Πρώτο θέμα που με γέμισε απελπισία ήταν η αναφορά του στη διαμάχη με τα Σκόπια! Σας παραθέτω το ακριβές κείμενο : «Ένα άλλο θέμα που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής είναι το ονοματολογικό ζήτημα με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, το οποίο δεν πρόκειται αποκλειστικά για θέμα ονομασίας, διότι η διαδικασία επίλυσής του αποτελεί ειλικρινή προσπάθεια, σε μία ευαίσθητη περιοχή, να αφήσουμε πίσω μας κάθε έννοια αλυτρωτισμού ή προσπάθειες αλλαγής της ιστορίας και των συνόρων.»
Με λίγα λόγια ο ΥΠΕΞ της Ελλάδος αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο της διεκδίκησης ελληνικού εδάφους από το κρατίδιο της ΠΓΔΜ, καθώς η Ελλάς δεν διεκδικεί εδάφη από τη γείτονα χώρα!!! Ένα κρατίδιο μόλις 2 εκ. κατοίκων, με πενιχρή οικονομία, αξιοθρήνητες ένοπλες δυνάμεις και στα πρόθυρα του εμφυλίου πολέμου ανάμεσα στις δύο κύριες εθνότητες που το αποτελούν, τους Βούλγαρους και τους Αλβανούς. Πραγματικά ζαλίστηκα όταν διάβασα το κείμενο και αναγκάστηκα να ανατρέξω στην επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργού ώστε να διαπιστώσω πως δεν πρόκειται για καμία φάρσα ή κακόβουλη πράξη εις βάρος του ΥΠΕΞ. Η δήλωση του έπρεπε να εστιάζει στη Βουλγαρική καταγωγή της κυβερνητικής πλειοψηφίας των Σκοπίων, στη συμμαχία του κυβερνητικού κόμματος VMRO με τον Άξονα κατά τη διάρκεια του Β΄ΠΠ, καθώς και στον φασιστικό τρόπο διακυβέρνησης της χώρας όπου κάθε φωνή αντιρρησία καταπνίγεται άμεσα και χωρίς δισταγμό. Δεν είναι δυνατόν μια μικρή χώρα αμφίβολης βιωσιμότητας να διεκδικεί ελληνικά εδάφη και εμείς να της «χαϊδεύουμε» τα αυτιά!
Τα πράγματα έγιναν χειρότερα στην αναφορά του κ. Λαμπρινίδη για τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αυτές τις μέρες ένα διεθνές μπρα ντε φερ βρίσκεται εν εξελίξει στην Ανατολική Μεσόγειο με έπαθλο τα πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου στη περιοχή, που πρόκειται να αλλάξουν τον Παγκόσμιο γεωστρατηγικό χάρτη. Την ίδια στιγμή που η Τουρκία σταδιακά περικυκλώνει την Κύπρο από αέρα και θάλασσα, ο κ. Λαμπρινίδης δήλωσε τα εξής : «Πιστεύουμε ότι η οδός των εντάσεων είναι λανθασμένη και επικίνδυνη οδός. Αντί απειλών, η περιοχή μας χρειάζεται δυνατές χώρες, που μπορούν να εργάζονται από κοινού για την προώθηση της σταθερότητας, της συνεργασίας και των καλών σχέσεων γειτονίας μεταξύ όλων, και πάντα εντός του πλαισίου του Διεθνούς Δικαίου. Αυτήν την ελπίδα και το παράδειγμα μπορούμε να δώσουμε στην περιοχή μας, και αυτό είναι που η περιοχή μας περιμένει από εμάς.
Αυτός είναι και ο λόγος της αφοσίωσης της Ελλάδας στην ειρηνική οδό των διερευνητικών συνομιλιών με την Τουρκία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και για την παραπομπή του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αν αυτές αποτύχουν, περιμένοντας από την Τουρκία να απέχει από πράξεις που υπονομεύουν αυτό το πνεύμα συνεργασίας.»
Αυτές οι δηλώσεις καταστρατηγούν ότι έχει γράψει ο Θουκυδίδης, ο Δημοσθένης, ο Κλάουζεβιτς και όλοι οι άλλοι στρατηγιστές ανά τους αιώνες! Σε μια χώρα που επιδιώκει την ένταση, που αναζητά τρόπους να αναβιώσει το Οθωμανικό της παρελθόν δε μπορεί να φέρεσαι με ήπιο τρόπο. Δε μπορεί, ενώ είναι νωπές ακόμη οι μνήμες από τη Τουρκική εισβολή στη Κύπρο, να δηλώνεις πως περιμένεις από τη Τουρκία να απέχει από πράξεις που υπονομεύουν το κλίμα συνεργασίας! Φαντάζομαι γέλια που θα προκάλεσαν αυτές οι δηλώσεις στους Τούρκους αξιωματούχους…. Αυτάρεσκα γέλια καθώς κατάλαβαν πλέον πως η Ελληνική πολιτική ηγεσία είναι γεμάτη φοβίες και συνεχίζει τη πολιτική κατευνασμού, δηλαδή τη Φιλανδοποίηση της χώρας μας!
Την ώρα που η διεθνή συγκυρία είναι με το μέρος του Ελληνισμού (στρατηγική σύμπραξη με το Ισραήλ, κοινές επιδιώξεις με τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες), η ελληνική κυβέρνηση, με τον πιο επίσημο τρόπο δηλώνει έμμεση υποταγή στις ορέξεις του νέου χαλιφάτου του κ. Ερντογάν…. Ο κ. Λαμπρινίδης έπρεπε να δηλώσει πως ο Ελληνικός στόλος είναι έτοιμος να υπερασπιστεί τόσο την Ελληνική όσο και τη Κυπριακή ΑΟΖ, πως η Πολεμική μας Αεροπορία διαθέτει την ποιότητα να υπερισχύσει τόσο στο Αιγαίο όσο και στο μεσοδιάστημα Κρήτης-Κύπρου, και πως ο Ελληνικός Στρατός είναι αποφασισμένος να μην αφήσει σπιθαμή εδάφους στον εχθρό! Μία ανυποχώρητη δηλαδή δήλωση αφοσίωσης στην κυριαρχία μας επί του Εθνικού εδάφους-αέρα-θαλασσών, κάτι αυτονόητο δηλαδή για κάθε ελεύθερο λαό, κάθε κράτος-μέλος του ΟΗΕ.
Πριν προλάβω να σκεφτώ τις αρνητικές εξελίξεις σε αυτές τις πρωτοφανείς δηλώσεις ΑΤΟΛΜΙΑΣ, οι Τούρκοι επιτελείς έδρασαν χωρίς δισταγμό! Έβγαλαν ερευνητικό σκάφος και στο Βόρειο Αιγαίο αφού διέγνωσαν πως ο αδύναμος κρίκος στη συμμαχία Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα είναι σαφώς η χώρα μας και προσπαθούν να μας αποδυναμώσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα σίγουροι πως δεν πρόκειται να χρειαστεί να ρίξουν ούτε μια σφαίρα…. Ανοίγουν το μέτωπο αντιπαράθεσης από τη Θάσο μέχρι την Κύπρο ελπίζοντας στον πανικό της κυβέρνηση. Και μέχρι στιγμής το καταφέρνουν περίφημα.
Είναι καιρός να σταματήσει η υποχωρητικότητα της ελληνικής διπλωματίας έναντι στη Τουρκία καθώς είναι δεδομένο πως θα μας οδηγήσει σε αναπόφευκτο πόλεμο! Να υπενθυμίσω στους οπαδούς της κατευναστικής πολιτικής, της Φιλανδοποίησης δηλαδή, πως παρά τις υποχωρήσεις της η Φιλανδία δεν απέφυγε τον πόλεμο με τη Σοβιετική Ένωση και πως στον πόλεμο αυτόν τα πήγε περίφημα παρά τις φοβίες των κυβερνώντων! Η Ιστορία πάντα επαναλαμβάνεται. Κάποια στιγμή η Τουρκία θα αποθρασυνθεί τόσο ώστε να ζητήσει κάτι που απλώς δεν θα μπορούμε να το δεχθούμε. Αλλά τότε θα έχουμε αποδυναμωθεί τόσο ώστε να μη μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε ένοπλο αγώνα! Αντίθετα αν οι Τούρκοι δουν πως η Ελλάς στέκεται ανυποχώρητη στις θέσεις της, πως εξοπλίζει και ετοιμάζει τη πολεμική της μηχανή για πόλεμο, δεν πρόκειται να κάνει απολύτως τίποτα. Μια απλή στρατιωτική ήττα, ακόμη και περιορισμένη, είναι ικανή να διαλύσει τη Τουρκία σε πολλά μικρά κομμάτια καθώς το γόητρο του στρατού της είναι το μόνο στοιχείο που τη κρατάει ενωμένη ως χώρα. Η Γιουγκοσλαβοποίηση της δεν αργεί σε περίπτωση στρατιωτικής ήττας!
Ο κ. Λαμπινίδης έδειξε ολοφάνερα πως δεν διαθέτει τη πυγμή που χρειάζεται αυτή η ιστορική στιγμή στη σελίδα της Ιστορίας του Ελληνισμού. Θα ήταν καλός ΥΠΕΞ σε άλλες περιόδους ή σε άλλη χώρα, ίσως ψηλά στη Σκανδιναβία. Τολμηροί και θαρραλέοι ηγέτες είναι απαραίτητοι ώστε να αναχαιτίσουν τις νέο-Οθωμανικές βλέψεις των κ. Ερντογάν και κ. Νταβούτογλου. Ηγέτες που να έχουν διαβάσει και κατανοήσει τις σκέψεις του Θουκυδίδη που ακόμη και σήμερα αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο κάθε πολιτικού και στρατιωτικού που ασχολείται με τον στρατηγικό σχεδιασμό της χώρας του! Η πολιτική κατευνασμού είναι πολιτική στρατηγικής αυτοκτονίας και γι΄αυτό αν η παρούσα Κυβέρνηση δε μπορεί να ανταπεξέλθει θα πρέπει να παραιτηθεί το συντομότερο. Ή απλώς να λάβει ταχύρυθμα μαθήματα στρατηγικής…
Νίκος Τοπούζης
Ιστορικός Συγγραφέας
