Αγαπητέ μου αναγνώστη, το επάγγελμα του φαρμακοποιού δεν είναι κλειστό... Υπάρχουν τα πληθυσμιακά όρια, που στην Ελλάδα είναι τα μικρότερα... 1000 κάτοικοι ανά φαρμακείο... στην Αυστρία ο αριθμός των φαρμακείων αντιστοιχεί σ' αυτόν την πόλης της Θεσ/νίκης... Οπότε αν κάποιος θέλει ν' ανοίξει κάποιο φαρμακείο μπορεί να το κάνει αν βρει κάποιο μέρος που δεν υπάρχει φαρμακείο ή που μπορεί βάση πληθ.ορίων ν' ανοίξει δεύτερο... πλέον ελεύθερα προς ίδρυση φαρμακείων είναι πολλά χωριά στην Ελλάδα... Βέβαια, αν κάποιος θέλει ν' ανοίξει μέσα σε πόλη είναι δύσκολο γιατί έχουν καλυφθεί οι θέσεις...
Έρχομαι στο σκέλος της πώλησης παλαιάς άδειας φαρμακείου σε νέο φαρμακοποιό... Απόλυτα λογικό κατ 'εμε... Το φαρμακείο εκτός από κέντρο πρωτοβάθμιας περίθαλψης είναι και εμπορικό κατάστημα... εννοείται λοιπόν ό,τι όταν ο επιχειρηματίας και ταυτόχρονα επιστήμονας φαρμακοποιός θα θελήσει να βγει στην σύνταξη έχει το δικαίωμα να πουλήσει την άδειά του, τον αέρα δηλαδή της επιχείρησης όπως κι έχει το δικαίωμα να την κληροδοτήσει και σε κάποιον απόγονό του, όπως θα έκανε και ο κάθε επιχειρηματίας... Για να στηθεί και να συντηρηθεί μια τέτοια επιχείρηση χρειάζεται κότσια, κόπος, τρέξιμο και ιδρώτας... Και όλα αυτά για να μπορεί ο κάθε φαρμακοποιός να είναι δίπλα και να στηρίζει τον ασθενή-φίλο-πελάτη του... Ο φαρμακοποιός είναι το πιο παρεξηγημένο επάγγελμα που δέχεται λίθους από παντού... Είμαι φαρμακοποιός σε χωριό της επαρχίας, δεν πλήρωσα για την άδεια, διάλεξα να είμαι κοντά σ'αυτους τους ανθρώπους και θα συνεχίσω προσφέροντάς τους τις υπηρεσίες μου...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
