«σερνόταν» από το 2013, αποτελούσε ουρά της πρώτης αξιολόγησης, προαπαιτούμενο της δεύτερης και αποτελεί πλήγμα στην επενδυτική-γεωπολιτική εικόνα της Ελλάδας.
Tο Αζερμπαϊτζάν είναι ο πιο αξιόπιστος στρατηγικός ενεργειακός συνεργάτης της Ευρώπης για τη δημιουργία του νότιου διαδρόμου και την απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Υπό αυτή λοιπόν την έννοια, το ναυάγιο του ΔΕΣΦΑ πλήττει τη σχέση της Αθήνας με το Μπακού. Δίχως αυτό να σημαίνει απαραίτητα εμπλοκή και στον αγωγό ΤΑΡ, όπου η SOCAR είναι μέτοχος με 20%, εντούτοις οι συνέργειες είναι πολλαπλές, όπως στην περίπτωση του ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB, όπου συμμετέχει η ΔΕΠΑ, θυγατρική της οποίας είναι ο ΔΕΣΦΑ.
Αν υπάρχει ένας τρόπος να περιοριστούν οι παραπάνω επιπτώσεις, αυτός είναι η όσο το δυνατόν ταχύτερη προκήρυξη νέου διαγωνισμού για τον ΔΕΣΦΑ.
Το μοντέλο θα αποφασιστεί πιθανώς και την επόμενη εβδομάδα σε επίπεδο πρωθυπουργού, δίχως να είναι σαφές αν θα αφορά και πάλι το 66% των μετοχών ή μικρότερο ποσοστό.
Ο νέος διαγωνισμός θα μπορούσε να γίνει α λα ΑΔΜΗΕ, δηλαδή διατήρηση ελέγχου του 51% του ΔΕΣΦΑ από το Δημόσιο και πώληση του υπόλοιπου 49% είτε μέσω χρηματιστηρίου είτε σε στρατηγικό επενδυτή.
Τι προηγήθηκε
Χθες το βράδυ το ΥΠΕΝ με μια λιτή ανακοίνωση έβαλε τέλος στνη διαγωνιστική διαδικασία γιοα τον ΔΕΣΦΑ:
«Τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση ήταν σε συνεχείς συζητήσεις με εκπροσώπους των εταιρειών SOCAR και Snam (σ.σ.: η ιταλική εταιρεία που θα αγόραζε το 17% από το ποσοστό των Αζέρων μετά την απόκτησή του) για την πώληση του 66% του ΔΕΣΦΑ.
Το κλίμα στις συζητήσεις ήταν εποικοδομητικό.
Εντούτοις, η πρόταση που κατατέθηκε από την πλευρά των υποψηφίων αγοραστών, σχετικά με απομείωση του τιμήματος (αποπληρωμή σε δόσεις), ήταν νομικά ανέφικτη και θα ακύρωνε τον διαγωνισμό. Εξετάστηκαν εναλλακτικές προτάσεις που έκαναν οι υποψήφιοι αγοραστές, για τη βελτίωση της αξίας μέσω εγγυοδοτικών μηχανισμών, οι οποίες διαπιστώθηκε, τελικά, ότι είναι ανεφάρμοστες εντός του κοινοτικού θεσμικού πλαισίου.
Οι προτάσεις της κυβέρνησης αποσκοπούσαν στη βελτίωση της οικονομικής θέσης της εταιρείας, με βάση την αύξηση της ανακτήσιμης διαφοράς των παρελθόντων ετών, στο πλαίσιο της υφιστάμενης νομοθεσίας.
Οι προτάσεις αυτές δεν έγιναν αποδεχτές, με αποτέλεσμα οι συζητήσεις να ολοκληρωθούν». Αναμένεται, πια, να συνεδριάσει το ΤΑΙΠΕΔ σε δεύτερο χρόνο για να αποφασιστεί τι θα γίνει από δω και πέρα.
Ειδικότερα, σημειώνεται ότι η νέα πρόταση της ελληνικής πλευράς ανέβαζε την αξία της περιουσιακής βάσης του ΔΕΣΦΑ μέσω μίας σειράς παρεμβάσεων, δήλωναν κύκλοι του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, χωρίς να προσδιορίζουν ούτε το είδος των παρεμβάσεων, ούτε το τελικό τους ύψος, από το οποίο θα κρινόταν και η τελική αύξηση στις ταρίφες του ΔΕΣΦΑ τα επόμενα χρόνια.
Κύκλοι της αγοράς τοποθετούσαν την αύξηση στις ταρίφες τουλάχιστον στο επίπεδο του 38%-40%. Υπενθυμίζεται ότι η μείωση της περιουσιακής βάσης του ΔΕΣΦΑ, από 829 εκατ. ευρώ στα 285 εκατ. ευρώ, μέσω της τροπολογίας Σκουρλέτη που ψηφίστηκε τον Ιούλιο, ήταν η αιτία που έχει οδηγήσει στο τελευταίο αδιέξοδο.
Η μείωση αυτή είχε αποτέλεσμα να μειωθούν τα ανακτήσιμα έσοδα του Διαχειριστή για την περίοδο 2006-2015 και κατά συνέπεια να περιορίσει δραστικά την αύξηση στις ταρίφες του ΔΕΣΦΑ, από ένα μέγεθος της τάξης του 68% (που θα ήταν με το παλαιό καθεστώς), σε περίπου 23%.
Η Socar, η οποία το 2013 προσέφερε τίμημα 400 εκατ. ευρώ για την απόκτηση του 66% των μετοχών του ΔΕΣΦΑ υπολογίζοντας σε αποδόσεις με βάση το παλαιό σύστημα, διεμήνυσε τότε ότι αν δεν μειωθεί το τίμημα εξαγοράς ή δεν αλλάξει η νομοθετική ρύθμιση Σκουρλέτη θα αποχωρήσει από το deal.
Την ίδια θέση υποστήριξε και η Snam, η ιταλική εταιρεία η οποία είχε συμφωνήσει να αγοράσει ένα σημαντικό ποσοστό του ΔΕΣΦΑ από τη Socar (από 17% το λιγότερο έως 30% το περισσότερο). Η μείωση του ποσοστού της Socar κάτω από το 50% ήταν ο όρος που έθεσε η Ε.Ε. για να δώσει το πράσινο φως στην εξαγορά.
Στη συνέχεια, στις αρχές Οκτωβρίου, ψηφίστηκαν από τη Βουλή κάποιες διορθωτικές διατάξεις, που είχαν ως αποτέλεσμα η αύξηση στις ταρίφες να φθάσει περίπου στο 33%, ποσοστό με το οποίο και πάλι δεν έμειναν ικανοποιημένοι οι αγοραστές, οπότε ξεκίνησε ο τελευταίος γύρος των διαπραγματεύσεων. Σημειώνεται πως η Socar αποτιμούσε, πλέον, την αξία του ΔΕΣΦΑ στα 260 εκατ. ευρώ.
Πηγή
