Σήμερα, οι ωκεανοί διαθέτουν περίπου 50 φορές περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από ό,τι η ατμόσφαιρα. Αλλά στο θαλασσινό νερό, το διοξείδιο του άνθρακα δρα ως οξύ, και η αυξημένη οξύτητα επηρεάζει αρνητικά τους κοραλλιογενείς υφάλους. Το νερό με την αυξημένη οξύτητα καταλήγει στον πυθμένα, όπου τελικά το ανθρακικό ασβέστιο εξουδετερώνει το διοξείδιο του άνθρακα, αλλά αυτή η διαδικασία διαρκεί δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Μελετώντας αυτή τη διαδικασία, οι ερευνητές εμπνεύστηκαν για την ανακάλυψή τους.
Η ομάδα με επικεφαλής τον Άνταμ Σούμπας πρόσθεσε ένα ένζυμο, την καρβονική ανυδράση, κατά τη διάρκεια της αντίδρασης δέσμευσης άνθρακα. Αυτό το ένζυμο, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι το ίδιο που βοηθά στη διατήρηση του pH του αίματος σε ορισμένα ζώα και τους ανθρώπους. Η προσθήκη του ενζύμου έκανε τη χημική αντίδραση 500 φορές γρηγορότερη, έδειξαν τα αποτελέσματα.
«Παρά το ότι αυτή η νέα μελέτη αφορά έναν βασικό χημικό μηχανισμό, οι συνέπειες μπορούν να είναι τεράστιες, καθώς έχουμε τη δυνατότητα να μιμηθούμε καλύτερα τη φυσική διαδικασία με την οποία ο ωκεανός αποθηκεύει διοξείδιο του άνθρακα και να καταπολεμήσουμε την κλιματική αλλαγή», δήλωσε ο Σούμπας.
