Το γελοιο του πραγματος ειναι πως ξαφνικα γιναμε ολοι ισιοι. Ο πολιτης κρινει τον ενστολο, ο ενστολος αρπαζεται με τον πολιτη και τουμπαλιν.
Φυσικα ειναι κατανοητο πλεον πως για καποιους ανθρωπους δεν υπαρχει σημειο επαφης με την πραγματικοτητα. Ομολογω πως στην αρχη μου εκαναν εντυπωση τα τοσα αρνητικα για τους ένστολους, λες και αυτοι ειναι η κορυφη του παγοβουνου. Η αρχη και το τελος των προβλημάτων.
Δεν θα μπω στη διαδικασια να κρινω αποψεις και παραδείγματα, αλλά μου αρεσε πολύς η παρομοιωση της εργασιας ενος ενστολου με την ταβερνα που δεν μας αρεσει το φαγητο. Δειχνει μεγαλη φαντασια και πληρη αγνοια των πραγματων. Βεβαια, απο την αλλη, λενε πως καμια φορα ειναι καλυτερο να εχεις αγνοια κινδυνου..
Τους αφελεις δεν τους πειραζει κανεις.
Προσωπικα σταματησε να με ενδιαφερει η κοντρα με επιχειρηματολογια καφενειακου επιπεδου και αυτο θα ηθελα να το προτεινω και στους υπολοιπους συνάδελφους.
Δεν θα πω πως οι καιροι ειναι πονηροι και τα σχετικα ομορφα, αυτα που θελουνε να ακουνε τα αυτια ορισμενων.
Το μονο που αισθανομαι ειναι πως ενω ειμαστε ολοι ισιοι απεναντι στη πολιτεια και τους νομους της, τελικα δεν ειμαστε ιδιοι. Και χαιρομαι πολυ γιαυτο.
Συναδελφοι στο υψος σας. Ετσι κι αλλιως παντα και παντου μπαινουμε πρωτοι στη φωτια. Ας κανουμε το ιδιο και τωρα.
Τιμηστε τη στολη που φορατε, θυμηθειτε τον ορκο που δωσατε και ολα θα πανε καλα.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
