Ο οδυνηρός θάνατος του Αμερικανού φοιτητή Otto Warmbier στα χέρια της Βόρειας Κορέας θα πρέπει να δράσει καταλυτικά για την καταστολή ...
αυτού του απαράδεκτου καθεστώτος, τόσο για ανθρωπιστικούς λόγους όσο και για λόγους εθνικής ασφάλειας. Ευτυχώς, η κυβέρνηση Trump, αντιμετωπίζει το ζήτημα της Βόρειας Κορέας πολύ πιο σοβαρά από ό, τι οι προκάτοχοί της.
Όταν ο Πρόεδρος Trump συναντήθηκε με τον ηγέτη της Κίνας, Xi Jinping, τον Απρίλιο, πίεσε τον Κινέζο πρόεδρο να λάβει μέτρα για να περιορίσει την επιθετικότητα της Βόρειας Κορέας. Μέχρι στιγμής, η Κίνα δεν έχει ακολουθήσει.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν πολλά βήματα που πρέπει να λάβουν άμεσα οι ΗΠΑ, με στόχο να αρχίσουν να προκαλούν σοβαρό οικονομικό πόνο στην Πιονγκγιάνγκ και να ασκήσουν πίεση στην Κίνα να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της.
-Να απαγορευτεί κάθε είδους ταξίδι από Αμερικανούς πολίτες στη Βόρειο Κορέα, κάτι που δεν έχει απαγορευτεί ρητά από την Ουάσινγκτον. Ενώ το Στέιτ Ντιπάρτμεντ προειδοποιεί τους Αμερικανούς πολίτες να μην επισκέπτονται αυτή τη θλιβερή χώρα, εντούτοις αυτό δεν αποτελεί ευθεία απαγόρευση. Να θυμάστε ότι κάθε δολάριο που δαπανάται στη Βόρεια Κορέα από έναν Αμερικανό πηγαίνει απευθείας στα χέρια του ψυχωτικού δικτάτορα Kim Jong-un για να μπορεί να χρηματοδοτεί τα πυρηνικά του και τις τρομοκρατικές του ενέργειες.
- Να μπει ξανά η Βόρεια Κορέα στην αμερικανική λίστα με τα κράτη που υποθάλπουν την τρομοκρατία. Σε μία απερίσκεπτη κίνηση κατευνασμού, ο Πρόεδρος Τζωρτζ Μπους απέσυρε το 2008 αυτή την ταμπέλα, με την ελπίδα ότι κάτι τέτοιο θα ανάγκαζε την Πιονγιάνγκ να τηρήσει τις υποσχέσεις της για την απόσυρση των πυρηνικών και πυραυλικών προγραμμάτων. Έχουμε διαπιστώσει στο παρελθόν πόσο επιτυχημένη ήταν αυτή η πολιτική α λα Neville Chamberlain.
Η Πιονγιάνγκ παραβιάζει συστηματικά τέτοιες συμφωνίες από τότε που ο Μπιλ Κλίντον ξεκίνησε αυτή την αποσπασματική διαδικασία κατευνασμού το 1994. Το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας προχωράει ταχύτατα και οι δοκιμές ολοένα ισχυρότερων βαλλιστικών πυραύλων -που σύντομα θα φτάσουν στις ακτές των ΗΠΑ- είναι πλέον ρουτίνα.
-Να ξεκινήσει η επιβολή σοβαρών κυρώσεων σε όλες τις τράπεζες και τις εταιρείες που συνεργάζονται με τη Βόρεια Κορέα. Οι ΗΠΑ άρχισαν να το εφαρμόζουν στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και οι κυρώσεις είχαν αρχίσει να φέρνουν αποτελέσματα, γι 'αυτό και η Πιονγκγιάνγκ έστειλε μήνυμα στην κυβέρνηση Μπους ότι αν κάναμε πίσω, θα ήταν πρόθυμη να κάνει μια συμφωνία. Οπισθοχωρήσαμε στις κυρώσεις, αλλά η Βόρεια Κορέα δεν άλλαξε τη συμπεριφορά της.
Οποιαδήποτε οικονομική ή εμπορική οντότητα διαπιστώνεται ότι δεν συμμορφώνεται με την οδηγία θα αποκλείεται από οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα στις ΗΠΑ. Η απαγόρευση αυτή θα αφορά όλες τις εταιρείες που δεν συμμορφώνονται -συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βρίσκονται σε Ευρώπη και Κίνα. Οι τράπεζες που παραβιάζουν τους κανόνες, θα αποκλείονται από το δίκτυο SWIFT, το μεγαλύτερο σύστημα διατραπεζικών μηνυμάτων στον κόσμο. Αυτό θα εμπόδιζε αποτελεσματικά τις τράπεζες αυτές να διεξάγουν διεθνείς συναλλαγές. Τρεις τράπεζες της Βόρειας Κορέας αποκλείστηκαν πρόσφατα από το SWIFT, αλλά το μέτρο αυτό θα ισχύει και για χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που συνεργάζονται με εταιρείες που αναπτύσσουν επιχειρηματικές δραστηριότητες με τη Βόρεια Κορέα.
- Να ανακοινωθεί ότι το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ θα είναι ελεύθερο να απαγορεύει τον διάπλου σε πλοία που υποπτεύεται ότι μεταφέρουν στρατιωτικό εξοπλισμό της Βόρειας Κορέας, συμπεριλαμβανομένων πυρηνικών εξαρτημάτων ή ότι μεταφέρουν στρατιωτικό εξοπλισμό ή πυρηνικά εξαρτήματα προς την Πιονγκγιάνγκ. Αυτό θα έστελνε ηχηρό μήνυμα στον κόσμο ότι επιτέλους το εννοούμε όταν λέμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε αυτό το αδίστακτο καθεστώς.
- Να εντατικοποιηθούν οι αντιβαλλιστικές προσπάθειες των ΗΠΑ, με δηλωμένο στόχο να καταρρίπτουμε μελλοντικούς πυραύλους που θα εκτοξεύει η Βόρεια Κορέα. Αυτή η προσπάθεια θα καθησυχάσει τη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία και άλλα ασιατικά έθνη ότι οι ΗΠΑ δεν εγκαταλείπουν τη μεταπολεμική πολιτική τους να προστατεύουν αυτά τα έθνη και να διατηρούν την ειρήνη στην περιοχή.
Δύναμη και αποφασιστικότητα. Το να αναβάλλουμε την αντιμετώπιση της Βόρειας Κορέας, όπως κάναμε εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια, δεν είναι πλέον βιώσιμη επιλογή.
Πηγή
