Μετά την απάντηση του κ. Μαμαντόπουλου ακολουθεί η πιο πονεμένη φιγούρα του δράματος, η χήρα του Σήφη.
Η επιστολή της Ελένης Παναγιωτάκη - Αναστασάκη, η οποία και αναρτήθηκε στο facebook, καταλήγει απευθυνόμενη στον κ. Λιαρόπουλο: "Ντροπή. Οφείλετε ταπεινό συγγνώμη"
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την επιστολή:
Με μεγάλη μου λύπη αλλά συνάμα και με πολλή αγανάκτηση πληροφορήθηκα την ασεβή δήλωση του κου Λιαρόπουλου και σε συνέχεια της επιστολής – απάντησης του σεβαστού διδάκτορα ιατρού κου Μαμαντόπουλου θα ήθελα τιμώντας τη μνήμη δύο ηρωικών τέκνων της Πολεμικής μας Αεροπορίας, του Σήφη και του Τάσου, να δημοσιεύσετε την παρακάτω επιστολή μου.
Η χήρα του Σήφη για τις “Ραχούλες”
Κύριε Λιαρόπουλε, αναρωτιέμαι πραγματικά αν γνωρίζετε τι είναι οι ραχούλες στις οποίες αναφερθήκατε, στην προσπάθειά σας να μπερδέψετε την ελληνική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο την οικογένειά του Σήφη και να σπείρετε το διχασμό για την αντιμετώπιση του περιστατικού, αλλά και την αναγκαιότητα ύπαρξης περιφερειακών νοσοκομείων στις ακριτικές περιοχές της πατρίδας μας.
Αλλά πώς να γνωρίζετε κε Λιαρόπουλε τι είναι οι ραχούλες αφού εσείς τα τελευταία σαράντα πέντε χρόνια βρισκόσασταν μεταξύ του Michigan των ΗΠΑ και της Αθήνας ως ο πλέον ειδικός περί των οικονομικών της υγείας προσπαθώντας να κοστολογήσετε το πλέον πολυτιμότερο αγαθό που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο, την υγεία.
Θα έπρεπε όμως να γνωρίζετε ότι όλοι οι αγώνες του ελληνικού έθνους ξεκίνησαν από κάποιες ασήμαντες για εσάς ραχούλες και σε αυτές τις ίδιες τις ραχούλες έδωσαν το αίμα τους και άφησαν τα κόκαλά τους χιλιάδες Ελλήνων ηρώων για να μπορούμε εμείς σήμερα να απολαμβάνουμε την ελευθερία μας.
Σε μία λοιπόν τέτοια “ραχούλα” της ευλογημένης αυτής Κρητικής γης, κάποιοι άξιοι εκπρόσωποι του ελληνικού έθνους στο παρελθόν, αποφάσισαν να δώσουν τη δυνατότητα στους κατοίκους του ακριτικού αυτού μέρους της Ιεράπετρας όταν κινδυνεύει η υγεία τους, να μπορούν να απευθυνθούν στους ταγμένους στην υπηρεσία του λαού ιατρούς και νοσηλευτές για να βρουν την ανακούφιση από τον πόνο και την λύτρωση από το θάνατο.
Κι αν αυτό κε Λιαρόπουλε κοστίζει, ποσώς ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό που σας πληρώνει. Γιατί όσα εκατομμύρια ευρώ κι αν κοστίζει η κατασκευή και η συντήρηση ενός νοσοκομείου, δεν ανταλλάσσεται ούτε με μία ανθρώπινη ζωή.
Όχι όμως μόνο μία, αλλά εκατοντάδες ζωές όλα αυτά τα χρόνια έχουν σωθεί και χιλιάδες έχουν ανακουφιστεί χάριν της υπάρξεως στην Ιεράπετρα αυτού του νοσοκομείου και του προσωπικού του που τόσα χρόνια εργάζονται με συναίσθηση της ύψιστης σημασίας του καθήκοντος στο οποίο έχουν ταχθεί.
Ένας τέτοιος γιατρός κε Λιαρόπουλε, έδωσε σε εμένα και την τρίχρονη τότε κόρη μου, στους γονείς και συγγενείς του Σήφη, τη δυνατότητα να τον έχουμε κοντά μας – έστω και στην εντατική – να τον αγκαλιάσουμε, να του μιλήσουμε, να τον ενισχύσουμε. Κι έστω κι αν το τέλος δεν ήταν αυτό που περίμεναν εκατοντάδες γνωστού και άγνωστου κόσμου προσευχόμενοι έξω από το νοσοκομείο, αλλά και σε όλη την Ελλάδα τις οδυνηρές εκείνες τρεις ημέρες, για εμάς οι προσπάθειες του κου Μαμαντόπουλου ήταν ηρωικές.
Γιατί κε Λιαρόπουλε έχετε ακούσει πολλούς Διευθυντές ιατρούς με διδακτορικά να μεταβαίνουν με το ασθενοφόρο στην προβλήτα του λιμανιού για να περιμένουν τον ασθενή που κινδυνεύει μετά από ένα τόσο τραγικό αεροπορικό
ατύχημα, ώστε να επέμβουν άμεσα και να προσπαθήσουν να αποτρέψουν το μοιραίο ;
Εγώ, τα παιδιά μου και όλοι οι συγγενείς του Σηφαλιού δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του κου Μαμαντόπουλου, προσπάθειες που επανέφεραν στη ζωή το σύζυγό μου τουλάχιστον τρεις φορές και μας έδωσαν τη δυνατότητα να ελπίζουμε.
Για ακόμη μία φορά οφείλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κο Μαμαντόπουλο, όπως και σε όλο το προσωπικό του νοσοκομείου της Ιεράπετρας για τις καταλυτικές προσπάθειες τους μέχρι ο Σήφης να μεταφερθεί στο ΠΑΓΝΗ και να συνεχιστεί ο αγώνας για τη ζωή του από το προσωπικό του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου το οποίο ιδιαίτερα ευχαριστώ.
Αυτού του επιπέδου υπηρεσίες από τους ιατρούς και νοσηλευτές του νοσοκομείου της “ραχούλας” Ιεράπετρας τολμήσατε να σκεφτείτε εσείς κε Λιαρόπουλε να καταργήσετε γιατί κοστίζουν;
Ή μήπως είναι απαιτήσεις της τρόικα για να αφανίσουν κάθε μορφή κοινωνικού κράτους και να ερημώσουν αναπόφευκτα τα ακριτικά ελληνικά χώματα της πατρίδας μας; Ε όχι. Δεν μπορεί ένας τεχνοκράτης των αριθμών να γίνεται ειδικός επί παντός επιστητού αγνοώντας τις ανάγκες του απλού λαού. Ντροπή !
Τουλάχιστον ένα ταπεινό και θαρραλέο συγνώμη προς όλους αυτούς που σήμερα ζουν χάριν της υπάρξεως αυτού του νοσοκομείου, αλλά και σε αυτούς που ο Θεός ήθελε κοντά Του, το οφείλετε κε καθηγητά.
