρθρου 34 του σχεδίου νόμου, πρέπει να προστεθεί 2η παράγραφος όπως ζητά η ΑΣΠΕ την οποία και καταθέτω
Και σίγουρα πάντως, δεν θα έπρεπε να υπάρχει φοιτητής που να έχει αδελφό ή γονιό με αναπηρία άνω των 67%, που να θέλει να σπουδάσει στον τόπο κατοικίας του και να μην του επιτρέπεται!
Είναι κοινωνικά άδικο, εγκληματικό και απαράδεκτο οι αναπηρίες με τις μεγαλύτερες ανάγκες να έχουν τα μικρότερα ευεργετήματα. Αυτό δεν αρμόζει σε ευνομούμενη πολιτεία δικαίου και χρειάζεται μια άμεση τροποποίηση της συγκεκριμένης νομοθετικής ρύθμισης από τον Υπουργό Παιδείας.
Είναι θέμα ηθικής και ισονομίας.
Μιλάμε για ελάχιστα παιδιά που είναι υποψήφιοι για ΑΕΙ - ΤΕΙ και έχουν αδέλφια (γονείς είναι πρακτικά αδύνατον να έχουν) με Αυτισμό , Νοητική Υστέρηση και σύνδ. Down.
Η φοίτησή τους σε άλλη πόλη αποδιοργανώνει και διαταράσσει την ισορροπία της ήδη διαταραγμένης οικογένειας με καταστρεπτικές συνέπειες για όλα τα μέλη της οικογένειας, που χρειάζονται αλληλοβοήθεια, συνοχή και στήριξη μεταξύ τους.
Δυστυχώς αλλά κάθε νέα σχολική χρονιά ακόμα και στις παρελθούσες εύρωστες περιόδους οι μαθητές με αναπηρία λάμβαναν και συνεχίζουν να λαμβάνουν χαμηλής ποιότητας εκπαιδευτικές υπηρεσίες, ενώ τα άτομα με βαριές αναπηρίες πολλές φορές μένουν εκτός του εκπαιδευτικού συστήματος.
Επίσης σας καταθέτω συμπληρωμένες διατάξεις για τις :
- Προσλήψεις αναπληρωτών – ωρομίσθιων εκπαιδευτικών
- Διαθεσιμότητα πολύτεκνων εκπαιδευτικών
Καθώς και για το
- Ειδικό πρόγραμμα παιδαγωγικής κατάρτισης αδιόριστων πολύτεκνων εκπαιδευτικών
Με την ελπίδα ότι κάτι …θα πράξετε!!!
Το κεφάλαιο «εκπαίδευση» είναι ατελείωτο.
Θα μπορούσα ακόμα να πω πολλά.
Όπως για τον τρόπο λειτουργίας των ολοήμερων σχολείων, για τις κενές θέσεις εκπαιδευτικών καθώς και για τις μετεγγραφές εκπαιδευτικών που είναι τεράστιο ζήτημα – ή ακόμα και για αυτή, την εντελώς στρεβλή κατά τη γνώμη μου, συζήτηση για τη βαρύτητα που δίνεται μεταξύ των μαθημάτων ειδίκευσης και των μαθημάτων γενικής παιδείας.
Μένω λοιπόν στις γενικές αρχές και στα ερωτηματικά που διατύπωσα.
Σε όσα, κατά τη γνώμη μου δείχνουν ευθύς αμέσως ότι το νομοσχέδιο δεν πασχίζει για καμία αναδιάρθρωση, ούτε για κάποια βελτίωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Κόβει και ράβει ορισμένα νέα μέτρα, έχοντας πάντα στην βάση του την λογική της συρρίκνωσης της δημόσιας εκπαίδευσης και το πώς θα υπηρετηθεί αυτή η συρρίκνωση.
Μάλλον δεν αξίζει τον κόπο να προσπαθήσει να μπει κάποιος σε πολλές – πολλές λεπτομέρειες, αναζητώντας τις πολλές εκκρεμότητες και τα διάφορα θέματα που αφήνει αναπάντητα το νομοσχέδιο και τα οποία θα κληθεί να ρυθμίσει το υπουργείο με μεταγενέστερες αποφάσεις.
Προσωπικά, εκφράζω την πλήρη διαφωνία μου, θεωρώντας το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ως ένα ακόμα πλοκάμι της τρόικας στην ελληνική εκπαίδευση, την οποία άλλωστε, πολλοί και για πολλούς λόγους, θα ήθελαν να δουν συντρίμμια…
Σας ευχαριστώ πολύ
