Διάδοσιν Ωφελίμων Bιβλίων, 1904) αποχαιρετούμε το 2012. Οι στίχοι του Πολέμη γραμμένοι 108 χρόνια πριν, με την αξιοσημείωτη μετρική άνεση, που χαρακτηρίζει το έργο του ποιητή συνοψίζουν το νόημα των όσων εμείς εδώ γράφουμε καθημερινά.Κυρίως μιλούν για φιλευσπλαχνία, για συμπόνια, για κατανόηση, για φροντίδα. Για την υποχρέωση μας να υπερασπιζόμαστε αυτά τα πλάσματα. Γιατί δεν γίνεται να μη μας αφορά, όταν άνθρωποι και ζώα γύρω μας υποφέρουν…
Μην αδιαφορείτε, να παλεύετε το άδικο, η αδιαφορία αντιστοιχεί με συμμετοχή στο έγκλημα και δυστυχώς τα εγκλήματα εις βάρος των ζώων παντού στην Ελλάδα σε καθημερινή βάση είναι αμέτρητα.
«Τα ζώα»
Ποτέ δε θα πειράξω τα ζώα τα καημένα·
μην τάχα σαν εμένα, κι εκείνα δεν πονούν;
Θα τα χαϊδεύω πάντα, προστάτης τους θα γίνω.
Ποτέ δεν θα τ’ αφήνω στους δρόμους να πεινούν.
Aν δεν μιλούν κι εκείνα κι ο λόγος αν τους λείπει, μήπως δεν νιώθουν λύπη, δεν νιώθουν και χαρά;
Μήπως καρδιά δεν έχουν, στα στήθη τους κρυμμένη, που τη χαρά προσμένει κι αγάπη λαχταρά;
Aκόμα κι όταν βλέπω πως τα παιδεύουν άλλοι, εγώ θα τρέχω πάλι με θάρρος σταθερό,
θα προσπαθώ με χάδια τον πόνο τους να γιάνω, κι ό,τι μπορώ θα κάνω να τα παρηγορώ.
Πηγή
