μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM».
«Επί της ουσίας μιλάμε για μια τριχοτομημένη χώρα μεταξύ των φιλελεύθερων κεμαλιστών, των ευρωπαϊστών Τούρκων από τη μία, των υποστηρικτών του Ερντογάν από την άλλη και των Κούρδων», εξήγησε ο κ. Φίλης και σημείωσε πως αν και εφόσον ο Τούρκος πρόεδρος «θέλει να βγάλει τη χώρα του από τα σημερινά αδιέξοδα θα πρέπει να επιχειρήσει τη συμφιλίωση αυτών των διαφορετικών τμημάτων της τουρκικής κοινωνίας».
Χαρακτήρισε «πολύ δύσκολη» την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας και παρατήρησε πως «υπάρχει ουσιαστικά μία έλλειψη διάκρισης μεταξύ των εξουσιών, κάτι που θα ενταθεί μετά το δημοψήφισμα και μετά το 2019, όταν αυτές οι αλλαγές θα τεθούν σε ισχύ».
Σύμφωνα με τον κ. Φίλη «από τη στιγμή που τα 2/3 της πιο δυναμικής Τουρκίας -της Τουρκίας που είναι πιο ισχυρή στη βιομηχανική και οικονομική δραστηριότητα, στην εκπαίδευση, στον τουρισμό, στον πολιτισμό- ψήφισαν κατά του Ερντογάν, αυτό σημαίνει ότι ο Τούρκος πρόεδρος, το επόμενο διάστημα, στις προσπάθειες που κάνει να αναδιατάξει τις δυνάμεις και να επαναφέρει τη χώρα του σε μια ροή κανονικότητας, θα πρέπει να το κάνει αυτό με τις πιο οπισθοδρομικές δυνάμεις της τουρκικής κοινωνίας, κάτι που δεν είναι εύκολο».
Ο ίδιος εκτίμησε ότι «μεγάλη προτεραιότητα για τον Ερντογάν από εδώ και πέρα θα είναι η αναθέρμανση των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες», κάτι όμως που έχει «έναν βαθμό δυσκολίας λόγω της υποστήριξης που η Ουάσιγκτον παρέχει στους Κούρδους της Συρίας όσο και ότι αυτό θα προκαλέσει κάποιες επιπλοκές στις σχέσεις με τη Ρωσία».
Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με την ΕΕ εξέφρασε την άποψη πως υπάρχουν δύο σενάρια, με το πρώτο να οδηγεί σε σταδιακή αποκλιμάκωση και επαναφορά των σχέσεων σε πιο ρεαλιστικές βάσεις και το δεύτερο να οδηγεί σε ρήξη.
«Δεν νομίζω, ωστόσο, ότι (ο Ερντογάν) έχει την πολυτέλεια να κάνει κάτι τέτοιο, καθώς η τουρκική οικονομία πλήττεται και η ΕΕ είναι ο νούμερο ένα εμπορικός εταίρος της Τουρκίας», σημείωσε ο διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων.
«Η μπίλια» εκτίμησε «θα καθίσει στη μέση. Ναι μεν θα συμφωνήσουν σε μια διαπίστωση που είναι έτσι κι αλλιώς κοινή, ότι η προοπτική πλήρους ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ είναι εξαιρετικά ισχνή, αλλά θα δοθεί και μία έμφαση σ’ αυτά που ενώνουν τις δύο πλευρές».
