Το παράπονο μου...

Θα ηθελα να ρωτησω καποια πραγματα χωρις φυσικα να περιμενω απαντηση.Γιατι να με νοιαζει τα δισσεκατομυρια που πηραμε και θα παρουμε οταν εγω αυριο το πρωι δεν θα... εχω να παρω ψωμι και ουτε τα εισητηρια για να παω να δανειστω λιγα ευρω απο τους γονεις μου?Γιατι να με νοιαζει αν ''στεναχωριουνται'' οι πολιτικοι απο τις ''επιθεσεις''που δεχονται απο πολιτες που ειναι στην ιδια κατασταση με μενα οταν εγω με προβληματα υγειας στεναχωριεμαι και κλαιω αυτη τη στιγμη για του που θα βρω χρηματα?
Φταιω,φταιω που τοσα χρονια πηγαινα σαν στρατιωτακι να τους ψηφισω,αναλαμβανω την ευθηνη μου για αυτο αλλα ποσο ειναι αυτη η ευθυνη να ακουω το στομαχι μου να γουργουριζει γιατι δεν εχω να φαω?Θα ρωτησετε καλιστα γιατι δεν πας να δουλεψεις?που?εδω και 2 χρονια ειμαστε ανεργοι και εγω και ο αντρας μου.Ξερετε τι ειναι να βλεπω τον αντρα μου 44 χρονων να κλαιει γιατι δεν υπαρχει δουλεια?το μονο που ξερει να κανει απο μικρος ηταν να δουλευει στις οικοδομες και τωρα αρρωσταινει απο τη στεναχωρια του.ΟΧΙ ΟΧΙ ''ΑΓΑΠΗΤΟΙ'' ΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ και στο δρομο θα κατεβω και θα κανω οτι περναει απο το χερι μου για να φυγετε ολοι σας απο την εξουσια.

Αναγνώστρια