Οι υπερβολικές απαιτήσεις δημιουργούν άγχος και πίεση στο παιδί, ανεξαρτήτως αν αντικειμενικά μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτές ή όχι. Αν και το πιο πιθανό είναι να μην μπορέσει να σας κάνει περήφανους, με τον τρόπο που το έχετε εσείς στο μυαλό σας τουλάχιστον!
Το ακόμα χειρότερο όμως είναι ότι, στο τέλος της ημέρας, θα αγχωθεί τόσο πολύ που δε θα καταφέρει να αποδόσει σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες κι έτσι θα αδικεί τον εαυτό του. Διπλή η απογοήτευση για εκείνο δηλαδή...
Αποδεχθείτε ότι δεν είναι ούτε υγιές, ούτε εφικτό να εξιλεωθείτε για δικές σας, προσωπικές αποτυχίες του παρελθόντος μέσα από τις επιτυχίες του παιδιού σας. Ο καθένας πρέπει να χαράζει τη δική του πορεία ζωής, με τις δικές του επιτυχίες και αποτυχίες.
Επίσης, το γεγονός ότι είσαστε τελειομανείς και θέλετε να είναι το παιδί σας παντού πρώτο δε σημαίνει ότι πρέπει να το μεταδώσετε στο παιδί ως νοοτροπία. Το παιδί θέλει περισσότερο από εσάς να επιτύχει σε οτιδήποτε καταπιάνεται, αλλά αυτό πρέπει να γίνεται με βάση τις πραγματικές του δυνατότητες και με τη δημιουργία εσωτερικών κινήτρων βελτίωσης με τη δική σας βοήθεια.
Η ύπαρξη υπερβολικών απαιτήσεων από μέρους σας σημαίνει ότι απουσιάζει η επιβράβευση, άρα το παιδί παίρνει το μήνυμα πως οτιδήποτε κι αν κάνει, ποτέ δε θα είναι αρκετό για εσάς. Μπείτε λίγο στη θέση του και αντιληφθείτε την απογοήτευσή του.
Όταν εστιάζετε τόσο πολύ στο αποτέλεσμα, το παιδί διδάσκεται ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Άρα λοιπόν σε κάποιες περιπτώσεις θα μπει στον πειρασμό να καταφύγει ακόμα και σε αθέμιτα μέσα για να σας βγάλει ασπροπρόσωπους.
