τη ζωή μας. Έχουμε όμως ποτέ σκεφτεί ότι ίσως κι εμείς να έχουμε κάποιες συμπεριφορές οι οποίες θεωρούνται τοξικές; Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, θα αναγνωρίσουμε ότι στη ζωή μας υπήρξαν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι απομακρύνθηκαν. Μπορεί να μην μας άρεσε κάτι σε εκείνους ή μπορεί να είχαμε εμείς κάποια από τις παρακάτω τοξικές συμπεριφορές:
1. Τα παίρνουμε όλα προσωπικά
Η αλήθεια είναι ότι αυτό που κάνουν και αυτό που λένε οι άλλοι για εμάς έχει να κάνει περισσότερο με εκείνους παρά με μας. Το πώς αντιδρούν σε σχέση με το άτομό μας έχει να κάνει και με τις δικές τους εμπειρίες, τις δικές τους πληγές, τα δικά τους πιστεύω και τα δικά τους νοητικά πρότυπα. Αν κάποιος πιστεύει ότι είμαστε ο καλύτερος ή ο χειρότερος άνθρωπος που έχει γνωρίσει, αυτό έχει να κάνει με τον ίδιο. Όλη η απογοήτευση, η στενοχώρια και ο πόνος προέρχονται επειδή παίρνουμε τα πράγματα τόσο μα τόσο προσωπικά. Είναι πιο αποτελεσματικό να αφήνουμε τον καθένα να έχει την άποψή του (είτε του τη ζητήσεις είτε όχι το ίδιο κάνει, πάντα θα την έχει) και να αρχίσουμε να ενεργούμε μέσα από την καρδιά μας, την διαίσθησή μας, τη δική μας σοφία και να είμαστε εμείς οι καθοδηγητές μας.
2. Ενεργούμε σαν να είμαστε θύματα
Μια άλλη τοξική συμπεριφορά είναι να παραπονιόμαστε συνεχώς και να αισθανόμαστε πως είμαστε τα θύματα. Είναι μια τοξική στάση και μας κάνει να παραμένουμε ακινητοποιημένοι. Επίσης έχοντας την αίσθηση πως είμαστε μονίμως τα θύματα, μας κάνει να πιστεύουμε πως δεν έχουμε δύναμη να αγωνιστούμε και να οδηγήσουμε τη ζωή μας εκεί που θέλουμε. Έχουμε περισσότερη δύναμη, περισσότερη εξουσία και περισσότερη επιρροή πάνω στη ζωή μας απ’ ότι πιστεύουμε. Μόλις σταματήσουμε να κάνουμε συνεχώς παράπονα και αρνηθούμε να δούμε ξανά τον εαυτό μας σαν ένα μικρό άβουλο πλάσμα, θα αναγνωρίσουμε τις δυνατότητες μας.
3. Έχουμε έμμονες αρνητικές σκέψεις
Είναι δύσκολο να βρίσκεται κανείς με ανθρώπους που συνέχεια και ασταμάτητα μιλάνε για τα άσχημα και κακά πράγματα που τους συμβαίνουν, τους είχαν συμβεί ή που θα τους συμβούν, που συνεχώς αναφέρουν τα όσα έχουν υποφέρει και πόσο άδικη ήταν η ζωή μαζί τους. Ως αγύριστα κεφάλια κάποιοι αρνούμαστε να δούμε οτιδήποτε θετικό στοιχείο έχει η ζωή και οποιοδήποτε θετικό δίδαγμα ή μήνυμα είχε να μας προσφέρει η μέχρι τώρα πορεία μας. Το να είσαι απαισιόδοξος είναι άλλο πράγμα από το να είσαι ξεροκέφαλος και να παραμένεις μόνιμα παγιδευμένος στις αρνητικές σου σκέψεις. Αν βλέπουμε μόνο τα αρνητικά πράγματα και κινούμαστε μόνο μέσα από αυτό το πρίσμα, οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στη μοναξιά, στη μιζέρια και στην απώλεια των όσων ήδη έχουμε.
4. Δεν ελέγχουμε τα συναισθήματά μας
Η αδυναμία του να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας θεωρείται τοξική συμπεριφορά. Όλοι γνωρίζουμε τέτοιους ανθρώπους που εκρήγνυνται με το παραμικρό ή βάζουν τα κλάματα ακόμα και μπρος στο πιο απλό πρόβλημα. Φωνάζουν στα ταμεία των σουπερμάρκετ γιατί η ταμίας δεν είναι σουπερ-ήρωας και δεν κάνει πιο γρήγορα, ουρλιάζουν σε κάποιον υπάλληλο γιατί δεν είναι εξωγήινος αλλά είναι άνθρωπος κι έκανε λάθος, χάνουν τον έλεγχο με τα παιδιά τους γιατί έριξαν την πορτοκαλάδα στο πάτωμα ενώ θα έπρεπε να την έχουν ρίξει κάπου αλλού κτλ κτλ. Κανείς δε θέλει να βρίσκεται κοντά σε τέτοιους ανθρώπους γιατί ποτέ δεν ξέρει σε ποιο σημείο μπορεί να πάθει ανακοπή από κάποιο συναισθηματικό ξέσπασμα τους.
5. Είμαστε σκληροί και άσπλαχνοι
Μια από τις πιο σοβαρές τοξικές συμπεριφορές. Το βλέπουμε κάθε μέρα στο Facebook, στο twitter και στα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθώς και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης πως οι άνθρωποι γίνονται κακοήθης, σκληροί και ανάγωγοι. Κρυπτόμενοι πίσω από μια οθόνη κι ένα πληκτρολόγιο και εκμεταλλευόμενοι την ανωνυμία, επικρίνουν και «ξεσχίζουν» online τους άλλους με έναν άνανδρο και δειλό τρόπο απλά επειδή έτσι θέλουν. Όλοι οι άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη βρισκόμαστε στην ίδια βάρκα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε παρόμοιες κακοκαιρίες και τρικυμίες στη ζωή και είναι καλό αυτό να το γνωρίζουμε πριν ακολουθήσουμε μια τέτοια τοξική συμπεριφορά.
6. Έχουμε μόνιμα ανάγκη για επιβεβαίωση
Το να θέλουμε συνεχώς να μας προσέχουν και να επιβεβαιώνουν την αξία μας γίνεται πολύ κουραστικό για τους άλλους. Αν έχουμε παγιδευτεί σε αυτή την ανάγκη να αποδεικνύουμε συνεχώς το πόσα αξίζουμε και πόσα έχουμε καταφέρει, πρέπει να γνωρίζουμε πως δε γινόμαστε μόνο κουραστικοί, αλλά και τοξικοί. Κανείς δε θα μας αντέχει γιατί θα τους ρουφάμε την ενέργεια. Δε χρειάζεται να επιθυμούμε την επιτυχία για τα μάτια του κόσμου και για να εντυπωσιάσουμε τα πλήθη. Η επιτυχία μας είναι το ταξίδι, η διαδρομή, όσα θα μάθουμε και όσα θα βοηθήσουμε τους άλλους να μάθουν.
Αν αισθάνεσαι ότι κάτι από τα παραπάνω μπορεί να σε αντιπροσωπεύει, να ξέρεις πως δεν είσαι μόνος/η σου. Όλοι παλεύουμε κάθε μέρα με τους δαίμονές μας και κάνουμε ότι μπορούμε για να νιώθουμε καλύτερα τόσο εμείς όσο κι οι άλλοι. Αρκεί να αναγνωρίσουμε τι δεν είναι πλέον εξυπηρετικό για την πορεία μας και να το εκτοπίσουμε.
Πηγή
