Αυτό υποστηρίζει έκθεση επιστημόνων από τριάντα χώρες που παρουσιάστηκε σήμερα στο 14ο Παγκόσμιο Συνέδριο για το Νερό, το οποίο διεξάγεται στη Ρεσίφε, στη Βραζιλία.
Επί πέντε χρόνια, μελετήθηκαν δέκα λεκάνες απορροής ποταμών στην Ασία (Ινδός-Γάγγης, Καρχέχ, Μεκόνγκ και Κίτρινος Ποταμός), την Αφρική (Λιμπόπο, Νίγηρας, Νείλος και Βόλτα) και τη Λατινική Αμερική (Άνδεις και Σάο Φρανσίσκο. Διαπιστώθηκε ότι υπάρχει «σαφώς, αρκετό» νερό και ότι το ζήτημα αφορά αναποτελεσματική χρήση και άδικη διανομή και όχι έλλειψη.
«Η λειψυδρία δεν επηρεάζει την ικανότητά μας να παράγουμε σήμερα επαρκείς ποσότητες τροφίμων», τόνισε ο διευθυντής του CPWF, Αλέν Βιντάλ. «Ναι, υπάρχει λειψυδρία σε ορισμένες περιοχές, αλλά τα ευρήματά μας δείχνουν ότι το συνολικό πρόβλημα είναι η αποτυχία να έχουμε αποτελεσματική και δίκαιη χρήση του νερού που είναι διαθέσιμο σε αυτές τις λεκάνες απορροής. Αυτό, σε τελευταία ανάλυση είναι μια πολιτική πρόκληση και όχι μια ανησυχία για τους υδατικούς πόρους», υπογράμμισε.
«Τεράστιες ποσότητες βρόχινου νερού χάνονται ή δεν χρησιμοποιούνται ποτέ, ιδιαίτερα στις περιοχές με βροχοπτώσεις στην Υποσαχάρια Αφρική», είπε ο Αλέν Βιντάλ. «Με μετριοπαθείς βελτιώσεις, μπορούμε να παράγουμε διπλάσια ή τριπλάσια ποσότητα τροφίμων από ό,τι σήμερα», πρόσθεσε. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) έχει καταστήσει σαφές ότι η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων θα πρέπει να αυξηθεί κατά 70% το 2050, καθώς ο πληθυσμός της Γης αναμένεται να αγγίξει τα 9,2 δισεκατομμύρια, από τα εκτιμούμενα 6,9 δισεκατομμύρια, στα οποία έφτασε το 2010.
Αν και στην Αφρική διαπιστώνεται το μεγαλύτερο δυναμικό αύξησης της παραγωγής τροφίμων, οι ερευνητές εντόπισαν μεγάλες περιοχές αρδεύσιμων εκτάσεων στην Ασία και τη Λατινική Αμερική, όπου η παραγωγή εκεί υπολείπεται κατά 10% του δυναμικού της. Στον Ινδό και τον Γάγγη, οι επιστήμονες βρήκαν ότι το 23% των ορυζώνων παράγουν το μισό από ό,τι θα μπορούσαν να παράγουν με βιώσιμο τρόπο.
Η εμφατική υποστήριξη από δωρητές και κυβερνήσεις της γεωργίας που εξαρτάται από τα νερά των βροχών θα έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική και ταχεία αύξηση της παραγωγής τροφίμων, διατείνονται οι επιστήμονες. Στη Αφρική, παραδείγματος χάρη, διαπιστώθηκε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των αγρών εξαρτάται από τα νερά των βροχών και μόνον το 4% του διαθέσιμου νερού περισυλλέγεται για τη γεωργία και την εκτροφή ζώων.
