Στη ΔΕΘ μίλησε τόσο ο κος Πρωθυπουργός, όσο και ο κος Αρχηγός της Αξ/κης Αντιπολίτευσης και οι λοιποί κ.κ. Αρχηγοί Κομμάτων...
- Ο κος Πρωθυπουργός απέφυγε -και πολύ καλά έκανε - τις υποσχέσεις.
Φαίνεται πως το πάθημα του (επωφελές όμως για τον ίδιο, αφού τον οδήγησε στη διακυβέρνηση της χώρας) του έγινε μάθημα.
Γενικόλογες τοποθετήσεις με οράματα για το μέλλον και βελτίωση των κακώς κειμένων, αν, όταν και εφ' όσον καλυτερεύσουν οι δείκτες της οικονομίας, γίνουν επενδύσεις (Σ.Σ Πως άραγε με το κλίμα που επικρατεί, τους φορολογικούς συντελεστές, τη γραφειοκρατία και τη διαφθοροδιαπλοκή, που συνεχίζει καλά να κρατεί;) και στηριχτούμε στις αστείρευτες (;) δυνάμεις του λαού μας, και άλλα γνωστά, τετριμμένα, ανάλογα.
- Ο κος Αρχηγός της ΝΔ απέφυγε και αυτός τις μεγάλες υποσχέσεις, τις απραγματοποίητες παροχές.
Υπήρξε περισσότερο συγκεκριμένος και χορήγησε ... "Κοστολογημένες παροχές", υπό κάποιες βέβαια προϋποθέσεις ανάκαμψης. (Σ.Σ Προσωπικά δυσαρεστήθηκα που δεν άκουσα - πέραν του 30% - τη σταθερή βούληση για ολοσχερή κατάργηση - έστω σε βάθος χρόνου - του επαίσχυντου ΕΝΦΙΑ).
Αν κάποιος α-κομμάτιστος αναλυτής /παρατηρητής (όπως πχ αυτός που διαβάζετε τώρα) θελήσει να συγκρίνει, να κρίνει και, τελικά να βαθμολογήσει τους δύο, θα έβαζε καλύτερο ασφαλώς βαθμό στον δεύτερο.
Όχι τόσο επειδή ο πρώτος, αυτοδιαψεύστηκε σε όσα προ διετίας περίπου υποσχέθηκε (σύνηθες το φαινόμενο στο Κ.Σ = Κομματικό Σύστημά μας άλλωστε), αλλά γιατί ο δεύτερος υπήρξε συγκεκριμένος και μετρημένος.
Αυτή είναι η πρώτη, αντικειμενική διαπίστωση.
Άρα το "σκόρ" ήταν: 2 (Στο 1, χ, 2 του ντέρμπυ).
Είναι όμως όντως έτσι; Όντως κέρδισε και, άρα, έχει το πάνω χέρι ο κος Αρχηγός της ΝΔ, στο βαθμό τουλάχιστον που δικαιούται βάσει της εμφάνισης που πραγματοποίησε;
Φοβούμαι πως όχι.
Εξηγούμαι:
Ο Ελληνικός λαός έχει καταταλαιπωρηθεί - εδώ και δεκαετίες - από ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Χόρτασε. Αναμηρύκασε συνθήματα, αποκοιμήθηκε (μέχρις αποβλακώσεως) με φρούδες ελπίδες και - τελικά- είδε την Πατρίδα του να αποικιοποιείται, το βιός του να δημεύεται.
Η φτωχοποίηση είναι πλέον γεγονός και καμιά υπόσχεση, κανενός πολιτικού, δεν γίνεται πλέον πιστευτή.
Μετά τις ..... δεξιές, κεντρώες, αριστερές ματιές ΚΟΜΜΑΤΟΑΛΛΟΙΘΩΡΙΣΜΟΥ (=Κομματικού αλλοιθωρισμού), έχει αρχίσει να πάσχει ο λαός από ΚΟΜΜΑΤΟΑΧΡΩΜΑΤΟΨΙΑ (Σ.Σ Υπήρχε μια ελπίδα πως η "Αριστερή ματιά" καθώς και το "ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς" θα έφερναν κάτι το διαφορετικό. Πάει και αυτό......).
Αυτό βέβαια είναι θετικό. Καλό. "Νόσημα" επιθυμητό.
Αλλά δημιουργεί και προβλήματα. Ενδεχομένως και αδικίες.
Σοβαρή υποψηφιότητα θέτει ο κος Αρχηγός της Αξ. Αντιπολίτευσης να αδικηθεί κατάφωρα. Γιατί; Απλούστατα επειδή κινδυνεύει να μη γίνει πιστευτός όχι ως φυσικό πρόσωπο, αλλά ως πολιτικός. Ως ένας από το Κ.Σ , που .... "δεν μπορεί παρά να είναι μια από τα ίδια" (;).
Ένας από τους προηγούμενους που αυτοακυρώθηκαν και αυτοαπαξιώθηκαν επειδή δεν τήρησαν τον λόγο τους, είπαν ψέματα!
Εδώ βρίσκεται - πέραν της διάστασης του δικαίου ή αδίκου - το πρόβλημα, το στοίχημα, ο Γολγοθάς, τον οποίο αναπόδραστα θα πρέπει να ανέβει.
ΥΓ Εκεί που κατάντησαν - οι ίδιοι οι πολιτικοί- την αξιοπιστία τους συνολικά: στο Ναδίρ δηλαδή - είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνουν πιστευτοί πλέον.
Εκτός αν ..... (Σ.Σ Συμπληρώστε εδώ, ο κάθε αναγνώστης, ό,τι νομίζει!).
