να το βοηθήσετε να διαχειριστεί τα συναισθήματά του και να επικρατήσει πάλι η ηρεμία μέσα του. Άραγε τι μπορείτε να κάνετε;
Είναι λάθος να δείχνετε αδιαφορία ή να υποβαθμίζετε το γεγονός/ερέθισμα που δημιούργησε ένταση στο παιδί. Όπως και να έχει, για εκείνο έχει γίνει κάτι σημαντικό και οφείλετε να δείξετε ενδιαφέρον.
Μην πάρετε προσωπικά τυχόν ατυχείς ατάκες που θα πει το παιδί πάνω στο θυμό του και απλά πείτε του ότι δεν είναι ωραίο να μιλάει έτσι ένα παιδί στην ηλικία του. Αν είναι κάτι που γίνεται συχνά, σημαίνει ότι κάτι δεν κάνετε καλά στο κομμάτι της πειθαρχίας.
Δείξτε αποδοχή στα συναισθήματά του και διαβεβαιώστε το ότι είσαστε εκεί για να το βοηθήσετε όπως μπορείτε. Είναι μεγάλη υπόθεση να νιώθει ασφάλεια, αφού μέσω αυτής θα επανέλθει η ηρεμία.
Καλό θα ήταν επίσης να του δώσετε λίγο χρόνο να ηρεμήσει πριν κάνετε οποιαδήποτε συζήτηση. Όσο πιο θυμωμένο είναι, ενδεχομένως τόσο περισσότερο χρόνο να χρειαστεί.
Σε αυτές τις περιπτώσεις η λέξη-κλειδί είναι η ενσυναίσθηση. Πρέπει να «μπείτε» στα παπούτσια του παιδιού σας και να προσπαθήσετε να καταλάβετε πώς νιώθει και τελικά να βοηθήσετε αποτελεσματικά. Το να πείτε απλά κάποιες στείρες συμβουλές δε θα προσφέρει κάτι στην οικονομία της συζήτησης.
Αν η αιτία που το παιδί είναι θυμωμένο προέρχεται από κάποια μεταξύ σας ένταση, θα πρέπει να τονίσετε ότι πάντα το αγαπάτε και θα το αγαπάτε για να μην υπάρξει μέσα του αμφιβολία περί αυτού.
