Τώρα θα μου πουν κάποιοι ότι το δημόσιο τόσα χρόνια καταδυνάστευε τον πολίτη, και ναι θα συμφωνήσω μαζί σας, αλλά πιστεύετε ότι θα είναι όλα τέλεια όταν τα πάντα θα είνια ιδιωτικά?
Κλείνουν τον ΟΕΚ-ΟΕΕ, αυτό δεν σημαίνει μόνο άνεργοι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και λουκέτο σε πολλά ξενοδοχεία, πανσιόν και εστιατόρια, και πολλές χιλιάδες άνεργοι, μετά θα κλείσουν τα μικρά ΤΕΙ.... μετά τον ΟΑΕΔ .... μετά τα σπίτια μας (τα μισά είναι ήδη κλειστά). Και εσείς δημόσιοι υπάλληλοι ενώστε την φωνή σας με όλον τον κόσμο (όχι μόνο τώρα που θίγονται τα δικά σας συμφέροντα) και επίσης όταν όλο αυτό θα έχει περάσει να θυμάστε πως θα πρέπει να κάνετε την αυτοκριτική σας, και να ξέρετε πως θα πρέπει να αλλάξετε.
Και για του λόγου το αληθές να τι έλεγε ένας από τους μεγαλύτερους οικονομολόγους που υπήρξαν :
Τα δύο πιο σημαντικά βιβλία που συνέγραψε ήταν "Οι Οικονομικές Συνέπειες της Ειρήνης" (1919) και "Γενική Θεωρία της Απασχόλησης του Τόκου και του Χρήματος"(1936). Με το πρώτο από τα παραπάνω βιβλία του υποστήριξε ότι η Γερμανία δεν είχε την ικανότητα να πληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που απαίτησαν από αυτήν οι νικήτριες δυνάμεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και ότι αυτό θα οδηγήσει στην επανάληψη του σε ποιο μεγάλη κλίμακα. Με το δεύτερο ότι, για να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας που αντιμετώπιζε ο δυτικός κόσμος μετά το κραχ της Νέας Υόρκης (1929), θα πρέπει να παρέμβει το κράτος και χρηματοδοτώντας την οικονομία και τις επιχειρήσεις να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Από τον Κέυνς έχει πάρει το όνομά της και η Κεϋνσιανή ρύθμιση, η αναδιανομή δηλαδή μέρους των κερδών του κεφαλαίου στις κατώτερες τάξεις, με τη μορφή κοινωνικών και άλλων παροχών, προκειμένου να αποφεύγεται η κοινωνική δυσαρέσκεια και οι αναταραχές. Ας σημειωθεί όμως ότι μια τέτοια ρύθμιση δεν ήταν ποτέ στόχος του ίδιου του Κέυνς. Ο Κέυνς πρότεινε την άνοδο των δημοσίων δαπανών σε περιόδους κρίσεων για να καλύψουν μέρος του ελλειμματος ζήτησης που υπό προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει την οικονομία μακριά από μια θέση ισορροπίας πλήρους απασχόλησης. Οι δημόσιες δαπάνες μπορεί να ξοδεύονται ως επιδόματα ανεργίας κτλ., αλλά ο κύριος στόχος δεν είναι η αναδιανομή αλλά η επανόρθωση της ισορροπίας. Μάλιστα η αύξηση της φορολογίας σε περιόδους κρίσης είναι πλήρως αντίθετη στη νοοτροπία του Κέυνς ο οποίος ζητά αύξηση των ελλειμμάτων στις κρίσεις, τα οποία χρηματοδοτούνται από πλεονάσματα στις καλύτερες εποχές.
Καληνύχτα και ελπίζω σύντομα να ξημερώσει η μέρα που θα αλλάξουμε τα πάντα και διώξουμε τους δυνάστες μας.
Αναγνώστης
