Είναι δυνατόν να κατακρίνονται τόσο πολύ οι δημόσιοι υπάλληλοι από τους ιδιωτικούς?Θα έπρεπε να υπάρχει αλληλεγγύη.Το θέμα είναι να κόψουν όσο περισσότερο γίνεται απο τους δημοσίους ή να απαιτήσουν οι ιδώτικοί να έχουν καλύτερους μισθούς?Γι'αυτό δεν πάμε μπροστά ως χώρα.Σαφώς και υπάρχουν αδικίες στο δημόσιο αλλά μην τους! βάζουμε όλους στο ίδιο τσούβαλι.Και επειδή τελευταία βλέπω μια επίθεση κυρίως στους στρατιώτικούς ας πούμε και 1-2 αλήθειες. 1.Η λεγόμενη προίκα των παιδιών των στρατιωτικών δεν είναι μάννα εξ'ουρανού αλλά προέρχεται από την παρακράτηση μέρους του μισθού για 25 έτη. 2.Στη σύνταξη έβγαιναν νωρίς αλλά με τί κόστος?Μεταθέσεις κάθε 2-3 χρόνια,αναρίθμητες απλήρωτες υπηρεσίες και το σημαντικότερο απ'όλα απομάκρυνση από την οικογένεια για αρκετό διάστημα.Καιτώρα για να έρθω στο 3.οι συντάξεις που παίρνουν περικόπτωνται σε πολλές περιπτώσεις ως ! και 50% για ποιό λόγο?Επειδή σε περι! πτώσ εις βρίσκονται σε ηλικία κάτω των 55.Ομως ακόμα και με 35 έτη υπηρεσίας πάλι θα ήταν κάτω των 55 οπότε που καταλήγουμε?Το θέμα λοιπόν δεν ειναι το πόσα παίρνει ο καθένας αλλά τί μπορεί να γίνει για να αρθούν οι αδικίες και να εξομαλυνθεί με δίκαιο τρόπο η κατάσταση και όχι να αλληλοκατηγορούμαστε σε τέτοιες στιγμές αφήνοντας ατημώρητους τους πραγματικά υπαίτιους.
Αναγνώστης
