«Οι παλιοί έλεγαν «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός». Αν το δεχτείς, έχεις περπατήσει ήδη το μισό δρόμο του έρωτα που γεννήθηκε το...
καλοκαίρι. Και τον έχεις περπατήσει με το ίδιο πάθος, ένταση και απόλαυση που άρχισε. Εκτός κι αν πήγες διακοπές στα Μέθανα για ιαματικά και γνώρισες εκεί τον έρωτα της ζωής σου…
Σε κάθε άλλη περίπτωση, δηλαδή αν ο έρωτας αυτός γεννήθηκε σε ένα ΚΑΝΟΝΙΚΟ νησί, με ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ καλοκαιρινές συνθήκες, όχι απλά θα κρατήσει αλλά θα μακροημερεύσει. Τώρα θα μου πεις, στον έρωτα τι είναι αυτό που μετράει το πόσο θα τον ζήσεις ή το πώς θα τον ζήσεις; Μπορεί και τα δύο. Μπορεί και τίποτα από τα δύο. Εξαρτάται τι ζητάς από αυτό τον τύπο με το τόξο στα χέρια και τα φτερά στην πλάτη. Μάλλον όχι τι ζητάς αλλά και τι δίνεις. Γιατί, κορίτσι μου, δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά πια όλα, ακόμη και ο έρωτας, είναι δούναι και λαβείν. Ότι δώσεις-παίρνεις.
Και καλό για σένα που γνώρισες τον έρωτα σου το καλοκαίρι, με την αλμύρα που λέει και ένας παλιός, καλός φίλος, είναι να συνεχίσεις και το φθινόπωρο/χειμώνα/άνοιξη στον ίδιο ακριβώς ρυθμό. Και κυρίως να κρατήσεις το χαμόγελο σου. Να μην μιζεριάσεις δηλαδή επειδή τώρα πια αντί για την παραλία, θα μπαίνεις στο αυτοκίνητο για να πας στη δουλειά, θα δίνεις ραντεβού όχι στην ακροθαλασσιά αλλά στο Παγκράτι… Τα ίδια μάτια θα κοιτάς. Έχει σημασία που θα τα κοιτάς; Έρωτας… Αυτός που κάνει τον χειμώνα-καλοκαίρι… Το λέει και ο Κότσιρας!»
Πηγή
