tromaktiko: Μη μολύνουμε άλλο τα παιδιά μας

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2018

Μη μολύνουμε άλλο τα παιδιά μας



Μόνο θλίψη και προβληματισμό προκαλεί η αντανάκλαση των θλιβερών εικόνων του επαγγελματικού...
πρωταθλήματος σε έναν αγώνα σχολικού ποδοσφαίρου.

“Πώς μπορείς να κάνεις ένα παιδί ευτυχισμένο; Είναι πολύ εύκολο. Πέτα του μια μπάλα”. Η παραπάνω φράση, παρότι δεν είναι σαφές από τίνος τα χείλη έχει βγει, δεν παύει να αποτυπώνει την αρχέγονη σχέση του παιδιού με το συγκεκριμένο αντικείμενο, που στην πάροδο του χρόνου, από αυτοσχέδιο παιχνίδι, μετατράπηκε σε άθλημα και ταυτίστηκε με τον κόσμο του ποδοσφαίρου. Μια σχέση μαγική, λατρευτική, ονειρική και σχεδόν ερωτική με την μπάλα που για τα παιδιά του πλανήτη ξεκινά από τις φαβέλες της Βραζιλίας, παίρνει πάσα με μια πάνινη μπάλα στα αυτοσχέδια γήπεδα των της υποσαχάριας Αφρικής, κάνει κοντρόλ ένας πιτσιρικάς σε ένα σχολείο της Βρετανίας και εκατομμύρια παιδιά σκοράρουν στις αλάνες του πλανήτη.

Η αθωότητα που γίνεται αφίσα στα παιδικά δωμάτια ενηλικιώνεται κάποια στιγμή στην πραγματικότητα του ποδοσφαιρικού χρηματιστηρίου, των χορηγών, της βίας των γηπέδων και των στημένων ματς. Είναι, όμως, τόσο πολύτιμα αυτά τα χρόνια της αθωότητας, που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τη στερήσει από τα παιδιά. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα στην πρόωρη ενηλικίωσή τους στον κόσμο της βίας και δει της ποδοσφαιρικής.

Οι χθεσινές εικόνες των βίαιων συγκρούσεων μαθητών και εξωσχολικών σε αγώνα σχολικού πρωταθλήματος μεταξύ του ΕΠΑΛ Καλαμαριάς και του 16ου Λυκείου Θεσσαλονίκης έρχονται να αποδομήσουν πλήρως τη χρονική συνέχεια μεταξύ αθωότητας και ενηλικίωσης και να μας προσγειώσουν άπαντες σε μια πραγματικότητα από όπου απουσιάζει η χαρά του παιχνιδιού και υπερτερεί η λογική της με κάθε τρόπο ισοπέδωσης του αντιπάλου. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, μαθητές των σχολείων αλλά και εξωσχολικοί έκαναν την εμφάνισή τους στο γήπεδο κρατώντας καδρόνια, που χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια ως όπλα στις μάχες σώμα με σώμα. Το αποτέλεσμα του αγώνα ήταν τραυματισμοί, προσαγωγές, συλλήψεις και η βαριά ήττα μιας κοινωνίας που δεν κατάφερε να διαφυλάξει τα παιδιά της από την πρόωρη ενηλικίωση της βίας που εδώ και δεκαετίες ξεφουσκώνει την μπάλα του παιχνιδιού.

Μόνο θλίψη και προβληματισμό προκαλεί η αντανάκλαση των θλιβερών εικόνων του επαγγελματικού πρωταθλήματος σε έναν αγώνα σχολικού ποδοσφαίρου και μόνο ως σύμπτωμα μιας νοσηρής πραγματικότητας που ξεκινά από την κορυφή και διαχέεται προς τα κάτω μπορούν να εκληφθούν τα χθεσινά επεισόδια. Μια νοσηρή πραγματικότητα που πρέπει να γιατρευτεί από πάνω για να ελπίζουμε σε μια καλύτερη βάση. Ώστε να μη μολύνουμε τα παιδιά μας.
Πηγή
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!