οι οποίες εξελίσσονται σε περισσότερο ενδιαφέρουσες από ότι προοιωνίζονταν οι δημοσκοπήσεις. Μερικές από τις σημαντικότερες συνέπειες για την Γερμανία απαριθμούνται σε ανταπόκριση του Γερμανικού Πρακτορείου Ειδήσεων (dpa)από το Λονδίνο όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
1) Διαπραγματεύσεις για το Brexit: Μια εργατική κυβέρνηση θα ήταν ένας πιο συνεργάσιμος εταίρος, αν και οι Εργατικοί θα συνεχίσουν την πολιτική εξόδου της κ. Μέι. Οι συντηρητικοί προτιμούν να μην γίνει καμιά συμφωνία από το να γίνει μια «κακή». Οι σοσιαλδημοκράτες αντίθετα αποκλείουν έξοδο χωρίς συμφωνία.
2) Γερμανοί οι οποίοι διαμένουν στην Βρετανία: Οι Φιλελεύθεροι και το σκωτσέζικο εθνικό κόμμα θέλουν να διατηρήσουν τα δικαιώματα των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι συντηρητικοί δεν είναι στο θέμα αυτό τόσο συμβιβαστικοί και το εξαρτούν από την πορεία των διαπραγματεύσεων της εξόδου. Θέμα θα μπορούσε να προκύψει με την επανένωση οικογενειών. Η ελευθερία κινήσεως των ευρωπαίων πολιτών, άρα και των Γερμανών, ασφαλώς θα περιοριστεί, ανεξάρτητα από το πως θα εξελιχθούν οι διαπραγματεύσεις.
3) Εμπόριο: Η Μ. Βρετανία είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Γερμανίας και ο τρίτος από απόψεως εξαγωγών. Περισσότερες από 2.500 επιχειρήσεις έχουν υποκαταστήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ αντίστροφα 3000 βρετανικές δραστηριοποιούνται στην Γερμανία. Οι συντηρητικοί θέλουν να εγκαταλείψουν την Εσωτερική Αγορά και την Τελωνειακή Ένωση, ενώ οι Εργατικοί θα προτιμούσαν να διαπραγματευτούν την εν μέρει παραμονή των Βρετανών.
4) Συνεργασία : To Εργατικό Κόμμα επιθυμεί τη συνεργασία και σε άλλους τομείς οι οποίοι άπτονται της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέλουν επί παραδείγματι να παραμείνουν στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα ανταλλαγών Erasmus, στο πρόγραμμα Έρευνας και Καινοτομίας Horizon 2020, στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (Euratom). Στο πρόγραμμα των συντηρητικών δεν υπάρχουν τέτοια συγκεκριμένα σχέδια.
5) Παγκόσμια πολιτική: Oι Βρετανοί κατέχουν τη μία από τις πέντε έδρες στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και συμμετέχουν σε περισσότερες στρατιωτικές αποστολές από ό,τι η Γερμανία, όπως λ.χ. κατά της τρομοκρατικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος. Και τα δύο μέρη αποδίδουν μεγάλη σημασία σε συμμαχίες όπως το ΝΑΤΟ, ιδίως στους καιρούς του Brexit. Ο Κόρμπιν δεν θέλει (ή δεν μπορεί) να επιβάλλει τις παλαιότερες ριζοσπαστικές-αριστερές απόψεις του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Στο βρετανικό ατομικό πρόγραμμα Trident θέλουν να επενδύσουν τόσο οι Συντηρητικοί, όσο και οι Εργατικοί, οι τελευταίοι όμως τάσσονται υπέρ ενός κόσμου χωρίς ατομικά όπλα.
