Ζητούμενο είναι να καταλήξει σε μια ρύθμιση που να μην προσκρούει σε συνταγματικά εμπόδια όπως συνέβη με τη Νομοθεσία του 2011, η οποία ακυρώθηκε από το Διοικητικό Δικαστήριο (Νοέμβριος 2016) και το Ανώτατο Δικαστήριο (Οκτώβριος 2014).
Οι δύο αυτές νομολογίες είναι η βάση πάνω στην οποία το νομοθετικό Σώμα θα πρέπει να θεμελιώσει τη νέα ρύθμιση για να άρει μια στρέβλωση αρκετών ετών. Το θέμα είναι γνωστό: Δημόσιοι υπάλληλοι που διορίστηκαν ή εξελέγησαν σε ένα ή περισσότερα αξιώματα παίρνουν σύνταξη (για την υπηρεσία τους στο Δημόσιο) και την ίδια ώρα παίρνουν μισθό για το αξίωμά τους, π.χ. βουλευτής, υπουργός, δήμαρχος, ανεξάρτητος αξιωματούχος κ.λπ.
Η δεύτερη πτυχή του θέματος αφορά όλους τους πιο πάνω, οι οποίοι αποχωρώντας από το δημόσιο αξίωμα παίρνουν ακόμη μια σύνταξη (ή και περισσότερες, αναλόγως των αξιωμάτων που υπηρέτησαν) επιπλέον της δημοσιοϋπαλληλικής. «Ασφαλώς και πρόκειται για στρέβλωση που πρέπει να τερματιστεί» επαναλαμβάνει στον «Φ» ο Γενικός Ελεγκτής Οδυσσέας Μιχαηλίδης.
Πηγή
