tromaktiko: Ραγδαία αύξηση παρουσιάζουν οι διατροφικές διαταραχές σε παιδιά και εφήβους

Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017

Ραγδαία αύξηση παρουσιάζουν οι διατροφικές διαταραχές σε παιδιά και εφήβους



Ολοένα και υψηλότερα είναι τα ποσοστά των παιδιών που παρουσιάζουν διατροφικές διαταραχές στη χώρα μας, με την ηλικία...
εμφάνισης του προβλήματος να έχει “πέσει” στα 9 έτη και τα αγόρια να πλησιάζουν όλο και πιο πολύ τα ποσοστά των κοριτσιών (35% και 65% αντίστοιχα).

Σύμφωνα με επιδημιολογικές μελέτες, στην Ελλάδα νοσεί περί το 6% του πληθυσμού, εκ του οποίου το 1% αφορά σε άτομα που έχουν εκδηλώσει νευρογενή ανορεξία και το 5% νευρογενή βουλιμία.

“Τα ποσοστά θνησιμότητας των διαταραχών αυτών είναι μεγαλύτερα από τις υπόλοιπες ψυχικές διαταραχές, αγγίζοντας το 20%” επισημαίνει η Ψυχίατρος Παιδιών και Εφήβων και οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια, κα Φρίντα Κωνσταντοπούλου.

Τα αίτια

Ως κύριες αιτίες, δε, της εμφάνισης των διαταραχών πρόσληψης τροφής καταδεικνύει τις εξής:

1.    Βιολογικό υπόβαθρο:

Προκαλείται από ορμονικές ανισορροπίες στην υπόφυση, τον υποθάλαμο και τα επινεφρίδια. Ορμόνες όπως η σεροτονίνη, η ντοπαμίνη, η κορτιζόλη και η μελατονίνη δυσλειτουργούν.

2.    Γενετική προδιάθεση

3.    Ψυχιατρικό υπόβαθρο:

Διαταραχές όπως οι διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές, η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, οι διαταραχές του συναισθήματος, οι αγχώδεις διαταραχές, οι μαθησιακές διαταραχές με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση που μπορούν να προκαλέσουν, μπορούν να αποτελέσουν το παθολογικό υπόβαθρο συννοσηρότητας των διατροφικών διαταραχών.

4.    Περιβαλλοντικοί παράγοντες :

•    Βullying από το περιβάλλον των συνομηλίκων σε περίπτωση που το παιδί είναι υπέρβαρο.

•    Άμεσα ή έμμεσα επικριτικά σχόλια από το οικογενειακό περιβάλλον για την εικόνα όχι μόνο του ίδιου του παιδιού αλλά και άλλων ατόμων. Για παράδειγμα «Πρόσεξε μην τρως πολύ θα παχύνεις», «Μα δεν βλέπει πως έχει γίνει;»

•    Η ηλικία εμφάνισης των διατροφικών διαταραχών δεν έχει αμβλυνθεί μόνο σε πιο μικρές ηλικίες, αλλά και σε μεγαλύτερες. Ένας γονιός με εμμονική ενασχόληση με το φαγητό μπορεί να αποτελέσει αρνητικό παράδειγμα για το παιδί ή τον έφηβο.

•    Αθλήματα που απαιτούν μείωση του βάρους.

•    Κοινωνικά πρότυπα ευτυχίας ταυτόσημα με την εικόνα απίσχνασης.

Οι μορφές

Σε ό,τι αφορά τις μορφές με τις οποίες μπορεί να εκδηλωθεί μία τέτοιου είδους διαταραχή, αυτές είναι:

 Νευρογενής Ανορεξία

•    Νευρογενής Βουλιμία, με επεισόδια εμέτων, χρήση διουρητικών, καθαρτικών κ.τ.λ.

•    Επεισόδια Υπερφαγίας-Αδηφαγίας

Ιδιαίτερης σημασίας πάντως με την κα Κωνσταντοπούλου είναι η έγκαιρη αναγνώριση του προβλήματος και η επίσκεψη σε κάποιον Ψυχίατρο Παιδιών και Εφήβων, καθώς η  παιδική και εφηβική ηλικία είναι η ηλικία σωματικής ανάπτυξης. Έτσι, αν ο οργανισμός βρεθεί σε κατάσταση υποσιτισμού, τίθενται σε κίνδυνο τόσο το οστικό σύστημα και προκαλείται πιθανότητα πρώιμης οστεοπόρωσης, όσο και όργανα όπως το ήπαρ και τα νεφρά.

Παράλληλα, αυξάνεται ο κίνδυνος για εμφράγματα, ακόμη και σε μικρές ηλικίες, εξαιτίας της ανισορροπίας στους ηλεκτρολύτες, ενώ ο εγκέφαλος συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να επεξεργαστεί σωστά τα μηνύματα που δέχεται και να παραποιεί τα μηνύματα που λαμβάνει.

Τέλος, αναπόφευκτη όμως είναι και ψυχική αναπτυξιακή καθυστέρηση εφόσον η εμμονική ενασχόληση με το φαγητό υποβαθμίζει και καταλύει κυριολεκτικά τη ζωή και την ομαλή λειτουργικότητα του παιδιού και του εφήβου.

Τα σημάδια

Δυστυχώς συνήθως οι γονείς αναζητούν βοήθεια από τους ειδικούς όταν πια τα συμπτώματα έχουν παγιωθεί και η δυνατότητα για βοήθεια περιορίζεται. Καλό είναι ωστόσο να γνωρίζουν κάποια από τα σημάδια που θα πρέπει να τους “θορυβήσουν” και σε αυτά, μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται: οι έντονες και επίμονες σκέψεις για την εικόνα του σώματος, ο περιορισμός και έλεγχος των τροφών, με διαχωρισμό τους ανάλογα  με τις θερμίδες και την ποιότητα, η μείωση της ποικιλίας των τροφών, που λαμβάνει ακόμη και τη μορφή μονοφαγίας, η ανάγκη για απόλυτο έλεγχο και της προετοιμασίας του φαγητού, καθώς και ο περιορισμός των θερμίδων σε 700-800 ημερησίως.

Σε κάθε περίπτωση "η σωστή και ουσιαστική επικοινωνία των γονιών με τα παιδιά τους θα βοηθήσει σημαντικά έτσι ώστε να προληφθεί η νόσος και να μην χρονίσουν τα συμπτώματα. Όσο πιο νωρίς γίνει η πρόληψη, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι και η αποκατάσταση" καταλήγει η κα Κωνσταντοπούλου.

Πηγή
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!