Πριν από μερικές μέρες ολοκληρώθηκε η διαδικασία συζήτησης και ψήφισης του νέου Νόμου... για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Ένας πραγματικός «θρίαμβος» για την Κυβέρνηση και τα κόμματα της ιδιότυπης συμπολίτευσης Ν.Δ. – ΛΑ.Ο.Σ. – ΔΗ.ΣΥ. Το Πανεπιστήμιο της μεταπολίτευσης μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με την σφραγίδα μιας μεγάλης πλειοψηφίας βουλευτών.
Στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μπήκε το Πανεπιστήμιο που αποτέλεσε για χρόνια στυλοβάτη της Δημοκρατίας και της διαμόρφωσης ολόκληρων γενεών στην χώρα μας. Οι εκλεγμένοι «εγγυητές» της Δημοκρατίας επέλεξαν με την ψήφο τους να καταργήσουν την συμμετοχική Δημοκρατία στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Επέλεξαν να θέσουν στο στόχαστρο την συλλογική διοίκηση των Ανώτατων Ιδρυμάτων από τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας. Επέλεξαν να θέσουν στο στόχαστρο για ακόμα μια φορά το Πανεπιστημιακό Άσυλο, ένα «καρκίνωμα» για την ζωή του τόπου μας, όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν. Το νέο Πανεπιστήμιο που οραματίζονται είναι το Πανεπιστήμιο της Κοινωνίας που εκείνοι θέλουν και όχι το Πανεπιστήμιο της νέας γενιάς και των νέων επιστημόνων, της πραγματικής επιστημονικής και κοινωνικής προόδου. Είναι το «ελαστικό» Πανεπιστήμιο της πολυδιαφημισμένης «Αριστείας & Εξωστρέφειας» της «Ανταγωνιστικότητας». Μίλησαν για τα κόμματα στα Πανεπιστήμια, τις παρατάξεις και την συνδιαλλαγή, τους φοιτητοπατέρες και το παρακμασμένο φοιτητικό κίνημα. Ξέχασαν οι μεγάλοι οραματιστές της νεοφιλελεύθερης συγκυβέρνησης τις ευθύνες τους, ξέχασαν τις τεράστιες ευθύνες της δικής τους γενιάς για την κομματοκρατία, την αδιαφάνεια, τα παιχνίδια εξουσίας κλπ. Ξέχασαν ότι για χρόνια οι ίδιοι υπήρξαν «φοιτητοπατέρες» και καθοδηγητές παρατάξεων, επενδύοντας στην δική τους είσοδο στο πολιτικό σύστημα. Θεώρησαν ότι το Πανεπιστήμιο είναι ξεκομμένο από την κοινωνία και τα «καρκινώματα» που το πολιτικό σύστημα έχει δημιουργήσει. Εγγυητές μιας Δημοκρατίας της επίφασης και όχι της ουσίας, μιας Δημοκρατίας των λίγων και όχι των πολλών, μιας δημοκρατίας που θα μπορούν να ελέγχουν, αλλά όχι να ελέγχονται.
Με τρόπο αυταρχικό επέλεξαν να ψηφίσουν ένα Νόμο για τα Πανεπιστήμια χωρίς τα Πανεπιστήμια, λίγο πριν την έναρξη του νέου ακαδημαϊκού έτους, θέλοντας να φιμώσουν τις δυνάμεις των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δια της Υπουργού Παιδείας και του Πρωθυπουργού συνεχίζουν δυστυχώς τον ολισθηρό δρόμο που ξεκίνησαν με το μνημόνιο πριν από ένα χρόνο. Ο Πρωθυπουργός που κάποτε καλούσε τους φοιτητές να γίνουν πρωταγωνιστές στο χτίσιμο της συμμετοχικής δημοκρατίας, σήμερα επιλέγει να ποινικοποιήσει τις φοιτητικές παρατάξεις, τους ακαδημαϊκούς δασκάλους ορίζοντας τους ως συντεχνίες και συμφέροντα. Εμείς έχουμε δηλώσει ξανά και ξανά ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για ένα «Νέο Πανεπιστήμιο» που θα αποτελέσει αντίβαρο απέναντι στην πολύπλευρη Κρίση. Εκείνο το Πανεπιστήμιο και Τ.Ε.Ι. που θα γίνουν διαμορφωτές της νέας ιστορικής περιόδου της χώρας στο πολιτικό – κοινωνικό – αναπτυξιακό επίπεδο. Οι στρεβλώσεις του σημερινού Πανεπιστημίου δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται μονομερώς αλλά ως συνολικό ζήτημα της ίδιας της Δημοκρατίας μας. Τα κεντρικά ζήτημα δεν είναι η συνδιοίκηση, το Άσυλο και οι αιώνιοι φοιτητές, αλλά ο ίδιος ο χαρακτήρας της Ανώτατης Εκπαίδευσης και της Δημοκρατίας σήμερα. Ο Νόμος Πλαίσιο του 1982 απαντούσε στο αίτημα του εκδημοκρατισμού της κοινωνίας μας και αποτέλεσε ριζοσπαστικό βήμα για την εποχή εκείνη. Ο νέος Νόμος Πλαίσιο μας γυρίζει δεκαετίες πίσω, ακυρώνοντας τους μεγάλους αγώνες της Δημοκρατικής παράταξης.
Μπορεί ο Νόμος «Διαμαντοπούλου – Καρατζαφέρη» να είναι πλέον νόμος του κράτους, αλλά δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε μια κοινότητα που δεν τον αποδέχεται. Είναι η στιγμή να αναλάβουν ΟΛΟΙ τις ευθύνες τους απέναντι στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο, αλλά και την ίδια την Ελληνική Κοινωνία. Τα μέλη Δ.Ε.Π. έχουν ευθύνη να αντιληφθούν τις ευθύνες τους για την σημερινή κατάσταση, να κάνουν την αυτοκριτική τους και να περάσουν στην αντεπίθεση όχι για την διατήρηση προνομίων, αλλά για μια ουσιαστική μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Οι Φοιτητικές παρατάξεις έχουν την ευθύνη έστω και με καθυστέρηση να παλέψουν στην ουσία και όχι στα συνθήματα για την ενεργοποίηση ενός μαζικού, ριζοσπαστικού και ουσιαστικού Φοιτητικού Κινήματος της πρότασης και όχι της στείρας άρνησης. Ένα νέο Φοιτητικό Κίνημα που γίνεται προωθητική δύναμη της νέας γενιάς μέσα στην κοινωνία. Να παλέψουν για την ανασυγκρότηση μιας νέας Ε.Φ.Ε.Ε. που αντιλαμβάνεται τον σύγχρονο ρόλο της. Εμείς θα δώσουμε την μάχη μέσα στα Ανώτατα Ιδρύματα και την Κοινωνία, για να ενημερωθεί ο Ελληνικός λαός για τις συνέπειες της σημερινής δήθεν μεταρρύθμισης. Θα δώσουμε την μάχη, μέσα από το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα, για την ενιαία πολιτική αντεπίθεση της Ακαδημαϊκής Κοινότητας και της κοινωνίας, απέναντι στην πολιτική της ελαστικοποίησης των σπουδών και των ανθρώπων.
Η Δράση δεν πρέπει να είναι Aντίδραση, αλλά Δημιουργία…
Προοδευτική Κίνηση Νέων Αριστερών
http://www.prokinea.gr
Στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μπήκε το Πανεπιστήμιο που αποτέλεσε για χρόνια στυλοβάτη της Δημοκρατίας και της διαμόρφωσης ολόκληρων γενεών στην χώρα μας. Οι εκλεγμένοι «εγγυητές» της Δημοκρατίας επέλεξαν με την ψήφο τους να καταργήσουν την συμμετοχική Δημοκρατία στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Επέλεξαν να θέσουν στο στόχαστρο την συλλογική διοίκηση των Ανώτατων Ιδρυμάτων από τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας. Επέλεξαν να θέσουν στο στόχαστρο για ακόμα μια φορά το Πανεπιστημιακό Άσυλο, ένα «καρκίνωμα» για την ζωή του τόπου μας, όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν. Το νέο Πανεπιστήμιο που οραματίζονται είναι το Πανεπιστήμιο της Κοινωνίας που εκείνοι θέλουν και όχι το Πανεπιστήμιο της νέας γενιάς και των νέων επιστημόνων, της πραγματικής επιστημονικής και κοινωνικής προόδου. Είναι το «ελαστικό» Πανεπιστήμιο της πολυδιαφημισμένης «Αριστείας & Εξωστρέφειας» της «Ανταγωνιστικότητας». Μίλησαν για τα κόμματα στα Πανεπιστήμια, τις παρατάξεις και την συνδιαλλαγή, τους φοιτητοπατέρες και το παρακμασμένο φοιτητικό κίνημα. Ξέχασαν οι μεγάλοι οραματιστές της νεοφιλελεύθερης συγκυβέρνησης τις ευθύνες τους, ξέχασαν τις τεράστιες ευθύνες της δικής τους γενιάς για την κομματοκρατία, την αδιαφάνεια, τα παιχνίδια εξουσίας κλπ. Ξέχασαν ότι για χρόνια οι ίδιοι υπήρξαν «φοιτητοπατέρες» και καθοδηγητές παρατάξεων, επενδύοντας στην δική τους είσοδο στο πολιτικό σύστημα. Θεώρησαν ότι το Πανεπιστήμιο είναι ξεκομμένο από την κοινωνία και τα «καρκινώματα» που το πολιτικό σύστημα έχει δημιουργήσει. Εγγυητές μιας Δημοκρατίας της επίφασης και όχι της ουσίας, μιας Δημοκρατίας των λίγων και όχι των πολλών, μιας δημοκρατίας που θα μπορούν να ελέγχουν, αλλά όχι να ελέγχονται.
Με τρόπο αυταρχικό επέλεξαν να ψηφίσουν ένα Νόμο για τα Πανεπιστήμια χωρίς τα Πανεπιστήμια, λίγο πριν την έναρξη του νέου ακαδημαϊκού έτους, θέλοντας να φιμώσουν τις δυνάμεις των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δια της Υπουργού Παιδείας και του Πρωθυπουργού συνεχίζουν δυστυχώς τον ολισθηρό δρόμο που ξεκίνησαν με το μνημόνιο πριν από ένα χρόνο. Ο Πρωθυπουργός που κάποτε καλούσε τους φοιτητές να γίνουν πρωταγωνιστές στο χτίσιμο της συμμετοχικής δημοκρατίας, σήμερα επιλέγει να ποινικοποιήσει τις φοιτητικές παρατάξεις, τους ακαδημαϊκούς δασκάλους ορίζοντας τους ως συντεχνίες και συμφέροντα. Εμείς έχουμε δηλώσει ξανά και ξανά ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για ένα «Νέο Πανεπιστήμιο» που θα αποτελέσει αντίβαρο απέναντι στην πολύπλευρη Κρίση. Εκείνο το Πανεπιστήμιο και Τ.Ε.Ι. που θα γίνουν διαμορφωτές της νέας ιστορικής περιόδου της χώρας στο πολιτικό – κοινωνικό – αναπτυξιακό επίπεδο. Οι στρεβλώσεις του σημερινού Πανεπιστημίου δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται μονομερώς αλλά ως συνολικό ζήτημα της ίδιας της Δημοκρατίας μας. Τα κεντρικά ζήτημα δεν είναι η συνδιοίκηση, το Άσυλο και οι αιώνιοι φοιτητές, αλλά ο ίδιος ο χαρακτήρας της Ανώτατης Εκπαίδευσης και της Δημοκρατίας σήμερα. Ο Νόμος Πλαίσιο του 1982 απαντούσε στο αίτημα του εκδημοκρατισμού της κοινωνίας μας και αποτέλεσε ριζοσπαστικό βήμα για την εποχή εκείνη. Ο νέος Νόμος Πλαίσιο μας γυρίζει δεκαετίες πίσω, ακυρώνοντας τους μεγάλους αγώνες της Δημοκρατικής παράταξης.
Μπορεί ο Νόμος «Διαμαντοπούλου – Καρατζαφέρη» να είναι πλέον νόμος του κράτους, αλλά δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε μια κοινότητα που δεν τον αποδέχεται. Είναι η στιγμή να αναλάβουν ΟΛΟΙ τις ευθύνες τους απέναντι στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο, αλλά και την ίδια την Ελληνική Κοινωνία. Τα μέλη Δ.Ε.Π. έχουν ευθύνη να αντιληφθούν τις ευθύνες τους για την σημερινή κατάσταση, να κάνουν την αυτοκριτική τους και να περάσουν στην αντεπίθεση όχι για την διατήρηση προνομίων, αλλά για μια ουσιαστική μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Οι Φοιτητικές παρατάξεις έχουν την ευθύνη έστω και με καθυστέρηση να παλέψουν στην ουσία και όχι στα συνθήματα για την ενεργοποίηση ενός μαζικού, ριζοσπαστικού και ουσιαστικού Φοιτητικού Κινήματος της πρότασης και όχι της στείρας άρνησης. Ένα νέο Φοιτητικό Κίνημα που γίνεται προωθητική δύναμη της νέας γενιάς μέσα στην κοινωνία. Να παλέψουν για την ανασυγκρότηση μιας νέας Ε.Φ.Ε.Ε. που αντιλαμβάνεται τον σύγχρονο ρόλο της. Εμείς θα δώσουμε την μάχη μέσα στα Ανώτατα Ιδρύματα και την Κοινωνία, για να ενημερωθεί ο Ελληνικός λαός για τις συνέπειες της σημερινής δήθεν μεταρρύθμισης. Θα δώσουμε την μάχη, μέσα από το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα, για την ενιαία πολιτική αντεπίθεση της Ακαδημαϊκής Κοινότητας και της κοινωνίας, απέναντι στην πολιτική της ελαστικοποίησης των σπουδών και των ανθρώπων.
Η Δράση δεν πρέπει να είναι Aντίδραση, αλλά Δημιουργία…
Προοδευτική Κίνηση Νέων Αριστερών
