tromaktiko: Απάντηση στο: "γιατί τόσος φθόνος στους έχοντες"

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Απάντηση στο: "γιατί τόσος φθόνος στους έχοντες"



Σχετικά με τα μηνύματα μεταξύ σας  θα ήθελα να αναφερθώ και στους δύο και να πω ότι και οι δυό είστε το παράδειγμα που η χώρα μας πάει σ' αυτό το δρόμο...
αφορά http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/06/blog-post_7460.html

Εσύ κολλητέ που δε γουστάρεις να βγάζεις λεφτά γιατί έχεις πιο ενδιαφέροντα πράγματα στη ζωή σου.....ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ...άμα αυτό σε προσδίδει ευτυχία....Μη ζητάς όμως κι από τον άλλο να σε ακολουθήσει...διάλεξε άλλη πορεία...μη τον βρίζεις γιατί έβγαλε λεφτά....Βρίσε τον αν τα έβγαλε παράνομα....Όμως σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία το τεκμήριο της αθωότητος είναι δεδομένο....ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΠΑΤΗ...
...Εσύ κολλητέ που το παίζεις και καλά....Μεγάλε ένα έχω να σου πω....ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΝΕΟΠΛΟΥΤΟΣ...Η επιτυχία μεγάλε δεν αγοράζεται με λεφτά αλλά με την αναγνώριση επιστημονική και κοινωνική ανεξαρτήτως χρημάτων...Να δουλεύεις γιατί ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ αυτό που κάνεις και ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ να είσαι Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ σε αυτό που κάνεις...ανεξαρτήτως αμοιβής..Και δεν είναι ΟΛΑ τα παλιά κρασιά καλά.... Ούτε τ'αμάξια και τα ξενοδοχεία φέρνουν την ευτυχία...
...Την επόμενη που θα σε σερβίρουν στο καλό εστιατόριο...πες ένα ευχαριστώ στο σερβιτόρο την ώρα που σου βάζει νερό, γιατί χωρίς αυτόν θα το έβαζες μόνο σου...Τα λεφτά θέλουν αρχοντιά και όχι επίδειξη...Όσο για τη γυναίκα....ψάξε ένα σύντροφο αντί για μια μίνι φούστα....γιατί στο τέλος η φούστα θα φύγει με τα λεφτά και τα παιδιά κι εσύ θα μείνεις με το string..

Αναγνώστης

------------------

Φίλε εσύ που γράφεις την άποψη σου στο http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/06/blog-post_7460.html είσαι ολίγον τι τραγικός.
Και εξηγούμαι: Ζεις μια ζωή, η οποία είναι βασισμένη, όπως λες, στον μόχθο της εργασίας των 12 και 15 ωρών ημερησίως.
Αν υποθέσω ότι δεν έχεις κάποια εργασία, που αποτελείται από το να απαιτείς από τους άλλους να δουλεύουν σκληρά και κατόπιν ακόμη σκληρότερα και να πληρώνεσαι εσύ αντί αυτών, αν, συνεχίζω, δεν πουλάς φύκια για μεταξωτές κορδέλες, αν λοιπόν εργάζεσαι πραγματικά και σκληρά εσύ ο ίδιος 12 – 15 ώρες την ημέρα, τότε είσαι όντως για κλάματα!
Διότι, εξυπνάκια μου, αν όντως εργάζεσαι τόσο σκληρά, τότε δεν έχεις ούτε τον χρόνο ούτε την διάθεση να απολαύσεις όλα όσα τόσο προκλητικά μας αραδιάζεις!

Ας υποθέσουμε, καλη την πίστη, ότι είσαι ενας γιατρός, που φροντίζει την ανθρωπότητα.
Άκου λοιπόν τα μαθηματικά, που δεν έχουν αλλάξει ακόμη από την εποχή που οι άνθρωποι είχαν νου:
12 ώρες δουλειά (σκληρή να υποθέσω..) + 1 ώρα μετακινήσεις (τουλάχιστον) + 6 ώρες ύπνος (ελάχιστος για έναν άνθρωπο) + 1 ώρα υγιεινή + 1 ώρα tromaktiko.blogspot.gr + 1 ώρα για τα απρόοπτα της ζωής/ή για να πας στους φιλους σου (έχεις φίλους;) = 22 ώρες. Εξαφανίστηκαν 22 ώρες. Πάνε.
Κάθε μέρα.

Τα παιδιά σου τα διαβάζεις; Στον γιατρό τα πας; Ακούς ποτέ τι σου λένε; Ή μήπως δεν έχεις παιδιά επειδή δεν προλαβαίνεις; Τους γονείς σου τους βλέπεις ποτέ;

Ας είναι. Έχεις 2 (ολογράφως = δύο) ολόκληρες ώρες την ημέρα που περισσεύουν, για να κάνεις όλα τα υπόλοιπα που λες!
Αυτό μόνο αν δεν δουλέψεις 15 ώρες την ημέρα, όπως επίσης λες ότι συχνά συμβαίνει, όπου θα χρειαζόσουν μια ημέρα με 25 ώρες. Ή αν σε δεν πάρει ο ύπνος και ξυπνήσεις δύο ώρες αργότερα.

Φίλε, μας κοροϊδεύεις!
Ή έχεις βρει έτοιμα χρήματα και τα τρως, ή εκμεταλεύεσαι τον κόπο άλλων (πχ της γυναίκας ή των υπαλλήλων σου) και όσο αυτοί δουλεύουν τρως εσύ χαβιάρι, ή δεν έχεις ακόμη καταλάβει πόσο κορόϊδο σε έχουν πιάσει.
Στο πόσο μεγάλη διάθεση μπορεί να έχει κάποιος να ετοιμάσει ένα λουκούλιο γεύμα μετά από ολοήμερο τρέξιμο, δεν επιθυμώ καν να αναφερθώ. Πιθανότατα ανοίγεις απλά το ψυγείο και κόβεις με τα δάχτυλα ένα κομμάτι ροκφόρ, και αυτό είναι όλο, και θέλεις να ακολουθήσουμε και εμείς τον θεότρελλο ρυθμό σου. Τα έχω δει από πολύ κοντά όλα αυτά, λέγε τα λοιπόν εκεί που τα πιστεύουν. Όχι σε ανθρώπους που δουλεύουν πραγματικά.

Ξέχασε το!
Σταμάτα να είσαι τόσο προκλητικός απέναντι στους συνανθρώπους σου, δεν είμαστε τεμπέληδες επειδή δεν έχουμε πισίνα. Ίσα-ίσα, εσύ είσαι αυτός που έχει τεράστιο σύνδρομο κατωτερότητας και προσπαθείς να ανεβάσεις την χαμένη σου αυτοεκτίμηση, όταν αργά την νύχτα και λιωμένος από την «σκληρή δουλειά», βουτάς για πέντε μοναδικά λεπτά στην πανάκριβη πισινούλα σου κρατώντας ένα ποτηράκι σαμπάνια στο ένα χέρι. Περαστικά!

Και πρόσεχε τους «φίλους» σου.

Οι πραγματικά πλούσιοι κάνουν αυτά που αναφέρεις, εργαζόμενοι όμως μόνο 4 ώρες την ημέρα σε δουλειές που τους αρέσουν, που τις λατρεύουν, που είναι σαν χόμπυ για αυτούς, και ξοδεύοντας μόνο το 1/1.000 του προϋπολογισμού τους για αυτά, ή και λιγότερα. Οι υπόλοιποι είναι απλά οι τέλοιοι τραγικοί της υπόθεσης.

Αναγνώστης
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!